بیماریهای سیر. قسمت 3

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

عکس: یاکوف فیلیمونوف / Rusmediabank.ru

و دوباره در مورد بیماری های سیر.

قسمت 1.

قسمت 2.

بیماری مانند پوسیدگی گردن سیر در حین ذخیره سازی خود را نشان می دهد ، اما خود عفونت حتی قبل از برداشت رخ می دهد. سیر که در خاک های لومی رشد می کند بیشتر مستعد این بیماری است و سیر در خاک های لومی شنی کمترین حساسیت را به این بیماری دارد. هوای خنک و مرطوب شرایط مطلوبی برای توسعه این بیماری خواهد بود. افزایش دوز کودهای نیتروژنی نیز تأثیر مثبتی در شروع این بیماری دارد. برگهای دراز کشیده محیط مناسبی برای شروع بیماری هستند. از برگها ، قارچ به گردن پیاز نفوذ می کند. در مرحله اولیه ، این بیماری به هیچ وجه از خارج ظاهر نمی شود. اما در حال حاضر در هنگام ذخیره سیر ، گردن در مناطق آسیب دیده نرم تر می شود ، نقاط افسرده در آن ظاهر می شود ، سپس این لکه ها در سراسر گیاه گسترش می یابد. رطوبت زیاد و درجه حرارت بالا نیز باید در حین نگهداری اجتناب شود. در صفر درجه ، توسعه این قارچ متوقف می شود. این بیماری با مواد کاشت ، خاک و رسوبات گیاهی گسترش می یابد.

برای مقابله با وقوع چنین بیماریهایی ، کوددهی با کودهای نیتروژنی تنها در فصل رشد اولیه انجام می شود. برداشت فقط باید در هوای خشک و آفتابی انجام شود. محصول باید خیلی خوب خشک شود و در دمای پایین نگهداری شود. قبل از کاشت ، خاک و مواد کاشت باید با محلول سولفات مس درمان شوند.

بیماری مهم دیگر زنگ سیر است. این بیماری خود را به شرح زیر نشان می دهد: لنت هایی با سایه های زرد روشن روی برگ ها ظاهر می شوند ، با گذشت زمان شروع به سیاه شدن می کنند. با پیشرفت بیماری ، این برگ ها خشک می شوند. منبع چنین بیماری هم گیاهان دائمی و هم بقایای گیاهی خواهد بود که در بسترها حفظ شده اند.

به منظور مقابله با این بیماری ، سیر باید در تخت های جداگانه کاشته شود ، که باید در فاصله کمی از پیازهای چند ساله باشد. برگها باید با محلول سولفات مس اسپری شوند. سمپاشی باید دو بار در عرض دو هفته انجام شود. تمام بقایای گیاهی باید از بستر برداشته شود.

پوسیدگی سفید سیر به عنوان اسکلروتینوز نیز شناخته می شود. این بیماری در هر مرحله از رشد گیاهان رویشی را پشت سر می گذارد. میسلیوم سفید در پایین و فلس ظاهر می شود ، به همین دلیل ریشه ها به زودی می میرند. با گذشت زمان ، لامپ باز می شود و دندان ها آبکی می شوند و شروع به پوسیدگی می کنند. برگها خود زرد می شوند و شروع به پوسیدگی می کنند. منبع چنین بیماری خاک آلوده ، دندانهای بیمار و بقایای گیاهی خواهد بود.

در مورد مبارزه ، باید مرتباً بسترها را از بقایای گیاه پس از برداشت محصول تمیز کنید. خاک و دندان ها باید با سولفات مس ضد عفونی شوند. سیر را می توان با آب پاشید که به آن قارچ کش باکتریایی اضافه شده است. این باید در فصل رشد گیاهان انجام شود.

همچنین بیماری مانند کپک سیاه سیر یا آسپرژیلوز وجود دارد. این بیماری بر پیازهای ذخیره شده در دمای بالا تأثیر می گذارد. لامپ ها نرم تر می شوند ، سپس یک توده گرد و خاک سیاه بین فلس ها ظاهر می شود. از طریق هوا ، اسپورهای این قارچ از گیاه به گیاه منتقل می شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، باید محصول را در زمان مناسب برداشت کنید و سیر را در دمای پایین ذخیره کنید.

همچنین یک قالب سبز سیر وجود دارد که به عنوان پنی سیلوز نیز شناخته می شود. این بیماری وقتی ذخیره می شود که سیر ذخیره می شود. درجه حرارت بالا و رطوبت زیاد به خاک مساعدی برای توسعه این بیماری تبدیل می شود ، علاوه بر این ، آسیب مکانیکی به خود گیاه نیز به توسعه بیماری کمک می کند.در ابتدا ، لکه های قهوه ای یا زرد روشن در پایین قابل مشاهده است ، با گذشت زمان این لکه ها افسرده شده و کل گیاه را در بر می گیرد. پیازهای بیمار با شکوفه سفید پوشانده می شوند ، سپس این شکوفه سبز یا سبز مایل به آبی می شود. چند ماه پس از شروع ذخیره سازی ، چنین محصول تیره ، خشک و چروک می شود. پیاز آلوده نیز بوی کپک می دهد. بقایای گیاهی و خاک منبع این عفونت هستند. اقدامات کنترل دقیقاً مشابه سایر بیماریهای این گروه خواهد بود.