چگونه بیماری عدس را تشخیص دهیم؟

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

بسیاری از مردم سعی می کنند عدس پرورش دهند ، اما بیماری های مختلف اغلب تمام تلاش های ساکنان تابستانی سخت کوش را نفی می کند. چگونه بودن؟ برای درک اینکه چه نوع بیماری به عدس برخورد کرده است ، باید با اطلاعاتی در مورد نحوه ظاهر شدن علائم یک بیماری خاص در یک فرهنگ مشخص آشنا شوید. تنها در این صورت می توان "تشخیص" صحیح گیاهان را انجام داد و اقدامات لازم را برای نجات محصولات در حال رشد انجام داد

فوزاریوم

اغلب ، تظاهرات این بیماری ماهیتی کانونی دارد و اولین علائم آن حدود هجده تا بیست روز پس از کاشت ظاهر می شود. عدسها به آرامی شروع به زرد شدن می کنند ، از رشد عقب می مانند و برگهای پایینی خود را می ریزند. و وقتی ریشه های آن قهوه ای می شوند ، گیاهان می میرند. به هر حال ، در قسمتهای پایینی ساقه محصولات مورد حمله این بیماری ، می توانید پدهای اسپوراسیون قارچ را مشاهده کنید که با رنگهای مایل به سفید مایل به صورتی رنگ آمیزی شده اند. فوزاریوم اغلب منجر به مرگ 25 تا 30 درصد نهال می شود.

زنگ

این عفونت را می توان در تمام مناطقی که عدس کشت می شود مشاهده کرد. به صورت چرکی مشخص روی برگها و غلافها با ساقه ظاهر می شود. و نزدیک به پایان فصل رشد ، تلیا قهوه ای تیره با تراکم تلیوسپورهای مضر در دو طرف برگها و روی ساقه ها با لوبیا تشکیل می شود. زنگ به طور قابل توجهی کیفیت دانه ها را کاهش می دهد و همچنین منجر به از دست دادن تا 25 - 27 از عملکرد می شود.

آسکوکیتوز

لکه های کوچک و نامشخص زردرنگ که با یکدیگر ادغام می شوند ، روی برگ عدس و همچنین ساقه و لوبیا ظاهر می شوند. و کمی بعد ، حاشیه های باریک مایل به قهوه ای رنگ در امتداد حاشیه آنها ظاهر می شود. با بدبختی ناگوار روی لکه ها ، پیکنیدهای قهوه ای مایل به قهوه ای یا سیاه به خوبی قابل مشاهده ظاهر می شوند که می توانند عدسی یا پهن شوند. آسکوکیتوز به ویژه در سالهای گرم و مرطوب به شدت به عدس حمله می کند و در ابتدا تقریباً همیشه طبیعت کانونی دارد و سپس شروع به گسترش در کل منطقه می کند. نهال عدس اغلب می میرد ، محصولات به طور قابل توجهی نازک می شوند و گیاهان آسیب دیده بذرهای بسیار ضعیفی می دهند. به طور کلی ، برداشت 25 تا 35 درصد کاهش می یابد.

کپک پودری

این حمله کاملاً در همه جا یافت می شود. این امر به ویژه هنگامی که هوای خشک و گرم ایجاد می شود بیداد می کند. کپک پودری نه تنها در دمبرگهای برگ ، بلکه در لوبیا ساقه دار نیز دیده می شود. در تمام اندامهای فوق گیاه ، می توانید یک پوشش پودری تار عنکبوت سفید مشاهده کنید. سطح جذب برگها در نتیجه آسیب ناشی از این بیماری به میزان قابل توجهی کاهش می یابد ، در نتیجه کلروفیل موجود در آنها شروع به تجزیه تدریجی می کند. و عملکرد دانه 15 تا 20 درصد کاهش می یابد.

پرونوسپوروز

لکه های زرد مایل به زرد کلروتیک روی لوبیا ، ساقه و برگ عدس ایجاد می شود که بعد از مدتی خشک می شوند. و در قسمتهای پایینی برگهای آسیب دیده می توانید ظاهر یک پلاک نسبتاً شل را مشاهده کنید. در ابتدا ، چنین پلاکی با سایه های خاکستری کثیف رنگ می شود و کمی بعد قهوه ای می شود. دو نوع پرونوسپروز عدس وجود دارد: موضعی (محلی) ، که در آن عفونت فقط نواحی خاصی از بافتهای گیاهی را در بر می گیرد و سیستمیک (یا منتشر) ، هنگامی که بیماری به طور کامل اندام های عدس را می پوشاند یا کل گیاه را تحت تأثیر قرار می دهد. در دماهای متوسط ، همراه با بارش مکرر و رطوبت زیاد هوا ، پرونوسپورا حتی بیداد می کند. عملکرد در نتیجه آسیب ناشی از این بیماری حدود 25 تا 30 درصد کاهش می یابد و جوانه زنی بذرها بین 6 تا 8 درصد کاهش می یابد.

پوسیدگی ریشه

این خود را عمدتا در قسمتهای بالای ریشه های هم مرز با ساقه ها نشان می دهد.در این مناطق ، می توانید لکه های طولانی تیره را مشاهده کنید. و در قطع گیاهان ، سیستم عروقی ریشه ها به وضوح قابل مشاهده است. ریشه های آلوده پوسیده می شوند که به نوبه خود منجر به زرد شدن و پژمردگی اجتناب ناپذیر گیاهان می شود.