انگور ساحلی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

انگور ساحلی (lat. Vitis riparia) - نماینده جنس انگور از خانواده انگور. نام دیگر انگور معطر است. در شرایط طبیعی ، در جنگل های مرطوب و در امتداد سواحل رودخانه های مناطق شرقی و جنوب شرقی آمریکای شمالی رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

انگور ساحلی یک لیانا قوی تا طول 25 متر با ساقه مجهز به رشته های متناوب است. برگها سبز روشن ، براق ، بیضوی وسیع ، سه لبه ای ، دندانه دار در امتداد لبه ، تا 18 سانتی متر طول دارند. گلها محو ، کوچک ، جمع آوری شده در گل آذین بزرگ ، به طول 10-20 سانتی متر می رسند. میوه ها کروی هستند ، معطر ، بنفش-سیاه ، با شکوفه مایل به آبی ، تا قطر 1 سانتی متر ، دارای طعم علفی هستند ، برای غذا استفاده نمی شود.

انگورهای ساحلی در ماه ژوئن - ژوئیه به مدت دو هفته شکوفا می شوند ، میوه ها در ماه سپتامبر می رسند. در سرما و مقاومت در برابر خشکسالی متفاوت است. تا 30- درجه سانتیگراد سرما را تحمل می کند. عدم تمایل به شرایط خاک. ایده آل برای محوطه سازی عمودی. دارای شکلی با میوه های خوراکی و چندین شکل ترکیبی است. به لطف عبور انگورهای ساحلی با انگور آمور ، نوع Buitur مقاوم در برابر سرما به دست آمد. همچنین ، انواع زیر از نوع انگور در نظر گرفته شده است: زمرد تایگا ، سیاه شمالی ، سفید شمالی و غیره.

انگورهای ساحلی دارای مقاومت فیلوکسرا هستند ، برش و پیوند آنها آسان است. جوانه زنی بذر کم است ، معمولاً تا 10. دانه ها نیاز به طبقه بندی اولیه دارند که حدود 4-5 ماه طول می کشد. پس از طبقه بندی ، دانه ها به مدت 5-7 روز به مدت 3-4 ساعت در روز در دمای 28-30 درجه سانتی گراد نیاز به گرم شدن دارند.

فرود آمدن

از بسیاری جهات ، سلامت انگورهای ساحلی به کاشت صحیح بستگی دارد. فاصله مطلوب بین گیاهان 1.5-2 متر است ، بین انواع با میوه های خوراکی-2.5 متر. هنگام رشد انواع قوی برای باغبانی عمودی چشمه ها و دیگر ساختمانهای معماری کوچک ، فاصله 2.5-3 متر مشاهده می شود. در چندین لایه ، در در این صورت فاصله باید حدود 0.7-1 متر باشد.

کاشت نهال انگور در گودالهای از پیش آماده شده انجام می شود که عرض آنها از 40 تا 50 سانتی متر متغیر است و عمق آن 10-20 سانتی متر بیشتر از سیستم ریشه است. در انتهای گودال ، تپه ای از مخلوطی از خاک که با کمپوست یا هوموس مخلوط شده است ، تشکیل می شود. پاشنه نهال در بالای تپه مجهز قرار می گیرد ، بقیه ریشه ها به طور مساوی توزیع می شوند. حفره های گودال با مخلوط باقی مانده خاک پر می شوند و زیر پا گذاشته می شوند ، سپس آبیاری می شوند ، در خاک سست ریخته می شود ، یک میله قرار می دهند و یک تپه کم تشکیل می دهند.

بیماریها

شایع ترین و خطرناک ترین بیماری انگور ساحلی و سایر گونه ها کپک است. روی شاخه ها ، برگ ها ، جوانه ها ، گل ها و میوه ها تأثیر می گذارد. شاخ و برگ تحت تأثیر خم شدن کپک قرار می گیرد و لکه های روغنی با قطر حدود 2-3 سانتی متر در سطح آن ایجاد می شود. در آینده ، شاخ و برگ با شکوفه تار عنکبوت به رنگ خاکستری پوشیده می شود ، که بعدا قهوه ای می شود. در نتیجه پردازش بی موقع ، برگ ها خشک می شوند و می ریزند. وضعیت مشابهی در سایر قسمتهای گیاه اتفاق می افتد. به عنوان یک قاعده ، کشت کپک به دلیل رطوبت زیاد و درجه حرارت بالا در ماه مه-ژوئن تحت تأثیر قرار می گیرد.

ایدیوم همچنین انگور را تهدید می کند. برگها ، جوانه ها و سایر قسمتهای هوایی گیاه را آلوده می کند. یافتن آن آسان است - یک شکوفه سفید ابتدا روی گیاه ظاهر می شود ، سپس نقاط سیاه و سپس لکه ها ظاهر می شود. برگها و گلهای مبتلا به کپک پودری قهوه ای شده و می ریزند. با ضایعه قوی ، بوی نامطبوع خاصی ظاهر می شود. این بیماری در نتیجه هوای گرم و خشک یا تغییرات ناگهانی دما ایجاد می شود.

آنتراکنوز کمتر از دو بیماری قبلی به فرهنگ آسیب می رساند. همچنین قسمت های هوایی گیاهان را آلوده می کند. از طریق سوراخ هایی روی برگ ها ایجاد می شود و لکه هایی با حاشیه بنفش تیره روی انواع توت ها ایجاد می شود.شاخه ها در نتیجه عمل بیماری تغییر شکل می دهند ، زخم های عمیقی روی آنها ظاهر می شود. در صورت پردازش به موقع ، انگور می میرد.