مورچه ها حشرات اجتماعی هستند

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

با تخریب یک مورچه در کلبه تابستانی من ، همیشه احساس عذاب وجدان دارم: شاید من تمدن را نابود کردم. بیهوده نیست که مورچه ها را "حشرات اجتماعی" می نامند. می توان به شیوه زندگی آنها حسادت کرد. هر مورچه به وضوح مسئولیت های خود را می داند ، معنای زندگی خود را درک می کند. هیچ کس به دنبال ایجاد یک انقلاب نیست تا موقعیت ممتازی را به عنوان رحم خانواده در اختیار بگیرد یا عملکردهایی را که برای کارهای ساده تر انجام می شود تغییر دهد

واحد خانواده

نام حشره "مورچه" با نام مورچه علف همخوانی دارد و زیر فرش با فرشی نرم و بی تکلف خزنده است. علف به سرعت فضا را تسخیر می کند و هیچ فرصتی برای ریشه دار شدن گیاهان دیگر در اینجا باقی نمی گذارد. اگر یکپارچگی آن به زور نقض شود ، موراوا به معنای واقعی کلمه ضررهای خود را در برابر چشم ما باز می گرداند.

رفتار مورچه ها نیز مشابه است. به محض اینکه یک پیشاهنگ از ایمنی مسیر مطمئن شد ، یک زنجیره کامل او را دنبال می کند. آنها در جستجوی غذا در یک جریان دوستانه می دوند و یک مسیر اسیدی را پشت سر می گذارند ، در امتداد آن باید به مورچه خوار خود بازگردند. اگر قسمتی از زنجیره از بین برود ، مورچه های وحشت زده به طور تصادفی از این طرف به آن طرف می شتابند ، اما پس از مدتی "زخم" را بازیابی می کنند ، و جریان به روند سازمان یافته خود ادامه می دهد.

اگرچه مورچه ها متعلق به حشرات Hymenoptera هستند ، اما فقط یک ماده با نر دارای بالهای کاملاً نمادین (حافظه اجداد - زنبورها) است. چرا نمادین؟ زیرا نر بالهای خود را از دست می دهد وقتی به او اجازه می دهند تا برای زایمان به ماده دسترسی پیدا کند. پس از لقاح ، ماده نیز بالهای خود را به هم می زند ، گویی خود را به او واگذار می کند ، هرچند نقش سلطنتی ، اما یکنواخت. اگر مردم از مورچه ها الگو می گرفتند ، طلاق و فرزندان رها شده کمتری وجود داشت.

هزاران مورچه کارگر بدون بال خستگی ناپذیر در جستجوی مصالح ساختمانی برای مورچه ها هستند. شما می توانید شگفت زده شوید که مورچه چگونه یک تراشه را که سه برابر بیشتر از خودش است می کشد یا مورچه های دیگر به آن کمک می کنند. برای تغذیه ملکه-ملکه ، اغلب مورچه های کارگر گرسنه می مانند.

وقتی کسی مورچه ای را از بین می برد ، کارگران لاروها را گرفته و با چابکی زیاد سعی می کنند محل فاجعه را ترک کنند. آنها در جستجوی مکانی امن جدید فرار می کنند تا دوباره خانه خود را شروع کنند.

معماران و سازندگان ماهر ، خیاط

مورچه ها که سازندگان ماهری هستند ، محل زندگی خود را از ساقه چمن ، تراشه ، سوزن کاج ، ماسه می سازند ، بنابراین تمیز کننده جنگل هستند. آنها آنقدر سازندگان ماهر و با وجدان هستند که نابود کردن یک مورچه مورچه با تراز کردن آن با سطح زمین آسان نیست.

برخی از مورچه ها خود را از برگ ها لانه می دوزند و از غدد عنکبوتی لاروهای خود به جای نخ استفاده می کنند. مورچه در حالی که لارو را با فک های خود نگه می دارد ، ابتدا آن را روی یک برگ ، سپس روی برگ دیگر قرار می دهد و تارها برگ ها را می دوزند و آنها را به پارچه ای صاف تبدیل می کنند. چنین لانه های مورچه ای کروی از نظر اندازه بسیار چشمگیر هستند.

مورچه های "گاو نقدی"

برای ساکنان تابستانی ، مورچه ها به اندازه "گاوهای نقدی" خود - شته ها وحشتناک نیستند. شته پرخور بیش از نیاز بدنش غذا می خورد. او غذای اضافی را به شکل مایع شیرین ترشح می کند ، که دیگران ، از جمله مورچه ها ، دوست دارند بعد از آن بخورند. آنها شته ها را با آنتن های خود تکان می دهند که شبیه پستان دادن گاو از پهلو است و قطرات شیرین را لیس می زنند.

مورچه ها به خاطر قدردانی از "شیر" از "گاوهای شیری" خود در برابر دشمنان شته ها - کفشدوزک ها محافظت می کنند. شته ها را با مراقبت نرم احاطه کنید. به آنها در ساخت یا دوخت مسکن کمک کنید. اگر متوجه سر و صدای شدید مورچه ها در اطراف گیاه شدید ، برگها را دقیقتر ببینید. شاید شته ها در حال جشن گرفتن خانه سازی خود هستند - دشمن مخرب باغبان.

مورچه های قاتل

مورچه های قاتل وجود دارد. در استرالیا و جنوب غربی آفریقا ، آنها باعث وحشت گردشگران می شوند. ساکنان محلی همکاری با مورچه های جنگجو را آموخته اند و حفاظت از مزارع حبوباتی را به آنها سپرده اند. مورچه ها حبوبات نمی خورند و با خوردن موفقیت آمیز سایر آفات را از آنها دور می کنند.

داروهای مورچه ای

در روسیه هیچ موردی از خوردن مورچه ها توسط مردم ثبت نشده است. اما آنها هنوز باغبانان را آزار می دهند ، زیرا نگهبانان شته ها هستند ، قسمت های چوبی گلخانه ها و تخت های باغ را می خورند.

اگر تصمیم دارید سایت خود را از حضور مورچه ها خلاص کنید ، چند راه ساده را پیشنهاد می کنم:

* شنیدم مورچه ها بوی جعفری را دوست ندارند. تجربه من این را تایید نکرده است. شاید توصیه خیلی دیر شده باشد - مورچه ها قبلاً با بو سازگار شده اند ، یا انواع جعفری من چندان معطر نیست ، زیرا می تواند متفاوت باشد.

* من دوست ندارم از سموم دفع آفات استفاده کنم ، بنابراین لانه ها را با آب جوش سیراب می کنم. آنها برای مدتی ناپدید می شوند ، سپس دوباره ظاهر می شوند.

* یک بار ، در گوشه ای خلوت و مغفول مانده از باغ ، مورچه ای به ارتفاع نیم متر کشف کردم. او به سختی آن را با بیل تکان داد و در این مکان آتش افروخت. آتش نمی خواست شعله ور شود ، مورچه ها آن را با اسید خود خاموش کردند و با گرفتن تخم های مورچه ، در جهات مختلف پراکنده شدند. مدتی آرامش نسبی برقرار بود.

حیف است که آنها را به طور کامل نابود کنیم. اما ، اگر شما به صورت دوره ای جنگی با آنها ترتیب ندهید ، آنها به راحتی می توانند ساکن تابستانی را از زمین خارج کنند ، که هزینه زیادی برای آن پرداخت شده است (اگرچه خالق زمینی را برای استفاده عمومی و کاملاً رایگان در اختیار مردم قرار داده است) و کار زیادی خرج شد