همه چیز در مورد پرورش آلو

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

آلو یکی از میوه های مورد علاقه بزرگسالان و کودکان است که نه تنها ویژگی های طعم عالی ، بلکه خواص دارویی مفیدی نیز دارد. ثابت شده است که آلو با ویتامین ها ، عناصر ریز و درشت ، مواد معدنی و سایر مواد لازم برای عملکرد طبیعی بدن انسان اشباع شده است. البته این فرهنگ به عنوان یک گیاه دارویی که چند قرن است از محبوبیت زیادی برخوردار است ، سزاوار توجه ویژه ای است. و بیهوده نیست

این میوه منحصر به فرد چقدر خواص فوق العاده را به خودی خود ترکیب می کند بی شمار است. این به عادی سازی فشار خون بالا ، تقویت سیستم قلبی عروقی و دفاع کبدی کمک می کند. و به لطف کومارین ، که بخشی از آلو است ، احتمال ترومبوز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. آلو همچنین برای بیماریهای مرتبط با متابولیسم ، بیماریهای کلیوی و حتی روماتیسم مفید است.

تاریخ ظهور آلو به طور دقیق ثبت شده است ، در ابتدای قرن 3 و 4 قبل از میلاد ، فیلسوف یونانی باستان و طبیعت گرای تئوفراستوس در یکی از آثار خود دو نوع میوه کشت شده را توصیف کرد-درخت کوتاه و درخت بلند شکل وحشی با میوه های کوچک شیرین با طعم ترش ، و احتمالاً این فقط یک آلو بود.

به طور قطع مشخص است که آلو خانگی از آسیا به مصر و یونان آمده است. این فرهنگ نه تنها به عنوان یک گیاه زینتی ، بلکه برای برداشت نیز پرورش داده شد ، که انواع محصولات خانگی را پردازش و آماده می کرد. امروزه آلو تقریباً در همه کشورهای دارای آب و هوای معتدل رایج است. تصور آن دشوار است ، اما تولید جهانی آلو تقریباً سه میلیون تن در سال است. در روسیه ، آلو در بین باغبانان آماتور بسیار محبوب است ، اما عدم مقاومت در زمستان بسیاری از گونه ها یک مانع جدی برای گسترش فرهنگ محسوب می شود.

شرایط رشد

آلو فرهنگی نیازمند شرایط رشد است ، چرنوزم ، چمنزار ، جنگل خاکستری ، خاکهای کشت شده ، شل و غنی از ترکیب معدنی با pH خنثی را ترجیح می دهد. در خاکهای اسیدی ، گیاه ضعیف رشد می کند ، بنابراین ، چنین مناطقی حداقل هر سه تا چهار سال یکبار به آهک اولیه نیاز دارند.

آلو به طور منفی به خاکهای شناور و مناطق پست با هوای سرد ساکن اشاره می کند. علیرغم این واقعیت که فرهنگ آب دوست است ، رطوبت اضافی را تحمل نمی کند. به خوبی توسعه می یابد و محصولاتی خوب و با کیفیت بالا در مناطق با نور خوب ، بدون سایه ساختمان ها ، درختان بلند و حصارها می دهد. در سایه ، فرهنگ گسترش می یابد و عملا میوه نمی دهد.

تکثیر و کاشت

آلو از طریق بذر ، قلمه ، شاخه های ریشه و پیوند تکثیر می شود. برای آلوهای واریته ، از تكثیر بذر استفاده نمی شود ، این روش فقط برای به دست آوردن پایه ها مورد استفاده قرار می گیرد ، كه گونه های مورد نظر بعداً روی آنها پیوند زده می شود.

باغبانان آماتور اغلب نهال های خریداری شده از مهد کودک های تخصصی را می کارند. کاشت نهال در اوایل پاییز یا اوایل بهار انجام می شود. تاریخ های کاشت دیر هنگام پاییز ، به طور معمول ، منجر به یخ زدن ریشه های یک گیاه جوان می شود ، در نتیجه آن می میرد ، بدون اینکه وقت داشته باشید صاحبان آن را با میوه های خوش طعم و آبدار خوشحال کنید.

چاله های کاشت آلو ظرف چند هفته آماده می شوند ، عمق آنها باید حدود 50-55 سانتیمتر و عرض آنها 60-70 سانتیمتر باشد. ساقه کاشت در مرکز گودال نصب می شود و بستر خاک ریخته می شود در قسمت زیرین ، شامل خاک حاصلخیز و ماسه رودخانه و کود پوسیده کوددهی شده ، سوپر فسفات دانه دار ، خاکستر چوب و سولفات پتاسیم است.

به منظور جلوگیری از آسیب دیدن پوست پس از کاشت ، یقه ریشه نهال باید 3-5 سانتی متر بالاتر از سطح خاک قرار گیرد. ریشه های نهال با دقت صاف می شوند ، با بستر باقی مانده خاک پوشانده می شوند ، سفت می شوند ، به میزان زیادی آبیاری می شوند و با ذغال سنگ نارس یا هوموس مالچ می شوند.

مراقبت

به طور کلی ، مراقبت از آلو دشوار نیست. در سال اول ، گیاه فقط نیاز به وجین ، آبیاری و سست شدن خاک در نزدیکی دایره تنه دارد. از سال سوم ، کودهای معدنی اعمال می شود. در پاییز ، آلوها با کودهای پتاسیم و فسفر تغذیه می شوند ، در بهار - با کودهای نیتروژنی. مواد آلی در اواسط ژوئن معرفی می شود. آبیاری منظم نیز مهم است ، خاک نزدیک تنه ها باید تا عمق حداقل 35-40 سانتی متر مرطوب شود مهم است: رطوبت بیش از حد منجر به شکست گیاه توسط بیماری های قارچی و ترک خوردن میوه می شود.

هرس آلو 2-3 هفته قبل از شروع فصل رشد انجام می شود. نازک شدن شاخه های ضخیم ، خشک و بیمار باید سالانه انجام شود. هرس تکثیر 6-7 سال پس از کاشت انجام می شود. رایج ترین برای آلو ، تاج پله ای با ارتفاع ساقه 37-40 سانتی متر است ، اگرچه تاج گلدان ممنوع نیست. در چند سال اول در گیاهان ، شاخه ها به طور ناهموار رشد می کنند ، اغلب نوک آن زیر شاخه های جانبی است. به همین دلیل لازم است که رویش ها را کوتاه کرده و در صورت وجود ، قسمت های بالای یخ زده را بردارید.