گیلاس پرنده

فهرست مطالب:

تصویری: گیلاس پرنده

تصویری: گیلاس پرنده
تصویری: گیلاس پرنده (آهنگ های اوکراینی به زبان انگلیسی) - Черемшина (на англ. языке) 2024, ممکن است
گیلاس پرنده
گیلاس پرنده
Anonim
Image
Image

گیلاس پرنده (لاتین Prunus) - فرهنگ توت ؛ درختان کم ارتفاع ، اغلب درختچه هایی از جنس آلو از خانواده صورتی. در طبیعت ، گیلاس پرنده در درختچه ها ، جنگل ها ، در امتداد سواحل رودخانه ها و جنگل های جنگلی در اروپا ، آسیا ، شمال آفریقا و قفقاز رشد می کند. در حال حاضر ، گیلاس پرنده در همه جا در مناطق معتدل طبیعی شده است.

ویژگیهای فرهنگ

گیلاس پرنده درخت یا درختچه بزرگی به ارتفاع 5/12 تا 12 متر با تاجی کشیده و متراکم است. پوست آن سیاه خاکستری ، کسل کننده است ، در تمام سطح عدس مایل به سفید دارد. شاخه های جوان قرمز گیلاس یا زیتونی رنگ هستند. برگها ساده ، بدون کرک ، نوک تیز ، بیضی شکل و بیضی شکل ، به طول 3-15 سانتیمتر هستند ، لبه ها به شدت دندانه دار شده و به طور متناوب مرتب شده اند. مقررات در حال سقوط زودهنگام هستند. دمبرگها کوتاه هستند ، در پایه تیغه برگ دو غده وجود دارد.

گلها صورتی یا سفید هستند ، در گل آذین بلند و افتاده گل رزمی به طول 7-15 سانتی متر جمع آوری شده و روی پایه ها قرار دارند ، دارای عطر قوی هستند و برای چندین متر در اطراف تکان می خورند. میوه یک میوه خشک کروی است ، به قطر 8-10 میلی متر می رسد ، می تواند سیاه یا قرمز-سیاه باشد ، دارای طعم شیرین و قوی قابض است. گلدهی در ماه مه-ژوئن انجام می شود. میوه ها در جولای-آگوست می رسند.

شرایط رشد

گیلاس پرنده یک فرهنگ بی تکلف است ، پرورش آن اصلا دشوار نیست. گیلاس پرنده از نظر ترکیب خاک و روشنایی نیاز چندانی ندارد ، اما در مناطقی با خاک حاصلخیز و مرطوب با واکنش pH خنثی یا کمی اسیدی بهتر رشد می کند. برای به دست آوردن عملکرد خوب انواع توت ها ، دو گیاه از انواع مختلف به طور همزمان در باغ کاشته می شوند و همزمان گل می دهند ، زیرا گیاهان کشت نیاز به گرده افشانی متقابل دارند.

تکثیر و کاشت

گیلاس پرنده با بذر ، شاخه های ریشه ، قلمه سوسن و سبز و پیوند تکثیر می شود. روش بذر زمان بر و بی اثر است ؛ علاوه بر این ، خواص گیاه مادر به طور کامل حفظ نشده است. کاشت در ماه اوت - سپتامبر تحت یک پناه به شکل یک لایه ضخیم از ذغال سنگ نارس یا خاک اره انجام می شود. گیاهان جوان پس از 1 ، 5-2 سال به مکان دائمی پیوند می شوند.

بیشتر اوقات ، باغبانان آماتور فرهنگ را با لایه بندی تبلیغ می کنند. شاخه های پایینی گیلاس پرنده ، تا آنجا که ممکن است به سطح زمین نزدیک شوند ، در شیارهای آماده شده قرار می گیرند ، سنجاق می شوند و با خاک پوشانده می شوند. با تشکیل شاخه های عمودی ، لایه ها چرک می شوند. در پاییز ، شاخه های ریشه دار از گیاه مادر جدا شده و در محل دائمی کاشته می شوند. اگر ریشه های یک گیاه جوان بسیار ضعیف باشد ، لایه ها در خاک مغذی و مرطوب برای رشد کاشته می شوند.

نهال های خریداری شده از مهد های تخصصی در پاییز یا اوایل بهار کاشته می شوند. چاله های کاشت ظرف چند هفته آماده می شوند ، اندازه آنها کاملاً به سیستم ریشه نهال بستگی دارد ، باید آزادانه در گودال قرار گیرد. در پایین گودال ، یک بستر ریخته می شود ، متشکل از خاک حاصلخیز ، مخلوط با هوموس ، ماسه و کودهای معدنی پیچیده. سپس نهال کاهش می یابد ، ریشه ها پخش می شوند ، با خاک پوشانده می شوند ، فشرده می شوند ، آبیاری می شوند و مالچ می شوند. از ذغال سنگ نارس یا خاک اره می توان به عنوان مالچ استفاده کرد. پس از کاشت ، نهال ها در ارتفاع 50-60 سانتی متر بریده می شوند.

مراقبت

مراقبت از گیلاس پرنده شامل آبیاری منظم ، شل شدن و کندن خاک در ناحیه نزدیک ساقه ، حذف علف های هرز ، پانسمان برگ و ریشه ، هرس بهداشتی و تکوینی است.

گیاهان به شکل درختچه یا ساقه چند ساقه با ساقه بلند تشکیل می شوند. برای قرار دادن کم سطح اول شاخه های اسکلتی ، نهال ها بلافاصله پس از کاشت در ارتفاع 50-60 سانتی متر قطع می شوند. از شاخه های در حال ظهور ، فقط شاخه های قوی و توسعه یافته باقی می مانند که به طور مساوی در فضا قرار گرفته اند.

در سالهای بعد ، ردیف های مرتبه دوم و سوم به همین ترتیب شکل می گیرد.در صورت هرس صحیح شکل گیری ، گیلاس پرنده تاجی زیبا و سرسبز تشکیل می دهد. نباید ضخیم شدن تاج مجاز باشد ، شاخه های ضخیم هر ساله در اوایل بهار برداشته می شوند. برش ها با زمین باغ درمان می شوند.

توصیه شده: