ترب کوهی

فهرست مطالب:

تصویری: ترب کوهی

تصویری: ترب کوهی
تصویری: سس اسب داغ Se ادویه روسی برای زمستان ✧ IrinaCooking 2024, ممکن است
ترب کوهی
ترب کوهی
Anonim
Image
Image

ترب کوهی (lat. Armoracia) - تیره ای از گیاهان علفی از خانواده Cruciferous یا کلم. یکی از قدیمی ترین گیاهان جهان است. ترب کوهی به طور گسترده ای در سراسر اروپا ، آفریقا ، آسیا و آمریکای شمالی توزیع می شود. در حال حاضر ، این گیاه در گرینلند نیز کشت می شود. تربچه به طور طبیعی در قفقاز ، در کشورهای CIS ، در شرق دور و در سیبری یافت می شود. زیستگاه های معمولی مراتع مرطوب ، سواحل رودخانه ها و نهرها هستند.

ویژگیهای فرهنگ

ترب کوهی یک گیاه چند ساله با ساقه مستقیم و شاخه ای تا ارتفاع 120 سانتی متر و ریشه ضخیم طولانی است. برگهای پایه بزرگ ، کامل ، مستطیل یا بیضی شکل ، تا 60-70 سانتی متر طول دارند. وسط - دقیقاً جدا شده ؛ قسمتهای بالا خطی-نیزه ای هستند. گلها معمولی ، دوجنسی ، سفید ، در برسهای چند گل جمع آوری شده و گل آذین وحشت زده را تشکیل می دهند. ترب کوهی در ماه مه-ژوئن شکوفا می شود. میوه یک غلاف بیضی شکل ، بیضی شکل یا متورم به شکل تخم مرغ است. دانه ها در دو ردیف مرتب شده اند. نزدیکترین خویشاوندان ترب کوهی شاهی ، تربچه و خردل محسوب می شوند. ترب کوهی با رشد سریع مشخص می شود ، در مدت کوتاهی می تواند بیشتر منطقه باغ را پر کند.

شرایط رشد

زمینهای کشت ترجیحاً بارور ، مرطوب و مملو از مواد آلی هستند. خاکهای شنی لومی یا لومی و زمینهای زغال سنگ با یک واکنش خنثی یا کمی اسیدی بهینه هستند. توصیه نمی شود ترب کوهی را در خاکهای خاکی سنگین ، پرآب ، شور و غلیظ پرورش دهید. مکان ترجیحاً آفتابی است ، سایه جزئی ممنوع نیست.

آماده سازی و کاشت خاک

یک طرح برای کشت در پاییز آماده می شود: خاک حفر می شود ، کود یا کود اضافه می شود (به میزان 2 سطل در متر مربع). در بهار ، خاک شل شده و با کلرید پتاسیم (20 گرم) و سوپر فسفات (50 گرم) تغذیه می شود. خاکهای بسیار اسیدی از قبل آهک دار هستند. کودها برای حفاری یا هنگام شل شدن پوشانده می شوند. ترب کوهی چند ساله است ، اما بسیاری از باغداران آن را به صورت یکساله پرورش می دهند. ترب کوهی در اوایل بهار کاشته می شود و برداشت آن در پاییز انجام می شود. کشت طولانی مدت نامطلوب است ، زیرا با گذشت زمان ریشه های شاخه گیاه کوچک می شوند و کوچک می شوند و متعاقباً برای غذا نامناسب می شوند.

بخشهای ریشه های سالانه حدود 30 سانتی متر به عنوان مواد کاشت استفاده می شود. هنگام کاشت ، مهم است که قسمتهای بالا و پایین قطعه را اشتباه نگیرید ، بنابراین ، هنگام برداشت ، لازم است قسمت مجاور ریشه را علامت گذاری کنید ، زیرا به عنوان مثال ، با برش عمود بر. قبل از کاشت ، ریشه ها و کلیه های جانبی با پارچه برداشته می شوند و فقط کلیه ها در لبه قطعات قرار می گیرند. بخشها در پشته های خاکی از پیش آماده شده کاشته می شوند ، سپس به وفور آبیاری می شوند. قسمت بالای خط باید 2-3 سانتی متر زیر سطح بالای خط الراس باشد.

مراقبت

مراقبت ترب استاندارد است: وجین ، آبیاری و شل شدن. با ظاهر شدن برگها ، گیاهان جمع می شوند ، در طول تابستان شما باید 2-3 قله را صرف کنید. فرهنگ نگرش مثبتی به تغذیه دارد ، یک بار تغذیه در وسط تابستان کافی است. برای این اهداف ، می توانید از اوره (20 گرم در متر مربع) ، سوپر فسفات (40 گرم) و کلرید پتاسیم (15 گرم) استفاده کنید.

برداشت

ریزوم ترب کوهی در اکتبر حفاری می شود ، برگها را می توان از ژوئیه تا آگوست برش داد. از برگها می توان به عنوان ادویه برای ترشی یا ترشی خیار و گوجه فرنگی استفاده کرد. ریزوم ها را با سنجد کنده و سپس با دست جدا کنید. عملکرد ریزوم ترب 1-2 کیلوگرم در 1 متر مربع است. متر

توصیه شده: