مارچوبه دارویی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

مارچوبه دارویی (lat. Asaragus officinalis) - گونه ای از گیاهان چند ساله علفی از جنس مارچوبه (لاتین مارچوبه) از خانواده مارچوبه (لاتین Asparagaceae). نام گیاه از توانایی های درمانی آن صحبت می کند. علاوه بر این ، شاخه های جوان Asparagus officinalis به مدت سه هزار سال در رژیم غذایی انسان گنجانده شده است و به او در حفظ سلامت و نشاط برای سالهای طولانی کمک می کند.

اسم تو چیه

نام عمومی لاتین گیاه دارای ریشه های زبانی بسیار عمیقی است ، به قرن ها پیش برمی گردد ، زمانی که زبانهای کاملاً متفاوتی بر روی زمین حاکم بود. به هر حال ، دوستی یک فرد با یک گیاه مدتها پیش متولد شد.

زنجیره زیر را می توان ردیابی کرد: کلمه لاتین مدرن "مارچوبه" بر اساس کلمه لاتین قرون وسطایی "اسپاراگوس" است که به نوبه خود بر اساس کلمه یونانی "asparagos" یا "aspharagos" است و کلمه یونانی از فارسی آمده است. کلمه "asparag" ، که معادل کلمه روسی "sprout" است. چنین چیزی تقریباً یک داستان کارآگاهی است.

وضعیت مربوط به نام خاص ساده تر است ، زیرا کلمه لاتین "officinalis" در روسی به معنی "دارویی" است.

منطقه وسیع رشد مارچوبه نامهای مشهور بسیاری را به دنیا آورد. به عنوان مثال ، شکل گیاه نام ترکی را به وجود آورد ، که در روسی چنین صدایی دارد - "پرنده نمی تواند فرود بیاید". در زبان های ویتنامی و تایلندی ، مارچوبه را "شاخه های بامبو اروپایی" می نامند و از شاخه های سبز آن در غذاهای ملی بسیار استفاده می شود.

شرح

ریزوم قوی Asparagus officinalis با ریشه های متعدد تصادفی که برای به دست آوردن مواد مغذی به اعماق خاک می روند و شاخه های عمودی زیرزمینی که برای انسان ها مورد توجه است ، رشد کرده است.

ساقه های صاف تا نیم متر رشد می کنند و شاخه های متعددی با برگ های پوسته پوسته می شوند. از زیر بغل برگهای پوسته پوسته ، اصطلاحاً cladodia متولد می شود - شاخه های اصلاح شده مسطح که به عنوان برگ گیاهان معمولی عمل می کنند.

گلهای مایل به سفید مایل به زرد مایل به زرد (مارچوبه خلقت طبیعت است) به انواع توت های قرمز تبدیل می شود.

موارد مصرف مارچوبه در دوران باستان

عطر و طعم ظریف مارچوبه و خواص ادرارآور آن از زمان های قدیم توسط مردم به منظور حفظ سلامتی مورد استفاده قرار می گرفته است. بر روی شیشه مصری ، که سن آن توسط دانشمندان در 5000 سال تعیین می شود ، مارچوبه به عنوان یک پیشنهاد ارائه شده است.

مارچوبه دارویی از زمان های قدیم در اسپانیا ، سوریه ، یونان و روم شناخته شده بود. رومیان و یونانیان مارچوبه را در زمان رسیده خوردند و برای استفاده های بعدی آن را خشک کردند تا در زمستان با آنها باشد.

بنیانگذار امپراتوری روم ، اکتاویان آگوستوس ، که در نوبت دو دوره زندگی می کرد (متولد 63 قبل از میلاد ، درگذشت 14 بعد از میلاد) ، حتی یک ناوگان برای حمل مارچوبه ایجاد کرد. کشتی ها آنقدر سریع بودند که امپراتور عبارت "سریعتر از زمان پخت مارچوبه" را برای آنها ابداع کرد.

ترکیب شیمیایی و توانایی های درمانی

لازم به ذکر است که از شاخه های جوان مارچوبه برای غذا و روشهای درمانی استفاده می شود. به محض اینکه جوانه ها شروع به باز شدن می کنند ، شاخه های گیاه به سرعت چروکیده می شوند و ویژگی های مفید خود را از دست می دهند.

ترکیب اصلی مارچوبه ارزشمندترین ماده روی کره زمین - آب است که 93 درصد از کل اجزای تشکیل دهنده آن را تشکیل می دهد. بنابراین ، مارچوبه کالری کمی و سدیم بسیار کمی دارد.

در 7 (هفت) درصد باقیمانده ، بسیاری از عناصر ریز مفید (از جمله کروم ، که توانایی انسولین را در انتقال گلوکز از خون به سلول ها افزایش می دهد) و درشت مغذی ها ، و همچنین ویتامین های "C" و "E" ، بتاکاروتن ، اسیدهای آمینه (از جمله آسپاراژین ، که برای بدن برای عملکرد طبیعی سیستم عصبی و سنتز آمونیاک ضروری است) ، فیبر غذایی.