بنفشه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 15:51

© روکسانا باشیروا / Rusmediabank.ru

نام لاتین: سرنگا خانواده: زیتون طبقه بندی: درختان و درختچه های زینتی

یاس بنفش (سرنگ لاتین) - تیره درختچه ها و درختان زینتی از خانواده زیتون. این جنس شامل 10 گونه است. در شرایط طبیعی ، آنها در مناطق کوهستانی آسیا و جنوب شرقی اروپا رشد می کنند.

ویژگیهای فرهنگ

یاس بنفش درختچه یا درختچه ای چند ساقه ای است. برگها ساده ، متقابل ، كامل ، كمتر به صورت كوچك ، تخم مرغي ، بيضي و يا نيزه اي ، با نوكهاي نوك تيز هستند. گلها کوچک ، قیفی شکل هستند ، در گل آذین وحشت زده جمع آوری می شوند ، می توانند یاس بنفش ، یاس بنفش ، صورتی ، آبی ، بنفش و حتی زرد باشند ، عطر دلپذیری دارند. میوه کپسول دو کفه ای است.

بازدیدها

* بنفش معمولی (لاتین Syringa vulgaris) - گونه با درختچه ای بزرگ تا ارتفاع 6 متر نشان داده می شود. برگها به شکل قلب ، متراکم و دارای رنگ سبز غنی هستند. رنگ گلها بنفش با رایحه ای شیرین است. گلدهی در ماه مه آغاز می شود. این گونه مقاوم در برابر سرما است ، برش را به خوبی تحمل می کند ، در مورد خاک انتخابی نیست ، اما نسبت به فشردگی آن نگرش منفی دارد. اغلب از یاس بنفش معمولی برای ایجاد پرچین استفاده می شود.

* بنفش پهن برگ (لاتین Syringa oblata) - این گونه با درختچه ای با برگهای بزرگ نشان داده می شود که در پاییز به رنگ بنفش در می آید. در اوایل ماه مه شکوفا می شود.

* سنبل یاس بنفش یا سنبل (لاتین Syringa hyacinthiflora)-این گونه با درختچه هایی با برگهای قلب شکل نشان داده می شود که در پاییز قهوه ای مایل به بنفش می شوند. ویژگی بارز این گونه ، گلدهی اولیه آن است.

* یاس بنفش چینی (lat. Syringa chinensis) - این گونه با درختچه های وسیع با تاج باز تا ارتفاع 5 متر نشان داده شده است. گلها بنفش -صورتی با عطر شیرین هستند. در اواسط ماه مه شکوفا می شود. این گونه عاشق نور ، مقاوم در برابر باد ، نسبتاً مقاوم در زمستان است. خاکهای لومی با ترکیب معدنی غنی را ترجیح می دهد. در حال حاضر ، انواع یاس بنفش چینی با گلهای دوتایی پرورش داده شده است. ظاهر بسیار تزئینی.

* یاس بنفش ایرانی (لاتین Syringa persica) - این گونه با درختچه هایی با شاخه های متراکم تا ارتفاع 3 متر نشان داده می شود. برگها نیزه ای شکل هستند که در انتهای آنها اشاره شده است. رنگ گلها بنفش روشن است ، عطر خاصی دارد. گلدهی فراوان و طولانی مدت در پایان ماه مه آغاز می شود. این گونه فتوفیل ، مقاوم در برابر خشکسالی ، مقاوم در زمستان است ، نگرش مثبتی به کوتاهی مو و پیوند دارد.

* بنفش مجارستانی (lat. Syringa josikaea) - این گونه با درختچه های بزرگ تا ارتفاع 4 متر نشان داده می شود. برگها از بیرون خشن ، سبز ، از پایین مایل به آبی هستند ، در پاییز رنگ نارنجی - زرد به دست می آورند. گلها بنفش تیره هستند ، بوی تندی دارند. گلدهی در اواخر ماه مه - اوایل ژوئن آغاز می شود. این گونه مقاوم در برابر سرما ، بی تکلف است. خاکهای مرطوب ، اسیدی و کمی قلیایی را ترجیح می دهد.

* بنفش آمور (لاتین Syringa amurensis) - این گونه با درختچه های بزرگ تا ارتفاع 10 متر نشان داده می شود. برگها سبز روشن ، به شکل قلب هستند. گلها کوچک ، سفید یا کرم رنگ هستند ، عطر عسل دارند. گلدهی فراوان و طولانی مدت در ماه ژوئن آغاز می شود.

شرایط رشد

یاس بنفش یک فرهنگ دوستدار نور است ، مناطقی را ترجیح می دهد که به خوبی روشن شده و از بادهای شمالی محافظت شود. مناطق پست با آب راکد مجاز نیست ، و درختچه همچنین به مناطق باتلاقی یا سیل زده در بهار و پاییز اشاره منفی دارد. خاکهای مورد نیاز برای رشد یاس بنفش مطلوب حاصلخیز ، نسبتاً مرطوب ، دارای زهکشی خوب ، با PH کمی اسیدی یا خنثی است. خاکهای اسیدی نیاز به آهک اولیه دارند.

تکثیر و کاشت

یاس بنفش از طریق بذر ، لایه بندی ، قلمه زدن و پیوند تکثیر می شود. بذر محصول در اوایل اکتبر برداشت می شود و کاشت در اوایل بهار انجام می شود. بذرها قبل از کاشت باید طبقه بندی شوند. قلمه های درختچه ای باید در دوره گلدهی دسته جمعی انجام شود. قلمه ها از قسمت میانی شاخه های یکساله بریده می شوند.توصیه می شود از پرلیت ، ماسه رودخانه یا مخلوطی از ورمیکولیت و ماسه به عنوان بستر قلمه ها استفاده کنید.

تلقیح فرهنگ یا با جوانه خفته یا با قلمه انجام می شود. لازم است گیاهان پیوندی را به شکل بوته ، استاندارد یا نیم ساقه پرورش دهید. تشکیل ساقه باید 2-3 سال پس از واکسیناسیون آغاز شود. رنگ بنفش روی تنه ظاهر جذاب تر ، منظم و غیر معمول دارد ، اما حذف مرتب شاخه ها از شاخه اصلی بسیار مهم است.

توصیه می شود نهال های یاس بنفش را در مهد کودک های خاص و اثبات شده خریداری کنید. نهال های ریشه بسته ترجیح داده می شوند. یاس بنفش ها در نیمه دوم ژوئیه - اوایل سپتامبر کاشته می شوند ، اما در عصر یا هوای ابری ، در غیر این صورت فرهنگ ریشه نمی گیرد. برای زمستان ، گیاهان جوان با ذغال سنگ نارس مالیده می شوند.

مراقبت

یاس بنفش به آبیاری منظم و علفهای هرز نیاز دارد. شل شدن باید 3-4 بار در فصل انجام شود. در سال دوم زندگی ، گیاهان با کودهای ازته تغذیه می شوند ، کودهای فسفر و پتاسیم هر 2-3 سال یک بار در پاییز استفاده می شود. برای گلدهی بیشتر ، فرهنگ تحت هرس بهداشتی ، نازک کننده و هرس تکثیر قرار می گیرد.

کاربرد

یاس بنفش یکی از محبوب ترین درختچه های زینتی و گلدار است. تصور آن دشوار است ، اما این گیاه از قرن شانزدهم کشت شده است. این فرهنگ با گلدهی طولانی و فراوان متمایز می شود. بیشتر اوقات برای محوطه سازی باغ ها و پارک ها استفاده می شود. درختچه ها در کشت های گروهی و به عنوان کرم های نواری استفاده می شوند. یاس بنفش در هنر ایجاد دسته گل نیز اهمیت دارد ، انواع یاس بنفش بسیار چشمگیر به نظر می رسند.