تری هوزانت

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Trichosanthes (lat. Trichosanthes) - تیره ای از گیاهان علفی کوهنوردی از خانواده کدو تنبل. نام دیگر آن کدو مار است. در طبیعت ، این گیاه در آب و هوای نیمه گرمسیری و گرمسیری یافت می شود. در برخی مناطق ، تریکوزانت یک سبزی در نظر گرفته می شود ، در برخی دیگر ، به عنوان مثال ، در جنوب شرقی و جنوب آسیا ، یک میوه است.

ویژگیهای فرهنگ

Trichozant یک تاک علفی سالانه است که برای میوه های خوراکی طولانی عمدتا در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری کشت می شود. در روسیه ، فرهنگ در گلخانه یا داخل خانه رشد می کند. ساقه های تریکوزانت نازک ، فرفری ، تا 4 متر طول دارند. برگها پهن و لبه دار هستند. گلها بدون جنس ، معطر ، به شکل دانه های برف ، زنانه - مجرد ، نر - در گل آذین کمیاب گل رز جمع آوری می شوند. میوه ها بلند ، استوانه ای ، اغلب کوتاه ، باریک استوانه ای هستند. میوه ها دارای پوست نازک و خمیر نرم هستند. رنگ میوه سبز مایل به سفید یا سبز با نوارهای روشن است. هنگام رسیدن میوه ها قرمز یا نارنجی روشن می شوند.

ظرافت های رشد

در شرایط مرکزی روسیه ، تریکوزانت باید در یک گلخانه با نصب تکیه گاههایی که گیاهان در طول آن جمع می شوند ، رشد کند. در صورت تابستان های گرم با شب های گرم ، کشت در زمین باز امکان پذیر است. بهترین سلف ها حبوبات ، گوجه فرنگی ، سیب زمینی ، کلم زودرس و کودهای سبز هستند. توصیه نمی شود بعد از نمایندگان خانواده کدو تنبل ، تریکوزانت بکارید. فرهنگ خاکهای هوادهی ، حاصلخیز ، سبک و شل را ترجیح می دهد. خاکهای سبک لومی یا شنی با pH حداقل 6. تریکوزانت خاکهای غرقاب را نمی پذیرد. این گیاه از نظر رطوبت و دمای هوا تقاضا دارد. تریکوزانت سرما را تحمل نمی کند ، حتی در 0 درجه سانتی گراد می میرد. در دمای 10-15 درجه سانتیگراد ، رشد را کند می کند ، در دمای زیر 10 درجه سانتیگراد ، رشد را به طور کامل متوقف می کند.

تریکوزانت از طریق نهال رشد می کند. بذرها قبل از کاشت در آب خیس می شوند. می توانید بذرها را در خاک اره مرطوب جوانه بزنید. ظروف بذر در مجاورت رادیاتورهای حرارت مرکزی قرار می گیرند. دمای اتاق باید حدود 25-30 درجه سانتیگراد باشد. در صورت برآورده شدن همه شرایط فوق ، دانه ها پس از 4-5 روز تخم می گیرند. بذر جوانه زده در دهم آوریل کاشته می شود. عمق کاشت 1 ، 5-2 سانتیمتر است. نهال ها به طور سیستماتیک آبیاری می شوند ، تغذیه می شوند و دارای نور مناسب هستند. با ظاهر شدن برگ پنجم روی نهال ، قسمت بالای آنها به هم چسبیده است. این لازم است تا گلهای ماده روی شاخه های جانبی شکل بگیرند. گیاهان جوان را در زمین باز یا گلخانه در سن 45-50 روز پیوند می زنند. خاک برای کشت از قبل آماده می شود ، با دقت حفر می شود ، کود یا کود پوسیده و کودهای پتاسیم ، نیتروژن و فسفر اضافه می شود.

مراقبت

مراقبت استاندارد است ، مانند همه اعضای خانواده کدو تنبل. آبیاری متوسط ، علف های هرز ، پانسمان بالا ، مالچ پاشی. در طول فصل ، لازم است 4-6 کود اضافی با کودهای آلی و معدنی به نوبه خود انجام شود. با توجه به شرایط کشت و مراقبت ، گیاهان تحت تأثیر آفات و بیماری ها قرار نمی گیرند.

کاربرد و مزایا

تریکوزانت در آشپزی و طب عامیانه اغلب به عنوان یک فرهنگ زینتی استفاده می شود. نه تنها میوه ها در گیاهان قابل خوردن هستند ، بلکه ساقه ها ، برگ ها ، تاندون ها و ریشه ها نیز قابل خوردن هستند. در چین ، برخی از گونه ها برای تهیه داروهای گیاهی استفاده می شود. میوه های تریکوزانت با افزایش خواص تزئینی متمایز می شوند. میوه های جوان عمدتا در آشپزی استفاده می شوند. از برگهای سبز برای تهیه چای با تلخی ملایم استفاده می شود. در سایت ، تریکوزانت بسیار چشمگیر به نظر می رسد ، به ویژه در عصر آن زمان. به معنای واقعی کل باغ را با رایحه ی یاس نفیس پر می کند.

میوه های تریکوزانت حاوی مقدار زیادی ویتامین و سایر مواد مغذی مانند تیامین ، ریبوفلاوین و کاروتن هستند.بنابراین ، استفاده منظم از تریکوزانت از سیستم ایمنی بدن در برابر اثرات منفی محیط حمایت می کند و از آن محافظت می کند. این گیاه برای بیماریهای سیستم قلبی عروقی ، تصلب شرایین و فلج مفید است. تریکوزانت را می توان به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی طبقه بندی کرد. فرهنگ سازی برای کسانی که از بیماری های تیروئید رنج می برند نیز ضروری است. از ریشه گیاه به عنوان پودر برای اگزما و انواع زخم ها استفاده می شود. از دانه های تریکوزانت به عنوان مدر ، تب بر ، قابض و ضد عفونی کننده استفاده می شود.