رویسیسوس

فهرست مطالب:

رویسیسوس
رویسیسوس
Anonim
Image
Image

Roicissus (lat. Rhoicissus) - یک گیاه گلدار متعلق به خانواده انگور.

شرح

روییسوس یک درختچه همیشه سبز یا لیانا کوهنوردی است که مجهز به برگهای تزئینی فوق العاده زیبا است. ساقه های گیاه بلند و منشعب است. شاخه های جوان با کشش چشمگیر متمایز می شوند ، اما با گذشت زمان به تدریج کم رنگ می شوند. برگ های راسیس سبز تیره هستند و قسمت زیرین آنها رنگ قهوه ای نسبتاً جذابی دارد. آنها روی دمبرگهای با طول متوسط می نشینند و صفحات برگ ساده آنها می تواند ظاهر جوانه داشته باشد یا گرد شود. همچنین انواع مختلفی وجود دارد که در آنها تیغه های برگ دارای پایه های گسترده ای هستند که شبیه قلب هستند. در زیر برگها ، به ویژه برگهای جوان ، همیشه بلوغ است ، و در بالا معمولاً صاف هستند و درخشش کمی دارند ، اما نه چندان برجسته. لبه های برگها مجهز به خرده دندانهای نسبتاً بزرگ هستند. علاوه بر شاخ و برگ متراکم ، در روییسوس ، می توانید تعداد زیادی آنتن را مشاهده کنید ، همچنین به طور متراکم با موهای میکروسکوپی پوشانده شده است. با استفاده از این آنتن ها ، گیاهان به تکیه گاه ها می چسبند و پس از مدتی آنها را به طور کامل در اطراف خود می پیچند.

گلهای کوچک نامرئی رویسیس گل آذین کوچکی تشکیل می دهند و میوه های با اندازه متوسط زیبا با شکل گرد متمایز می شوند-این توت های قرمز مایل به بنفش اغلب به منظور مصرف بعدی پردازش می شوند.

جنس کوچک Roicissus فقط کمی بیش از دوازده گونه دارد.

جایی که رشد می کند

رویسیسوس عمدتا در مناطق آفریقای جنوبی رشد می کند. اغلب در مناطق گرمسیری لائوس یا ویتنام یافت می شود.

استفاده

بیشتر اوقات ، روییسس به عنوان یک گیاه کوهنوردی در نرده ها یا به عنوان یک گیاه آمپل در گلدانهای آویزان یا دیواری استفاده می شود.

برگ برخی از گونه های راسیس به طب سنتی راه یافته است. و انواع توت های خوراکی این گیاه اغلب خورده می شود.

رشد و مراقبت

رویسیس باید در مناطق روشن رشد کند و سایه مناسبی از اشعه های سوزان خورشید برای آن ایجاد کند (در غیر این صورت ، برگهای آن به سرعت زرد می شوند). این گیاه سایه زدن را به خوبی تحمل می کند ، بنابراین از آن نترسید. در زمستان ، توصیه می شود دمای محتوای Rocissus را حداکثر در پانزده درجه حفظ کنید ، اگرچه دمای کمی بالاتر نیز کاملاً قابل قبول است.

رویسیس اغلب نیاز به آبیاری دارد ، به ویژه در فصل تابستان ، زیرا نه تنها بسیار سریع رشد می کند ، بلکه دارای تعداد زیادی برگ با سطح تبخیر بسیار چشمگیر است. سمپاشی منظم با آب نیز به نفع او خواهد بود. علاوه بر این ، در تابستان ، توصیه می شود روئیسوس را به طور سیستماتیک با کودهای کامل تغذیه کنید - این به تسریع رشد آن کمک می کند.

با شروع فصل بهار ، توصیه می شود گیاه را به مخلوطی که از خاک چمن زار با هوموس در ترکیب با ذغال سنگ نارس و ماسه تشکیل شده است پیوند کنید (رعایت نسبت 2: 1: 1: 1/2 مهم است).

می توان رویسیسوس را در طول سال با قلمه های آپیکی تکثیر کرد ، اما در صورت لزوم تکثیر انبوه ، بهتر است قلمه های ساقه را با چشم (با یک یا دو) برداشت کرد. اگر خزه را با ماسه یا ذغال سنگ نارس ، که قلمه ها در آن کاشته شده اند ، با گرمایش مناسب خاک (یعنی دمایی در محدوده بیست تا بیست و دو درجه) تهیه کنید ، ریشه زایی آنها ظرف پانزده تا بیست روز اتفاق می افتد. به هر حال ، چندین قلمه را می توان در یک گلدان بطور همزمان کاشت ، پس از آن گلدانها اغلب به گلخانه منتقل می شوند تا ریشه ایجاد کنند.