2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
نئوپاکسی (lat. Neopaxia) - جنس کوچکی از گیاهان گلدار از خانواده Purslane. قبلاً ، این جنس متعلق به جنس Claytonia (lat. Claytonia) بود که در اواسط قرن 19 کشف شد و فقط 24 گونه را شامل می شود. بعدها (به طور دقیق تر ، در اوایل دهه 1990) ، برخی از نمایندگان به عنوان یک جنس جداگانه مشخص شدند. در طبیعت ، نئوپاکسی عمدتا در استرالیا و نیوزلند رشد می کند.
ویژگیهای فرهنگ
Neopaxia یک گیاه بسیار جالب و غیر معمول است. اغلب با سایر نمایندگان پادشاهی گیاهی اشتباه گرفته می شود زیرا می تواند "ظاهر" خود را با تغییر شدید شرایط آب و هوایی تغییر دهد. علاوه بر این ، این تغییر نه به یک قسمت از گیاه بلکه به همه ، از جمله شاخ و برگ ، گل و شاخه ها مربوط می شود. این عامل یک بار بر تعریف نادرست جنس تأثیر گذاشت.
در میان رایج ترین گونه های جنس ، شایان ذکر است
نئوپاکسی استرالیا (lat. Neopaxia australasica) … در طبیعت ، گیاه را می توان در دامنه کوه ها و باتلاق ها گرفت. این گیاه با علفهای چندساله کم رشد ، که بیش از 10 سانتی متر ارتفاع ندارند ، نشان داده می شود. در روند رشد ، آنها فرش های فراوانی را تشکیل می دهند ، که از سبزی غنی و گلهای سفید یا صورتی کوچک ، جمع آوری شده در گل آذین بزرگ لذت می برند. این گونه در بین باغبانان روسی بسیار محبوب است ، زیرا بی تکلف است. مناطق سایه دار و همچنین خاکهای مرطوب را می پذیرد.
جالب توجه نیست فرم -
neopaxia bent-pollen (lat. Neopaxia campylostigma) … مناطق کوهستانی را می پذیرد و در شن و ماسه و حتی سنگریزه احساس خوبی دارد. فرهنگ از مناطق مرطوب دست نخواهد کشید ، زیرا در طبیعت می توان آن را در سواحل رودخانه یافت. نئوپاکسی گرده خم با علفهای دائمی مشخص می شود که بالش یا فرش های گشاد و براق ایجاد می کنند. آنها دارای شاخ و برگ سبز روشن و گلهای سفید هستند.
زیبایی را از خود نگیرید
neopaskia sessiliflora (lat. Neopaxia sessiliflora) … این گونه بسیار دوستدار نور است. به طور طبیعی در جنوب نیوزلند رشد می کند. او مناطق کوهستانی ، صخره ها و مکانهای نزدیک رودخانه های کوهستانی را دوست دارد. رطوبت ، مانند گونه های قبلی توضیح داده شده ، بدون مشکل تحمل می کند. این گیاه با علفهای چند ساله که فرشهای متراکم را تشکیل می دهند ، که شامل شاخ و برگهای سفید و گلهای سفید با مورچه های صورتی است ، نشان داده شده است. از نظر ظاهری ، بسیار تداعی کننده گرده خم شده نئوپاکسی است.
Neopaskia به شکل فنجان (lat. Neopaxia calycina) همچنین دارای ویژگی های تزئینی بالایی است. در طبیعت ، در مناطق صخره ای ، دامنه های کوه ، صخره ها و مناطق ذغال سنگ نارس یافت می شود. این گیاه دارای شاخ و برگ باریک ، بیضی شکل ، محدب و براق (گاهی با رنگ قهوه ای) و گلهای سفید (جوانه های آن به رنگ صورتی) است. در روند نئوپاسکیا ، حجامت فرش های متراکم نسبتاً متراکم ایجاد می کند.
ظرافت های رشد
نئوپاکسی یک محصول دوستدار رطوبت است ، بنابراین ، نباید در مناطق روشن و خشک کاشته شود ، در غیر این صورت گیاه زیبایی واقعی را نشان نمی دهد و در صورت عدم آبیاری منظم ، به سرعت می میرد. رشد neopaxia در مناطق نیمه سایه دار ، در نزدیکی آبها بهینه است. خاکها ، به نوبه خود ، ترجیح داده می شوند تا تازه ، خوب کشت ، خنثی ، بسیار مرطوب. موقعیت نزدیک آبهای زیرزمینی مانعی برای رشد فعال نیست.
کاشت بذر مستقیماً در زمین باز انجام می شود و فقط 0.3-0.5 سانتی متر عمیق می شود. از آنجا که دانه ها کوچک هستند ، قبل از کاشت با ماسه مخلوط می شوند تا شاخه های مکرر حذف شوند ، که بعداً باید نازک شوند. اگرچه نئوپاسکیا فرش های فراوانی را پرورش می دهد ، اما نباید زیاد کاشت. فاصله مطلوب بین گیاهان 10 سانتی متر است. نگهداری ساده است ، شامل آبیاری مکرر ، در ابتدا وجین است. هنگام آماده سازی خاک ، بسته به فقر ، باید از کودها استفاده کرد.
