2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
به آسکویتوز خیار در غیر این صورت پوسیدگی ساقه میکروسفره سیاه گفته می شود. اساساً می توانید در گلخانه ها با این مشکل روبرو شوید. و در زمینه باز ، آسکوکیت بسیار کمتر رایج است. بسته به شرایط این بیماری مضر ، از دست دادن عملکرد می تواند از سی تا پنجاه درصد برسد. آسکوکیت بیشتر در ماه آوریل فعال می شود - در این دوره فرصتی برای استفاده کامل از تهویه گلخانه ها وجود ندارد و دما و رطوبت ایجاد شده در آنها به توسعه یک آفت مخرب کمک می کند
چند کلمه در مورد بیماری
در ساقه های خیار که توسط آسکوکتوز مورد حمله قرار گرفته اند ، تشکیل لکه های گرد متعدد آغاز می شود. در ابتدا ، این لکه ها با رنگ سبز مایل به سبز یا خاکستری و کمی آبکی مشخص می شوند ، اما با پیشرفت عفونت ، به آرامی قهوه ای می شوند و در پایان پیشرفت بیماری سفید می شوند. همه لکه ها به سرعت رشد می کنند و کل ساقه ها را می پوشانند. و بافت های تار به تدریج ترک می خورند ، در نتیجه اندام های مورد حمله بیماری شروع به بیرون ریختن قطرات کوچک ترشح رنگی مایل به قهوه ای یا شیری می کنند. در مورد بافتهای عروقی ، آنها فقط در موارد نادر تحت پوشش بیماری قرار می گیرند ، بنابراین گیاهان آلوده برای مدت طولانی نه تنها می توانند رویش کنند ، بلکه میوه نیز می دهند.
غالباً ، آسکوکیتوز می تواند خود را در ندول ساقه ها و همچنین در "کنده" های نسبتاً طولانی که پس از برداشتن برگها و شاخه ها با میوه ها ایجاد می شود ، نشان دهد. بافتهای آلوده تقریباً همیشه به طور متراکم با نقاط سیاه رنگ پیکنیدی پوشانده شده اند.
میوه های دارای برگ نیز می توانند تحت تأثیر آسکوکتوز قرار بگیرند. برگها معمولاً به محض شروع باردهی خیارها تحت تأثیر قرار می گیرند و حمله مضر آنها را از لبه صفحات برگ می پوشاند. مناطق آسیب دیده با نقاط مبهم با اندازه نسبتاً بزرگ (تا قطر چهار تا پنج سانتیمتر) پوشانده شده اند و مناطق کلروتیک را می توان در امتداد حاشیه آنها مشاهده کرد. بافتهای برگ واقع در ناحیه لکه ها ابتدا قهوه ای می شوند و کمی بعد با رنگ زرد روشن رنگ می شوند و با پیکنیدیا پوشانده می شوند. در این مورد ، پیکنیدیا را می توان در ردیف های متحد الگوی طرح دار یا آشفته مرتب کرد. بافت های آلوده خشک می شوند و شروع به خرد شدن می کنند ، در نتیجه تیغه های برگ سریع از بین می روند.
و بر ثمرات این بدبختی بدبخت می تواند حتی در سه شکل مختلف خود را نشان دهد. در حالت اول ، عفونت از قسمت های بالای میوه یا از پایه های میوه گسترش می یابد. بافتهای بیمار کمی خشک می شوند و ظاهر بافتهای پخته را به خود می گیرند ، اما در عین حال استحکام ساختار خود را حفظ می کنند. کمی بعد ، آنها با پیکنیدیا پوشانده می شوند ، پس از آن میوه ها مانند پوسیدگی مرطوب شروع به سیاه شدن ، مومیایی و تجزیه می کنند. و در سطوح بیضه های خیار ، اغلب زخم یا ترشحات ترشح کننده لثه ظاهر می شود. در مورد دوم ، ریز (با قطر 3 تا 5 میلی متر) و متراکم با زخم های خشک پیکنیدیا روی سبزه ها ظاهر می شود و به تدریج در بافت خیار عمیق می شود. و شکل سوم آسکوکیت در "زنگ زدگی" تفاله خیار ظاهر می شود. ابتدا قسمتهای بالای میوه ها سفید می شوند و سپس لکه هایی از رنگ زنگ زده در داخل آنها ظاهر می شود. مدتی بعد ، این لکه ها لیس می شوند و توسعه پوسیدگی باکتریایی ثانویه شروع می شود.
در مرحله باردهی ، آسکوکتوز به وضوح در تمام اندامهای گیاه ظاهر می شود. قابل توجه است که بسیار نادر است که با آن روی نهال ها روبرو شوید.
عوامل ایجاد کننده چنین بیماری ناخوشایندی انگلهای یک نوع اختیاری در نظر گرفته می شوند. به عنوان یک قاعده ، آنها می توانند گیاهان بسیار ضعیف شده را آلوده کنند. در این مورد ، عفونت در خاک ، به طور معمول ، ادامه نمی یابد ، زیرا عامل بیماری زا در چنین شرایطی نمی تواند تکثیر شود. حفظ آن معمولاً در مواد بذر ، روی دیواره های گلخانه و بقایای گیاهان اتفاق می افتد.
چگونه مبارزه کنیم
بهترین اقدامات پیشگیرانه در برابر آسکیتوز خیار ، رعایت تناوب محصول و کشت انواع کمی آسیب دیده است.
در طول فصل رشد ، مزارع خیار با 1 liquid مایع بوردو یا 0.3 copper اکسی کلرید مس اسپری می شود. اثر خوبی نیز با اسپری کردن با محلول ضعیف سولفات مس (برای ده لیتر آب - 5 گرم) ، که 10 گرم اوره به آن اضافه می شود ، نشان می دهد. توصیه می شود سطوح داخلی گلخانه ها را به صورت دوره ای با محلول فرمالین (2 تا 5 درصد) ضدعفونی کرده و خاک را بخار کرده یا بخور دهید.
توصیه شده:
خیار آنتیل
خیار آنتیل (لاتین Cucumis anguria) - یک گیاه بسیار عجیب و غریب از خانواده کدو تنبل ، که از مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری آمریکای مرکزی و جنوبی به ما رسید (این مرد خوش تیپ مدتها قبل از ورود اروپاییان در آنجا پرورش داده شد). شرح خیار آنتیل یک لیانا سالانه نسبتاً برازنده است و مجهز به ساقه های خزنده در حال بلوغ به میزان سه تا چهار قطعه است.
بیماریهای خیار - نحوه تشخیص و درمان
گیاهان نیز بیمار می شوند. خیار نیز مانند انسان دارای عفونت های ویروسی ، بیماری های باکتریایی و قارچی است. با این حال ، اگر عفونت را به موقع یا حتی بهتر تشخیص دهید - اگر پیشگیری و پیشگیری از شرایط مساعد برای ظهور بیماری ها را انجام دهید ، برداشت محصول بدون از دست دادن کاملاً امکان پذیر است
پاشیدن خیار
خیار دیوانه (lat. Ecballium) - یک جنس یکنواخت ، شامل یک گونه واحد از گیاهان با نام "خیار دیوانه" (lat. Ecballium elaterium) ، که توسط گیاه شناسان در خانواده کدو تنبل رتبه بندی شده است (lat. Cucurbitaceae). با وجود کلمه "خیار"
کاشت خیار
کاشت خیار یکی از گیاهان خانواده به نام کدو تنبل است ، در زبان لاتین نام این گیاه به شرح زیر خواهد بود: Cucumis sativus L. در مورد نام خود خانواده خیار ، در لاتین به این صورت خواهد بود: Cucurbitaceae Juss. شرح کاشت خیار کاشت خیار یک گیاه یک ساله است که دارای ساقه خشن دراز کشیده است.
چگونه خیار سالاد را از خیار ترشی تشخیص دهیم؟
همه می دانند خیار چگونه است. اما آیا همه می دانند چگونه خیار سالاد را از ترشی تشخیص دهند؟ به هر حال ، توانایی تشخیص برخی از ویژگی های خیار با ظاهر آنها یک مهارت بسیار ارزشمند است ، زیرا همیشه آنچه از بذر خریداری شده انتظار می رود رشد نمی کند. چگونه می توان خیار سالاد را از همتایان خود که برای ترشی در نظر گرفته شده است تشخیص داد؟ به نظر می رسد که این کار را می توان همزمان در چندین زمینه انجام داد
