ستارگان باغ - آبزیلژی برازنده

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Aquilegia یکی از بی تکلف ترین گیاهان زینتی است که کاملاً در طراحی منظر هر طرح شخصی متناسب است و زینتی حتی برای معمولی ترین تخت گل است. و علیرغم سادگی ظاهری ، aquilegia دارای جذابیت باور نکردنی و تصفیه شده ای است که در نگاه اول توجه را به خود جلب می کند. اما اگر از نزدیک نگاه کنید ، شکل و ساختار این فرهنگ گل واقعاً بی نظیر است

نام سنتی ، یا بهتر بگوییم ، تاریخی این گیاه آبگیر است و از توانایی گل در جمع آوری و ذخیره آب باران ناشی می شود. گاهی اوقات فرهنگ بسیار عاشقانه تر نامیده می شود - کفش جن. به نظر می رسد که aquilegia برای اولین بار در قرن 13 در باغهای واقع در صومعه ها رشد کرد. برای چندین قرن ، این گیاه به عنوان یک فرهنگ سنتی در باغهای انگلیسی باقی ماند. در حال حاضر ، حوضه آبریز محبوبیت سابق خود را به دست می آورد ، پرورش دهندگان با انواع جدید و فرم های ترکیبی با رنگ گل اصلی ، پرورش دهندگان گل را غافلگیر می کنند.

کاربرد در طراحی باغ

همه انواع آکویلژی در نوع خود خوب هستند ، به عنوان مثال ، فرم های جمع و جور کم حجم در سنگهای صخره ای و باغ های صخره ای عالی به نظر می رسند. Aquilegia آلپ به طور هماهنگ در باغ های صخره ای قرار می گیرد ، به ویژه در ترکیب با saxifrage و gentian. برای منطقه آبریز و دامنه های آفتابی ضروری است.

انواع بلند و متوسط برای ایجاد تخت گل ، کاشت مخلوط و تزئین مناطق ساحلی مخازن مصنوعی مناسب است. و مهمتر از همه ، این گیاه در سایه عالی به نظر می رسد ، که به شما امکان می دهد آن را بدون هیچ مشکلی در زیر تاج بلوط های باشکوه و درختچه های زینتی مختلف پرورش دهید.

Aquilegia در مورد همسایگان نیز انتخابی نیست ؛ در ترکیب با لوپن ، زنبق ، زنگ ، خشخاش ، توت ، مایو ، غلات زینتی ، میزبان ، astilbe ، شقایق و حتی سرخس خوب به نظر می رسد. اما زیبایی حوضه های پرورش یافته در پس زمینه از بین می رود ، بنابراین بهتر است محصول را در ردیف جلو بکارید. به هر حال ، اخیراً از aquilegia برای ایجاد دسته گل تابستانی نیز استفاده شده است.

شرایط رشد

همانطور که در بالا ذکر شد ، آبخوری عجیب نیست ، آنها به خوبی رشد می کنند و در مناطق سایه دار و آفتابی شکوفا می شوند. خاک برای گیاهان در حال رشد ترجیحاً شل ، نسبتاً مرطوب و دارای ترکیب معدنی غنی است. برخی از اشکال حوضه آبریز نیز مناطق صخره ای را می پذیرند.

تکثیر و کاشت

تکثیر Aquilegia توسط بذر و قلمه انجام می شود. کاشت بذر در اوایل بهار یا پاییز انجام می شود ، اما تحت پوشش به صورت یک لایه ضخیم از ذغال سنگ نارس ، خاک اره یا برگهای افتاده است. در بین گل فروشان ، رایج ترین روش نهال. بذرها در اواسط ماه مارس در ظروف مخصوص نهال کاشته می شوند و پس از سپری شدن تهدید یخبندان ، به زمین باز پیوند می شوند ، به عنوان یک قاعده ، این اواخر ماه مه - آغاز ماه ژوئن است. حوضه های آبریز در سال دوم پس از کاشت شکوفا می شوند.

هنگام کاشت در پاییز ، دانه های آکویلژیا بر روی سطح خاک توزیع می شوند ، با یک لایه کوچک از خاک حاصلخیز پاشیده می شوند و باران به وفور آبیاری می کند ، در غیر این صورت از یک قوطی آبیاری. محل کشت دو تا سه هفته قبل از کاشت مورد نظر آماده می شود ، خاک به عمق 20-25 سانتی متر حفر می شود ، با هوموس پوسیده و کودهای معدنی مایع تغذیه می شود.نهال های حوضه آبریز در اوایل بهار ظاهر می شوند ، آنها نازک می شوند و فاصله بین گیاهان 5-7 سانتی متر (بسته به نوع) باقی می ماند.

تقسیم بوته ها برای 4-5 سال زندگی انجام می شود ، اما با توجه به این واقعیت که فرهنگ دارای ویژگی های خاصی در ساختار سیستم ریشه است ، چنین روشی را فقط کشاورزان باتجربه می توانند انجام دهند ، به سادگی اینطور نیست مشروط به مبتدیان به هر حال ، aquilegia اغلب با خود کاشت تکثیر می شود.

مراقبت

به طور کلی ، مراقبت از آکویلژی مشکل نیست. او به آبیاری منظم ، علف های هرز ، شل شدن ناحیه نزدیک ساقه و البته پانسمان بالا نیاز دارد. این حوضه با داشتن سیستم ریشه ای توسعه یافته ، خشکسالی طولانی مدت را به راحتی تحمل می کند و به طور مستقل رطوبت را از لایه های عمیق خاک خارج می کند. بنابراین ، آبیاری گیاهان را می توان به ندرت ، اما به وفور انجام داد.

هر بهار ، توصیه می شود خاک حاصلخیز کوددهی شده با کودهای معدنی را زیر گیاهان اضافه کنید. برای تمدید دوره گلدهی ، گل آذین محو شده باید از آکوئلژیا برداشته شود ، اما قبل از زمان تشکیل غلاف دانه. توصیه می شود گیاهان را برای زمستان ، به ویژه در مناطق شمالی بپوشانید.

اغلب ، aquilegia تحت تأثیر بیماریها و آفات مختلف قرار می گیرد. شایع ترین بیماری کشت پوسیدگی خاکستری است ، به شکل قالب خاکستری در قسمت پایین ساقه و برگ ها خود را نشان می دهد. تا به امروز ، هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند با این بیماری مبارزه کند ، بنابراین تنها راه جلوگیری از آسیب به سایر نمونه ها ، برداشتن گیاهان از ریشه است.

از جمله آفات خطرناک ، می توان عنکبوت عنکبوت را نام برد ، که قسمت زیرین برگها را با تار عنکبوت می پوشاند ، در نتیجه برگها زرد می شوند ، خشک می شوند و می افتند. برای مبارزه با آفات ، م aquثرترین درمان آکیولژی با تزریق سیر یا آماده سازی "Actellik" یا "Karbofos".