پپینو

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پپینو ، خیار شیرین یا گلابی خربزه (لاتین Solanum muricatum) درختچه ای همیشه سبز از خانواده Solanaceae است. پپینو زادگاه آمریکای جنوبی محسوب می شود. امروزه این گیاه به طور گسترده در شیلی ، نیوزلند و پرو کشت می شود. از نظر رنگ و عطر ، میوه های پپینو شباهت زیادی به خیار ، خربزه و کدو تنبل دارند. در روسیه ، پپینو بسیار نادر ، عمدتا در قطعات خانگی شخصی در گلخانه های گرم شده و در خانه رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

پپینو ، یا گلابی خربزه ، یک گیاه چند ساله است که بوته ای نیمه شاداب و شاخه دار تا ارتفاع 1.5 متر قوی است. سیستم ریشه ای از نوع فیبری قدرتمند است که به لطف آن گیاهان بدون مشکل پیوند را تحمل می کنند ، ریشه ها ترمیم می شوند و همچنان به طور فعال توسعه دهید. ساقه های پپینو نازک هستند ، بدون یک گارتر به یک تکیه گاه ، آنها روی زمین دراز کشیده و متعاقباً ریشه می گیرند. با رطوبت زیاد هوا و خاک ، گیاهان قادر به تشکیل ریشه های هوایی هستند. برگها سبز تیره ، کامل ، با سطح موج دار هستند.

گلها یاس بنفش ، بنفش روشن ، سفید یا سفید با نوارهای مایل به آبی هستند که در گل آذین گل رز 10-20 قطعه جمع آوری شده اند. میوه یک توت است ، می تواند مستطیلی ، معکوس گلابی شکل ، تخت گرد یا مسطح باشد ، وزن آن تا 750 گرم است. میوه های رسیده کرم زرد ، زرد یا زرد نارنجی با لکه ها و نوارهای یاسی یا بدون آنها هستند. پوست میوه صاف ، بسیار سفت ، براق ، به راحتی از تفاله جدا می شود. تفاله آبدار ، معطر ، ملایم ، طعم شیرین دارد. در شرایط مطلوب رشد ، میوه ها طعم و بوی خربزه ، در شرایط نامطلوب ، طعم و بوی خیار را دارند.

شرایط رشد

پپینو یک گیاه گرم دوست است که در مناطق دارای آب و هوای نسبتاً گرم به خوبی رشد می کند. گلابی خربزه نمی تواند گرما را تحمل کند. دمای بالای 30 درجه سانتی گراد بر رشد گیاه تأثیر منفی دارد و دمای پایین بر تخمدان های جوان تأثیر مخرب دارد. دمای مطلوب هوا 20-25 درجه سانتیگراد است. حتی یخبندانهای جزئی روی برگها ، گلها و تخمدانهای جوان تأثیر می گذارد ، اما میوه ها و ساقه های چروکیده می توانند تا 3 درجه سانتیگراد در برابر یخبندانهای کوتاه مدت مقاومت کنند.

پپینو یک گیاه روز خنثی است ، زیرا تشکیل میوه طبیعی در دو روز کوتاه و طولانی مشاهده می شود. فرهنگ خاکهای مرطوب ، زهکشی و خنثی با لایه زراعی عمیق را ترجیح می دهد. خاکهای دارای مقدار زیاد نیتروژن مناسب نیستند ، زیرا گیاهان توده رویشی اضافی را به ضرر میوه ها ایجاد می کنند. فرهنگ خاکهای شور ، اسیدی و غرق آب نمی پذیرد ، روی آنها پپینو تحت تأثیر پوسیدگی با ماهیت مختلف قرار می گیرد.

تکثیر و کاشت

تکثیر پپینو توسط دانه ها و پلکان ها انجام می شود. دانه ها در جعبه های نهال در پایان ژانویه کاشته می شوند. مهم است که نهال ها را با مراقبت مناسب و نور اضافی تهیه کنید. در این مورد ، اولین میوه ها در آغاز ماه ژوئیه صاحبان خود را خوشحال می کنند. دمای مناسب جوانه زنی 28 درجه سانتی گراد است. با ظهور نهال ، درجه حرارت به 18 درجه سانتیگراد کاهش می یابد ، و سپس 5 درجه سانتیگراد افزایش می یابد. نهال ها بسیار آهسته رشد می کنند و عملاً کشیده نمی شوند. غواصی نهال ها در مرحله 2-3 برگ واقعی انجام می شود. نهال ها تا لپه عمیق تر می شوند.

تولید مثل پپینو توسط فرزندان نامادری نیز روشی نسبتاً م effectiveثر است. شما می توانید نامادری را از نهال های یک ماهه جمع آوری کنید. ریشه های ناتنی در جعبه های نهال ریشه دارند ، پس از آن به گلدان های جداگانه پیوند می خورند و به مدت 45 روز رشد می کنند ، و تنها پس از آن به مکان دائمی منتقل می شوند. به هر حال ، پپینو 100٪ ریشه زایی می دهد و بدون استفاده از محرک های رشد. لازم به ذکر است که ناتنی ها در ذغال سنگ نارس به بهترین شکل بدون سایه ریشه می زنند ، اولین ریشه ها بعد از 3-4 روز ظاهر می شوند ، ریشه زایی انبوه در 10-12 روز رخ می دهد.

مراقبت

به طور کلی مراقبت از گلابی خربزه شبیه مراقبت از گوجه فرنگی است. این شامل آبیاری منظم ، وجین و تغذیه است.غرقاب شدن خاک در ناحیه نزدیک ساقه نباید مجاز باشد ، در غیر این صورت این می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود. چند هفته پس از کاشت نهال در زمین ، گیاهان به یک تکیه گاه چسبیده و شروع به شکل گیری می کنند. پپینو به 2-3 ساقه تبدیل می شود و به طور سیستماتیک فرزندان نامادری را حذف می کند. نامادری های رشد کرده با هرس قطع می شوند. کود دهی با کودهای معدنی نیز ممنوع نیست.