باربل آفتابگردان - مهمان ناخوانده

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

هالتر آفتابگردان (یا آفتابگردان) عمدتا در مناطق جنگلی-استپی و استپی زندگی می کند. و نه تنها به گل آفتابگردان آسیب می رساند - علاوه بر آن ، این تبهکاران همچنین می توانند به گیاهان مختلف خانواده Aster و علف های هرز آسیب برساند: افسنطین ، بیدمشک ، خار و خار خار. آسیب ساقه های آفتابگردان توسط لاروها بیشتر در زمانهای کاشت دیرهنگام قابل مشاهده است. گاهی اوقات گیاهان آسیب دیده می توانند توسط باد هک شوند. محصولاتی که در سنین پایین توسط سوسک آفتابگردان ساقه بلند زندگی می کردند به طور قابل توجهی در رشد عقب مانده اند و اغلب حتی قبل از شروع گلدهی می میرند

با آفت آشنا شوید

هالتر آفتابگردان یک سوسک سیاه درخشان است که طول آن بین 19 تا 21 میلی متر است ، قسمت پشتی جلوی آن متراکم با موهای بیشماری از رنگ زرد مایل به زرد پوشیده شده است. در پشت جلویی ، چنین موهایی سه نوار طولی ایجاد می کنند و در الیترا به صورت خال خم می شوند. به لطف بالهای توسعه یافته ، این آفات کاملاً خوب پرواز می کنند. سر نوار آفتابگردان قهوه ای و براق است ، کمی به سمت پایین متمایل است ، تاج و پیشانی کمی فرو رفته است. و بدن این آفت قوسی است.

تخم های استوانه ای و مات سفید شیری از هالتر آفتابگردان کمی مخروطی و مجهز به نوک گرد هستند. و لاروهای باریک و زرد مایل به سفید به طول 20 تا 27 میلی متر می رسند. آنها کمی خمیده هستند و موهای کوچک روی قسمت های قفسه سینه آنها رشد می کند.

تخمها توسط ماده ها از قسمت زیرین دمبرگهای برگ در داخل ساقه ها گذاشته می شوند ، جایی که پوست را در فاصله بیست تا شصت سانتی متری از سطح خاک آسیاب می کنند. در نتیجه چنین اقدامات مقدماتی ، مناطق گردی به قطر 5 - 8 میلی متر تشکیل می شود ، که در مرکز آن ترک های عمیق ظاهر می شود ، که در آنها تخم گذاری می شود (معمولاً یکی در یک زمان). باروری کل ماده ها به حدود پنجاه تخم می رسد. بعد از حدود 3 تا 9 روز ، لاروهای ریز از تخمک ها خارج می شوند.

لاروهای تشکیل شده مسیرهای باریک رو به پایین را به سمت یقه ریشه که در داخل ساقه ها قرار دارد ایجاد می کنند. با رشد لاروها ، چنین مجاری به تدریج منبسط می شوند. لاروها زیر سطح خاک در قسمتهای زیرزمینی ساقه ها زمستان گذرانی می کنند ، زیرا قبلاً گذرگاههای بالای آن را با شاخه ای مهر و موم کرده اند. و شفیرگی آنها در بهار در سطح خاک ، همچنین در ساقه ها رخ می دهد.

بزرگسالان را می توان از ماه مه تا ژوئیه مشاهده کرد. آنها به ویژه در طول روز فعال هستند و نوارهای طولی باریکی را از بالا به پایین در قلمه ها و پوست ساقه ها می جویند.

ساقه های آفتابگردان آسیب دیده توسط لاروهای پرخور تقریباً می شکنند و عملکرد دانه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. و میزان روغن در دانه های باقیمانده نسبتاً کم خواهد بود. هالتر آفتابگردان بیشترین آسیب را در قسمت اروپایی روسیه (به طور دقیق تر ، در جنوب شرقی) و همچنین در منطقه استپی ایجاد می کند.

چگونه مبارزه کنیم

هنگام پرورش آفتابگردان ، باید به تاریخهای اولیه کاشت پایبند باشید. یک معیار خوب همچنین کاشت انواع کاراپاس این فرهنگ است - در داخل پوست آنها یک لایه محافظ قوی وجود دارد که قادر به تعدادی از آفات آفتابگردان نیست. به طور سیستماتیک حذف علف های هرز از محل ضروری است.این مهم است که قبل از شروع تشکیل بذر ، زمان لازم برای چیدن علف های هرز وحشی از خانواده Asteraceae وجود داشته باشد. شخم عمیق زمستانی و همچنین کشت منظم بین ردیف ها نیز معیار مناسبی خواهد بود.

پس از جمع آوری سبدهای روشن آفتابگردان ، ساقه ها باید فوراً تا آنجا که ممکن است به زمین بریده شوند. تمام بقایای این محصول پس از برداشت باید تا حد امکان در زمین دفن شود. و قله های برداشته شده از قطعات را می توان برای اهداف مختلف فنی یا به عنوان سوخت در زمستان استفاده کرد.

اگر تعداد هالتر آفتابگردان بسیار زیاد باشد ، در شدیدترین حالت ، استفاده از حشره کش ها نیز مجاز است.