اطلاعات بیشتر درباره آماریلیس

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

خانواده Amaryllis ، همراه با "sprekelia" و "vallota" ، که بی احترام توسط پرورش دهندگان گل نادیده گرفته می شود ، دارای انواع زیادی است که به طور محکم روی طاقچه های انواع دفاتر قرار گرفته اند و بازدیدکنندگان را با گلدهی خود در زمانی که به هیچ وجه خوشحال نیست ، خوشحال می کنند. مناسب برای گل

کلیویا سینابار

نماینده معمولی طاقچه های اداری ، صرف نظر از وضعیت دفتر: Clivia را می توانید در داروخانه ای کوچک و در یک دفتر مشاغل محکم پیدا کنید.

با نام خود ، گیاه "clivia" نام شارلوت کلایو را که فرماندار بانوی الکساندرینا ویکتوریا ، ملکه آینده بریتانیای کبیر ، ویکتوریا بود ، جاودانه کرد ، حداقل به این دلیل که او در طولانی مدت در قدرت بود (63 سال با "دم") در میان همه پادشاهان جهان.

اما ما در مورد ملکه ها و فرماندارها صحبت نمی کنیم ، بلکه در مورد گیاه بدون ساقه همیشه سبز صحبت می کنیم. بر خلاف سایر خویشاوندان خانواده ، کولیویا از پیاز رشد نمی کند ، اما دارای یک ریزوم کوتاه است. ریشه های گوشتی و ضخیم با ساختار فیبری ضعیف از ریزوم به خاک واگرا می شوند.

برگهای سبز تیره مانند کمربند واژن تا طول 70 سانتیمتر یک ساقه کاذب را تشکیل می دهند. دمگل کوتاهتر با گل آذین چتری شکل از گلهای بزرگ نارنجی-قرمز تاج گذاری شده است. برگها در تمام طول سال سبز می مانند و گلهای کولیا دو بار در سال خوشایند هستند. این اتفاق در اواخر زمستان یا اوایل بهار و بار دوم در ماههای پاییز رخ می دهد.

کلیویا به اولیه ترین مراقبت نیاز دارد. او مکان های روشن را ترجیح می دهد ، اما روی پنجره های رو به شمال رشد می کند. در زمستان ، دمای هوای خنک (12-14 درجه) برای او ترجیح داده می شود ، اما دمای معمول روی پنجره برای او کاملاً مناسب است. آبیاری کلویا به وفور دوست دارد ، به جز یک دوره خواب نسبی ، که از اواخر دسامبر شروع می شود و تا فوریه-مارس ادامه دارد. در طول این دوره ، باید آبیاری متوسط با خشک شدن خاک انجام شود.

کولیویا را می توان از طریق بذر تکثیر کرد ، اما بسیار سریعتر و راحت تر با جدا کردن گلابهای دختر ، که در سال چهارم یا پنجم زندگی تشکیل شده اند.

Eucharis grandiflorum (زنبق آمازون)

بیشتر اوقات "سوسن آمازونی" نامیده می شود ، زیرا بیشترین گونه eucharis را می توان در غرب آمازون یافت. بعضی اوقات eucharis با گیاه Krinum اشتباه گرفته می شود ، که دارای گلهای کمی مشابه ، اما برگهای کاملاً متفاوت است.

بر خلاف clivia ، eucharis یک گیاه پیازی است. برگهای آن باریک ، کمربندی شکل ، اما نیزه ای و پهن نیستند. برگها روی دمبرگهای ضخیم و بلند می نشینند و به همراه دمبرگها 50-60 سانتیمتر طول دارند که نیمی از آنها روی دمبرگ و نیمی دیگر بر روی خود برگ می افتد. برگها به زیبایی در جهات مختلف از مرکز گلدان می افتند و یک بوته سبز روشن و زیبا ایجاد می کنند که حتی در غیاب گل نیز زیبا است. هر گیاه به طور همزمان دو تا چهار برگ دارد. آنها رنگ سبز تیره خود را حفظ می کنند ، زرد می شوند و کشش را تا پایان عمر از دست می دهند. برگ منسوخ شده با یک برگ تازه جایگزین می شود.

یک دمگل بلند (تا 60 سانتی متر) با یک گل آذین چتری شکل جمع آوری شده از گلهای سفید معطر به پایان می رسد. گلدهی در دسامبر-ژانویه رخ می دهد ، گاهی اوقات بار دوم در بهار شکوفا می شود. پس از گلدهی زمستانی ، یک دوره خواب نسبی شروع می شود ، زمانی که آبیاری کاهش می یابد. بسیاری از مردم گل برازنده را با گل نرگس مقایسه می کنند. من این را نمی گویم. گلها در حال افتادگی هستند ، برای مدت کوتاهی شکوفا می شوند.

در طبیعت ، eucharis در سطح پایین جنگل ها رشد می کند ، جایی که رطوبت و سایه حاکم است. بنابراین ، از آنجایی که گیاه آپارتمانی است ، دور از طاقچه ها احساس فوق العاده ای دارد و در طول یک دوره فعال زندگی عاشق آبیاری است.

این گیاه با بذر تکثیر می شود ، اما با بچه های پیاز راحت تر رشد می کند ، که در شرایط خوب به سرعت رشد می کنند و بوته بزرگی را در گلدان گل تشکیل می دهند.

برای مرجع: در عکس اصلی "Gemantus گل سفید".