زیبایی خیره کننده کوهنوردی بالا رفتن. اصول اولیه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

در سال های اخیر ، علاقه به گل رز به اوج محبوبیت رسیده است. موجودات زیبا و ظریف با بوی مطبوع ، باغبان را تا حدی شگفت زده می کند. این عشق فقط در طول سالها قوی تر می شود. در میان گونه های دیگر ، رزهای صعود کننده به دلیل رشد عمودی قدرتمند و شکوه گل ، ارزش ویژه ای پیدا می کنند

انواع گروه کوهنوردی

از نظر منشاء ، شاخص های خارجی گیاهان ، فرم های صعود به طور معمول به 3 دسته تقسیم می شوند:

1. فرفری فرفری (صعود واقعی). آنها با شاخه های انعطاف پذیر ، بلند (1 ، 5-4 ، 5 متر) قوسی یا خزنده سبز روشن با خارهای نازک منحنی متمایز می شوند. گل آذین در یک برس ، کوچک ، بیش از 2.5 سانتی متر ، ضعیف ، دو ، ساده یا نیمه دو نفر در سایه های مختلف جمع آوری می شود. آنها به طور مساوی در سراسر ساقه توزیع شده اند. در اوایل تابستان به مدت 1-1.5 ماه شکوفا می شود. ورق کوچک از ساختار سفت و سخت براق. مقاومت در زمستان زیاد است.

2. کوهنوردی (کوهنورد). هیبریدها از چندین ضربدر اشکال فرفری با بوش بدست می آیند. مژه ها تا 4 متر طول ، قدرتمند و دارای پتانسیل رشد بالا هستند. جوانه ها از 4 سانتی متر یا بیشتر بزرگ هستند و گل آذین شل تشکیل می دهند. از نظر ظاهری ، آنها شبیه نمونه های بلند ترکیبی چای هستند. برخی از ارقام در طول تابستان دو بار شکوفا می شوند. آنها نسبتاً در برابر کپک پودری مقاوم هستند و به طور رضایت بخشی در یک پناهگاه خشک و سبک در مرکز روسیه زمستان گذرانی می کنند.

3. صعود. ورزش (جهش کلیه) از انواع بوش. آنها از نظر رشد قدرتمند ، دیر گلدهی با والدین خود تفاوت دارند. قطر جوانه های تک شکوفه 4-11 سانتی متر است ، گاهی اوقات در انتهای شاخه ها خوشه های سست تشکیل می دهند. مقاومت کم در زمستان. مناسب برای کشت در مناطق جنوبی.

بیشتر باغداران در خط میانی 2 نوع اولیه نمونه های کوهنوردی را پرورش می دهند.

ویژگی های فرود

گزینه مناسب برای قرار دادن: یک مکان آفتابی تهویه شده از جنوب غربی یا جنوبی در نزدیکی دیوار ساختمانها ، تکیه گاهها. روشنایی مناسب به بلوغ خوب شاخه های جوان ، تخمگذاری جوانه های گل برای سال آینده کمک می کند.

گودالهایی به ابعاد 50 در 50 سانتی متر در زیر بوته ها ، به همان عمق ، حفر می شوند. آنها از حمایت 30-40 سانتی متر دور می شوند. با مخلوطی از کود پوسیده ، کمپوست با افزودن ماسه پر کنید. آب به وفور چاه می کند. ریشه ها به صورت مورب کاشته می شوند و دور از دیوار قرار می گیرند.

در سال اول ، نهال در سطح 15-20 سانتی متر از سطح خاک بریده می شود. این تکنیک به ریشه زایی بهتر کمک می کند و تعداد بیشتری جوانه می گذارد. هنگامی که مژه ها دوباره رشد می کنند ، آنها به طور مرتب به پایه بسته می شوند.

مراقبت

بوته ها به ندرت آبیاری می شوند ، اما به وفور. آنها در اوایل بهار با کود پیچیده nitroammofosk (یک قاشق غذاخوری در هر سطل) یا Kemira lux ، در طول گلدهی با اجزای فسفر-پتاسیم تغذیه می شوند. در مجموع ، 3-4 کود اضافی برای گل رز در هر فصل ارائه می شود. در نیمه دوم تابستان ، عناصر نیتروژن برای رسیدن بهتر شاخه ها حذف می شوند.

برای حفظ رطوبت ، حلقه های تنه با هوموس ، خاک اره ، چمن بریده ، برش نی مالچ می شوند. علف های هرز به طور مرتب وجین می شوند و رقبا را از بین می برند.

در اوایل بهار ، مژه های بیمار و خشک شده به بافت سالم برداشته می شوند. قسمتهای ضخیم با زمین باغ پوشانده شده است. در طول سال دوم زندگی ، بوته ها تشکیل می شوند و شکلهای سرسبز از شاخه های مساوی با فاصله 2-3 مرتبه ایجاد می کنند. جوانه های در حال سقوط برای حفظ ظاهر تزئینی جذاب هرس می شوند.

در سالهای بعد ، اقدامات بهداشتی منحصراً انجام می شود. انتهای سیاه و یخ زده را از بیرون روی جوانه ای قوی هرس کنید.پس از خروج از زمستان ، برای اولین بار ، شلاق ها در امتداد زمین پهن می شوند و این فرصت را می دهند تا در پایه بوته افزایش های جایگزینی ایجاد شود. پس از رشد آنها تا 0.5-0.7 متر ، شاخه های قدیمی به پشتیبانی متصل می شوند.

ما تولید مثل ، زمستان گذرانی گونه های صعود کننده را در مقاله بعدی در نظر خواهیم گرفت.