روشهای حفاری خاک

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

حفاری خاک مهمترین اقدام برای پردازش مکانیکی آن است. ماهیت آن در این واقعیت نهفته است که لایه های خاکی که با بیل برداشته شده است ابتدا باید چرخانده شود ، و سپس کمی خرد شود. این روش به شما امکان می دهد زمین را تا عمق محکم شل کنید ، که از نظر زراعی بسیار ارزشمند است. چندین روش برای حفاری وجود دارد و هر کدام در نوع خود خوب هستند

حفر تک لایه (یا ساده)

این روش مشهورترین است و به معنای واقعی کلمه در همه جا استفاده می شود. علاوه بر این ، تقریباً برای همه خاکهای معمولی بدون کفی متراکم مناسب تلقی می شود.

با این روش حفاری ، زمین همیشه تا عمق سرنیزه بیل پردازش می شود. آنها به آن ادامه می دهند و خاک را از شیارهای یک لبه سایت استخراج می کنند (عمق آن باید در سرنیزه بیل باشد ، و عرض آن باید 30-40 سانتی متر باشد). خاکی که به این طریق برداشته می شود به طرف مقابل سایت منتقل می شود - بعداً برای پر کردن آخرین شیار مفید خواهد بود. اگر چنین نیازی وجود داشته باشد ، کود را در انتهای شیارها قرار داده و آن را کاملاً با خاک سست مخلوط می کنید. در مرحله بعد ، شیار اول با خاک از شیار دوم پوشانده می شود ، دوم - با خاک استخراج شده از سوم ، و غیره. و با رسیدن به لبه محل ، خاک حفر شده از شیار اول به آخرین پر می شود. مناطق بسیار بزرگ برای حفاری بهتر است به نصف تقسیم شوند.

برای دفن علفهای هرز سالانه ، زمین باید قبل از چرخاندن بیل از بیل خارج شود. و ریشه های علف های هرز چند ساله باید با دقت برداشته شوند ، زیرا حتی اگر تعداد کمی از آنها در زمین باقی بمانند ، این باعث رشد بعدی علف های هرز می شود.

زمینی که با چمن پوشیده شده است را کنده ، تمام چمنزارهایی که با بیل برداشته شده اند ، به آرامی خرد می شوند و آن را داخل شیارها می اندازند.

حفر دو طبقه

این روش حفر بیشتر و سخت تر است. پردازش در عمق دو سرنیزه بیل انجام می شود. این روش روی خاکهای بکر مجهز به لایه سخت شده زیر خاک که مانع زهکشی و توسعه سیستم ریشه می شود ، تأثیر خوبی می گذارد.

در ابتدای حفاری ، یک شیار در یک طرف سایت با عمق سرنیزه بیل و عرض 60 سانتی متر (به قیاس با یک حفاری ساده) ساخته می شود. خاکی که با بیل خارج می شود نه چندان دور از محل آخرین شیار پرتاب می شود. آنها پس از برداشتن خاک ، سعی می کنند با چنگال های معمولی قسمت زیرین اولین شیار را به خوبی شل کنند ، و این کار باید در تمام طول دندان های آنها انجام شود.

توالی به خواب رفتن شیارهای حفر شده همانند حفر تک لایه باقی می ماند. لایه خاک منتقل شده به شیار اول ، لایه بعدی را تشکیل می دهد و ته آن نیز به همین ترتیب ، به قیاس با شیار اول ، با چنگک با دقت شل می شود.

چرخاندن خاک و همچنین از بین بردن ریشه های علف های هرز مزمن مزمن با این روش حفاری مورد نیاز است.

کندن با چنگال

این روش به عنوان یک روش خاص در نظر گرفته می شود و برای خاکهای سنگین و بسیار رسی و همچنین خاکهای بسیار سنگی که پردازش آنها با یک بیل بسیار دشوار است ، و حتی گاهی اوقات حتی غیرممکن است ، ایده آل است. استفاده از خرچنگ نیز برای کشت دوره ای زمین در میان محصولات زراعی موفق خواهد بود. آنها همچنین در بهار مفید خواهند بود و به خرد شدن توده های بزرگ خاکی که در پاییز کنده شده و در زمستان به شدت از بین رفته است کمک می کند.

کندن عمیق

معمولاً با استفاده از بیل سرنیزه و همچنین یک کلنگ کوچک انجام می شود.در مورد عمق حفاری ، می تواند به یک متر برسد. در فرآیند حفاری از لایه های زیرین خاک ، خاک مرده به بیرون رها می شود. خاک مرده ای که روی سطح ظاهر می شود به خوبی با کود یا کود آماده شده کوددهی می شود و با گذشت زمان بسیار بارور می شود. اغلب ، این نوع حفاری قبل از کاشت انگور استفاده می شود.