شبدر چند لایه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

شبدر چند لایه (لاتین Trifolium polyphyllum) - گیاهی چند ساله علفی از جنس شبدر (لاتین Trifolium) ، متعلق به خانواده حبوبات (لاتین Fabaceae). این گونه سنتهای اکثر گونه های جنس را تغییر داد و برگ پیچیده را با یک برگ پیچیده با برگهای متعدد روی یک دمبرگ جایگزین کرد. ساختار گل آذین تشکیل شده توسط گلهای بزرگتر ، که شکل سرسختی ندارد ، اما شکل چتر نیز متفاوت است. در مناطق کوهستانی کوهستانی رشد می کند و به عنوان غذا برای گیاهخواران عمل می کند. این گیاه کاملاً زیبا است ، شایسته تزئین تپه کوهستانی با گل آذین خود با گلهای نسبتاً بزرگ از نوع پروانه است. مانند همه گیاهان خانواده حبوبات ، خاک را شفا می دهد و به زندگی همسایگان خود کمک می کند.

اسم تو چیه

اگرچه برگ مرکب شبدر چندضلعی بیش از سه برگ (از پنج تا نه قطعه) روی یک دمبرگ دارد ، اما اولین کلمه از نام آن مربوط به نام جنسیتی است که گیاه شناسان آن را به آن نسبت داده اند ، یعنی این کلمه لاتین "Trifolium" یا روسی "Shamrock".

لقب خاص لاتین "polyphyllum" با کلمه "چند برگ" به روسی ترجمه می شود و نشان دهنده ویژگی این گونه است که دارای تعداد غیر متعارف برگ در یک دمبرگ ، معادل سه و گاهی سه برابر بیشتر است.

شرح

ماندگاری شبدر چندضلعی توسط ریشه ای چند سر پشتیبانی می شود که عمیق است و در قسمت بالایی آن توسط شبکه ای از ریشه های اتفاقی احاطه شده است. چنین سیستم ریشه ای نه تنها زندگی گیاه را برای مدت طولانی پشتیبانی می کند ، بلکه به استخراج غذا از اعماق خاک نیز کمک می کند ، زیرا شبدر چند لایه در مناطق کوهستانی رشد می کند ، روی سنگهایی که به زندگی آسان نمی پردازند.

برگچه های باریک-نیزه ای یا خطی تا دو سانتی متر طول و دو تا پنج میلی متر عرض بر روی دمبرگ های برهنه قرار دارد که طول آنها دو تا چهار برابر طول خود برگچه ها است. با شکستن سنت جنس ، شبدر چند برگ دمبرگهای خود را نه با سه برگ تزئین می کند ، بلکه موفق می شود از پنج تا نه برگ با نوک تیز داشته باشد و فقط تعداد کمی از آنها را حفظ کند ، یعنی پنج ، هفت یا نه. رگه های جانبی متعددی به وضوح از پشت برگچه ها قابل مشاهده است و لبه ناهموار صفحه برگ را در نیمه بالایی برگچه تشکیل می دهد و ظاهری نسبتاً تزئینی به آنها می بخشد. دانه های برجسته غشایی دمبرگ را به آرامی در آغوش گرفته و در تمام طول آن همراه آن رشد می کند.

برخلاف دمبرگهای دارای برگ ، ساقه های کمیاب ، که با گل آذین تاج گذاری شده اند ، بر روی خود برگ ندارند ، اما با افتخار از اجتماع برگریز سبز بلند می شوند و یک فرش زنده مستمر را تشکیل می دهند. ارتفاع ساقه های ساقه ، بسته به شرایط زندگی ، از پنج تا بیست سانتی متر متغیر است. گل آذین های آپیکالی بیشتر از سر شبدرهای معمولی بیشتر گونه ها شبیه چتر هستند. این امر با شکل جام گل ، از وسط تسهیل می شود. این تصور به وجود می آید که هر گل می خواهد مستقل باشد و روی دو یا سه میلی متر پدیکل به پهلو منحرف شود. تاج گل توسط لوب های رشته ای رشته کاسبرگ تزئین و محافظت می شود. گلبرگ های گل گونه های شب پره را می توان در سایه هایی از سفید-صورتی تا بنفش-بنفش رنگ آمیزی کرد. در یک گل نسبتاً بزرگ ، مشاهده گلبرگهای آن با پرچم تخم مرغی مرکزی و بالهای جانبی کوتاهتر که از تخمدان و پرچم محافظت می کند ، آسانتر است.

گلهای گرده افشانی شده توسط حشرات جای خود را به میوه های سنتی می دهند - یک لوبیای فیلم دار و مسطح به طول یک سانتی متر و عرض سه تا پنج میلی متر ، که در داخل آن ممکن است یک یا دو دانه قهوه ای وجود داشته باشد که از تولید مثل رویشی محافظت می کند.

نقش شبدر چند لایه در طبیعت

شبدر چند برگ ساکن علفزارهای آلپ است و ارتفاع آن از سطح دریا به سه هزار متر می رسد. سبزیجات گیاه حاوی پروتئین گیاهی ، توسط گیاهخوارانی که در کوهستان زندگی می کنند با لذت می خورند.