2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 15:51
© عکس: Christian Jung / Rusmediabank.ru |
نام لاتین: Cucumis melo var. cantalupensis خانواده: کدو تنبل عناوین: محصولات میوه و توت |
طالبی (lat. Cucumis melo var.cantalupensis) - نوعی خربزه ، نماینده خانواده کدو تنبل. امروزه طالبی در بسیاری از کشورهای دارای آب و هوای گرم کشت می شود ، اما به ویژه در تایلند. نامهای دیگر طالبی آمریکایی ، طالبی یا خربزه تایلندی است.
ویژگیهای فرهنگ
طالبی گیاهی است علفی با ساقه گرد و صورت دار که روی همه سطوح با موهای سفت پوشانده شده است. طول ساقه از 1 تا 3 متر متغیر است. سیستم ریشه ریشه دار است ، ریشه اصلی قوی است ، شاخه های جانبی در تعداد زیادی هستند - آنها عمق 25-30 سانتی متر دارند. برگها سبز تیره یا سبز روشن ، بلوغ هستند ، به شکل قلب یا گرد ، کامل یا شکافته ، به طور متناوب مرتب شده ، مجهز به دمبرگهای درشت شکل و کج شکل و بلند.
گلها به رنگ زرد ، معمولی و نسبتاً بزرگ هستند ، دارای یک پریانت پنج عضوی و تاجی گلبرگ نخاعی شکل قیفی شکل هستند. میوه ها گرد ، پهن یا قطعه قطعه هستند ، با پوست زگیلی راه راه متراکم صاف یا مشبک به رنگ زرد-سبز. تفاله میوه آبدار ، نارنجی یا نارنجی روشن ، ملایم ، شیرین ، معطر است. میوه ها به راحتی می توانند حمل و نقل از راه دور را تحمل کنند ، اما نمی توانند به نگهداری طولانی مدت مباهات کنند. در روسیه ، دو نوع طالبی ثبت شده است ، در کشورهای دیگر تعداد بیشتری از آنها وجود دارد.
در حال رشد
طالبی یا خربزه تایلندی ، آب و هوای گرم را ترجیح می دهد. کشت موفق حداقل به 2 ، 5-3 ماه متوالی با دمای روزانه 23-27 درجه سانتیگراد نیاز دارد. کشت در شرایط خاک طاقت فرسا است ، خاکها ترجیحاً سبک ، شل ، زهکشی شده ، نسبتاً مرطوب ، شنی یا لومی ، با pH 5 ، 5-6 هستند. محل ترجیحاً آفتابی است ، سایه غلیظ برای همه نوع خربزه ممنوع است. در مناطق کم نور ، گیاهان احساس معیوب می کنند ، اغلب تحت تأثیر پوسیدگی و آفات مختلف قرار می گیرند.
هنگام کاشت نهال طالبی یا دانه ها ، باید در نظر داشت که گیاهان ، هنگام رشد ، مژه های بلندی ایجاد می کنند که مناطق قابل توجهی را اشغال می کند. منطقه اختصاص داده شده برای خربزه به عمق 15-20 سانتی متر حفر می شود و کود یا کود پوسیده معرفی می شود. توصیه می شود بقایای باغ و ریشه های علف های هرز را از خاک خارج کنید. همچنین می توان تپه های کوچکی را از خاکی که روی لایه ای از کود قرار داده شده تشکیل داد. برای اینکه خاک سریعتر گرم شود ، یک تکه پلاستیک روی آن قرار می گیرد. خاک گرم کلید جوانه زنی موفق بذر و بقای زودرس نهال است.
پرورش طالبی در نهال توصیه می شود. کاشت در اواخر آوریل - اوایل ماه مه انجام می شود ، یعنی یک ماه قبل از کاشت نهال در زمین باز. ترجیحاً بذرها را در گلدانهای ذغال سنگ نارس پر از مخلوط مواد مغذی بکارید. این به شما امکان می دهد در طول کاشت سیستم ریشه شکننده نهال را مختل نکنید. کاشت در اوایل ماه ژوئن در تپه های از پیش شکل گرفته واقع در فاصله 30-35 سانتی متر از یکدیگر انجام می شود. بلافاصله پس از کاشت ، لازم است گیاهان جوان را به وفور آبیاری کنید ، سپس آبیاری با خشک شدن خاک در ساقه. غرق شدن نباید مجاز باشد.
وقتی هوای سرد شروع می شود ، گیاهان با یک قاب سیمی پوشانده می شوند و یک فیلم روی آن کشیده شده است یا هر نوع پوشش دیگر. با ظاهر شدن گلها روی گیاهان ، سرپناه برداشته می شود ، در غیر این صورت حشرات نمی توانند آنها را گرده افشانی کنند. علفهای هرز در صورت نیاز ، به ویژه در 2-3 هفته اول پس از کاشت حذف می شوند. بلافاصله پس از گلدهی ، طالبی با کودهای فسفره و پتاسیم تغذیه می شود. اگر گیاهان به آرامی رشد کنند ، مقدار کمی کود پوسیده و کودهای نیتروژنی به خاک اعمال می شود.
کاربرد
طالبی طعم و عطر فوق العاده ای دارد ، به صورت تازه مصرف می شود و برای تهیه انواع سالاد میوه و سبزیجات ، دسرها و مواد پر کننده برای کیک ، شیرینی و سایر شیرینی ها استفاده می شود.در برخی کشورها ، عسل به نام بکمس ، مربا شیرین ، مربا و میوه های آب نبات از میوه های طالبی تهیه می شود. روغن خوراکی از دانه طالبی تولید می شود. این فرهنگ در طب عامیانه نیز استفاده می شود ، برای بیماریهای سیستم قلبی عروقی ، دستگاه گوارش ، کلیه ها و کبد مفید است.
میوه های طالبی حاوی مقدار زیادی اسید اسکوربیک هستند ، بنابراین استفاده منظم از آنها باعث افزایش ایمنی می شود. اینوزین که بخشی از میوه است از ریزش مو و تجمع کلسترول در بدن جلوگیری می کند ، علاوه بر این ، این ماده قادر به جذب سموم و محصولات پوسیدگی است. برخلاف سایر انواع خربزه ، طالبی سرشار از کاروتن است که برای کودکان و بزرگسالان ضروری است. میوه ها برای زنان باردار نیز مفید است.
