گلابی معمولی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

گلابی معمولی (lat. Pyrus communis) - محصول میوه ؛ گونه ای از جنس گلابی از خانواده Rosaceae. نام دیگر گلابی وحشی است. محدوده طبیعی سرزمینی از شرق اروپا تا غرب آسیا را در بر می گیرد. ارقام به طور گسترده در مناطق معتدل کشت می شوند.

ویژگیهای فرهنگ

گلابی معمولی یک درختچه یا درخت برگریز تا ارتفاع 20 متر با تاجی متراکم با انشعاب قوی و یک تنه مستقیم پوشیده از پوست چروکیده است. برگها سبز تیره ، براق ، چرمی ، بیضی شکل ، گرد یا مستطیل شکل ، نوک تیز ، دندانه دار و روی دمبرگهای بلند نشسته اند. در پاییز ، شاخ و برگ قهوه ای مایل به طلایی یا زرد با نقاط تیره می شود. هنگام خشک شدن ، برگها سیاه می شوند. گلها سفید ، صورتی-صورتی یا صورتی ، تک یا در گل آذین کوریمبوز 6 تا 12 قطعه جمع آوری شده ، بر روی پایه هایی با طول متوسط (تا 5 سانتی متر) واقع شده است که از جوانه های میوه سال گذشته تشکیل شده است. گلدهی فراوان در ماه مه رخ می دهد و تا 15-15 روز طول می کشد.

میوه ها گرد ، گرد و یا گلابی شکل هستند ، بسته به نوع ، از نظر رنگ ، شکل و اندازه متفاوت است. میوه ها در اوت-سپتامبر می رسند. دانه ها قهوه ای ، متوسط هستند. گلابی معمولی در 3-8 سال پس از کاشت شروع به باردهی می کند. مهم: همه گونه های گلابی معمولی خود بارور هستند ؛ برای اطمینان از باردهی طبیعی در محل ، حداقل دو رقم بین گرده افشانی باید کاشته شوند. در حال حاضر ، بسیاری از انواع مقاوم در زمستان پرورش داده شده اند ، اما حتی آنها اغلب در طول یخبندان بهاری گل می ریزند. تغییرات ناگهانی دما نیز بر جوانه های گل تأثیر منفی می گذارد. در زمستان های سخت ، شاخه های اسکلتی و چوب اغلب یخ می زنند.

شرایط رشد

گلابی معمولی خاک لومی شنی ، خاک لومی ، خاکستری و خاک سیاه ، خاکهای شل و حاصلخیز را ترجیح می دهد. خاکهای سیلتی-سیلتی و سنگین سنگی را می پذیرد ، مشروط به زهکشی با کیفیت بالا. بسترهای تپه زار برای رشد گونه های مورد نظر مناسب نیستند. به طور معمول در دامنه ها و تپه ها توسعه می یابد ، که در این صورت زهکشی مورد نیاز است. به طور منفی به دشت ها و مناطقی اشاره می کند که مقدار زیادی آب ذوب شده در بهار در آن تجمع می یابد.

میزان رطوبت نقش مهمی در کشت محصولات دارد ؛ غرقاب شدن بیش از حد یا افزایش خشکی بسیار نامطلوب است. با توجه به واکنش pH ، خاکها باید خنثی یا کمی اسیدی باشند ، در خاکهای قلیایی ، گیاهان به شدت تحت فشار هستند ، عملا میوه نمی دهند و تحت تأثیر بیماریهای مختلف ، از جمله گال قرار می گیرند. گیاهان در مناطقی با وقوع نزدیک آبهای زیرزمینی واکنش دردناک نشان می دهند. گلابی معمولی مقاوم در برابر سایه است ، اما در مناطق سایه دار به خوبی میوه نمی دهد.

تکثیر و کاشت

گلابی معمولی با پیوند تکثیر می شود. گلابی اوسوری ، گلابی جنگلی ، ایرگا ، زالزالک ، درختان شمالی ، زالزالک ، بلوط و خاکستر کوهی می توانند به عنوان پایه انواع کشت شده گلابی معمولی عمل کنند. در سه پایه پایانی ، گلابی ضعیف تشکیل شده است ، آنها در سال دوم برداشت کمی می دهند. باغبانان باتجربه چنین واکسن هایی را کوتاه مدت می دانند ، آنها از برداشت خوب میوه ها به مدت 10-6 سال لذت می برند ، پس از آن ممکن است در محل پیوند وقفه ایجاد شود. این به دلیل عدم سازگاری پایه با پیوندک است. اگر ایرگا یا بلوط به عنوان ذخیره استفاده می شود ، گلابی به شکل یک بوته رشد می کند. Rowan معمولی همچنین می تواند به عنوان پایه عمل کند ، در این مورد یک ساقه گلابی به یقه ریشه خاکستر کوه پیوند می شود. این عمل در اوایل بهار قبل از شکستن جوانه انجام می شود.

کاشت نهال گلابی در بهار ترجیح داده می شود ؛ در هنگام کاشت پاییزی ، گیاهان جوان همیشه وقت ندارند تا قبل از شروع هوای سرد ریشه دار شوند و در نهایت می میرند. ابعاد گودال کاشت: عمق 70-80 سانتیمتر ، عرض-80-100 سانتیمتر. یقه ریشه نهال در حین کاشت مدفون نمی شود بلکه 6-10 سانتیمتر بالاتر از سطح خاک قرار می گیرد.پس از کاشت ، خاک در دایره تنه کمی فشرده می شود ، به وفور آبیاری می شود و با مواد آلی مالیده می شود (ذغال سنگ نارس ، برگهای خشک افتاده ، هوموس ، خاک اره و غیره). فاصله بین انواع قوی باید حداقل 4-5 متر باشد ، بین گونه های کم رشد-3-3.5 متر. هنگام کاشت ، هوموس یا کمپوست و کودهای فسفر-پتاسیم به گودال وارد می شوند. اگر این روش انجام نشده است ، تغذیه در طول فصل انجام می شود (برای 1 متر مربع به 20 گرم نمک پتاسیم ، 20 گرم نیترات آمونیوم ، 50-60 گرم سوپر فسفات و 3-4 کیلوگرم کمپوست یا هوموس)

مراقبت

2-3 سال اول پس از کاشت ، گیاهان جوان نیاز به مراقبت دقیق و به موقع دارند. خاک منطقه نزدیک ساقه عاری از علف های هرز است. آبیاری منظم ، به ویژه در خشکسالی های طولانی مدت ، ضروری است. مالچ توصیه می شود ، این روش از ریشه ها در برابر گرم شدن بیش از حد محافظت می کند و تعمیر و نگهداری را بسیار ساده می کند. کودها هر 2-3 سال یکبار استفاده می شود. با کاهش شدید ، تغذیه یک بار در سال انجام می شود. دوزهای توصیه شده برای تغذیه سالانه: کمپوست یا هوموس - 3 کیلوگرم ، سوپر فسفات - 10-20 گرم ، نیترات آمونیوم - 15 گرم ، کلرید پتاسیم - 5-10 گرم.

برای زمستان ، ناحیه نزدیک تنه با یک لایه ضخیم مالچ عایق بندی شده و تنه ها با شاخه های صنوبر بسته شده اند. سفید کردن تنه درختان مطلوب است ، برای درختان جوان از راه حل گچ استفاده می شود ، برای بزرگسالان - محلول آهک. شکل دهی منظم و هرس بهداشتی برای گلابی معمولی مورد نیاز است. بهره وری و ماهیت باردهی بستگی به یک تاج مناسب دارد.