اکیناسه

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

اکیناسه (lat. Echinacea) - تیره ای از گیاهان زینتی و دارویی از خانواده Asteraceae. در فرهنگ ، فقط یک گونه به ویژه محبوب است - Echinacea purpurea ، قبلاً این گونه در جنس Rudbeckia گنجانده شده بود. امروزه اکیناسه به طور گسترده برای تولید مواد اولیه دارویی و به عنوان یک محصول زینتی در بسیاری از کشورهای اروپایی ، در روسیه و قفقاز شمالی کشت می شود. ریشه ، برگ و گل اکیناسه در طب عامیانه و داروسازی استفاده می شود.

ویژگیهای فرهنگ

اکیناسه توسط گیاهان چند ساله نشان داده می شود که یک ریزوم کوتاه را تشکیل می دهند ، که بسیاری از ریشه های نازک کوچک از آن خارج می شوند. ساقه ها ساده ، نسبتاً قوی ، دارای انشعاب قوی ، دارای برگهای متراکم هستند ، دارای تعداد زیادی برگ سبز متناوب هستند که سطح لمس آنها ناصاف است و اندازه آنها به سمت بالای ساقه کاهش می یابد. یک سبد گل آذین ، ذاتی همه نمایندگان خانواده Asteraceae یا Asteraceae است.

گلدان گل آذین شبیه نیمکره است ؛ سبد خود از گلهای لوله ای تیره تشکیل شده و گلهای صورتی ، بنفش-صورتی یا بنفش را به هم متصل می کند. گلهای لوله ای بارور در نظر گرفته می شوند ، آنها در مرکز سبد قرار دارند. اکیناسه یک فرهنگ خورشید دوست و گرما دوست است. دارای خواص مقاوم در برابر زمستان و همچنین مقاومت در برابر بیماری ها و آفات است.

ویژگی های رو به رشد

همانطور که گفته شد ، اکیناسه مناطق آفتابی را ترجیح می دهد و سایه ضخیم بسیار نامطلوب است. این شرایط برای شرایط خاک بی اهمیت است ، اما در خاکهای لومی ، سست ، مرطوب ، نفوذپذیر از آب و هوا با واکنش pH خنثی به بهترین وجه توسعه می یابد. این خاک خاکهای شنی سنگین ، شور ، غرقاب ، شدید اسیدی و شنی سبک را تحمل نمی کند. رشد روی گونه های بسیار اسیدی تنها به شرط آهک زدن اولیه و بعدی (سالانه) امکان پذیر است.

اکیناسه با بذر و تقسیم بوته تکثیر می شود. روش دوم بیشتر در بین باغداران رایج است ، اگرچه روش بذر هیچ مشکل خاصی ایجاد نمی کند. بذرها در بهار در زمین باز کاشته می شوند. امکان رشد از طریق نهال وجود دارد ؛ برای این کار ، دانه ها در ظروف مخصوص پر شده با یک بستر مغذی مرطوب کاشته می شوند. شن و ماسه شسته شده دانه ریز روی دانه ها ریخته می شود. پس از کاشت ، آبیاری فراوان از یک بطری اسپری انجام می شود. نهال ها در عرض 2-3 هفته با هم ظاهر می شوند.

در زمین باز ، نهال ها در اواسط - اواخر ماه مه کاشته می شوند (بسته به منطقه ، به عنوان مثال ، در اورال و سیبری ، کاشت باید به دهه سوم ماه مه - دهه اول ژوئن موکول شود). هنگام کاشت اکیناسه به طور مستقیم در زمین باز در مرحله دو برگ واقعی ، نازک شدن انجام می شود. تولید مثل با تقسیم بوته در بهار انجام می شود. پس از تقسیم ، مواد با داروهایی که رشد را تحریک می کنند درمان می شوند و در چاه های از پیش آماده شده کاشته می شوند. مراقبت از اکیناسه ساده است. گیاهان به آبیاری کمیاب (در دوران خشکسالی) ، پانسمان بالا (دو بار در فصل: اولین بار در اوایل بهار ، دومی در مرحله جوانه زدن) ، وجین ، شل شدن و همچنین هرس ساقه ها در پاییز و مالچ ریشه نیاز دارند. یقه.

ویژگی های مفید

اثر درمانی اکیناسه به دلیل وجود در ترکیب تعداد زیادی از اجزای مفید ، از جمله مواد فعال بیولوژیکی است. این روغن شامل اسانس ها ، پلی ساکاریدها ، اسیدهای فنولیک ، اسیدهای آلی ، آلکالوئیدها ، فیتواسترول ها ، اینولین ، بتائین ، رزین ها ، تانن ها و غیره است.

بیشتر اوقات ، اکیناسه برای تهیه چای های گیاهی ، تنتور و جوشانده هایی استفاده می شود که برای تقویت سیستم ایمنی بدن و جلوگیری از آنفولانزا ، سرماخوردگی ، برونشیت ، لوزه استفاده می شود. آماده سازی اکیناسه برای بزرگسالان و کودکان از 1 سال مفید است.برخی از آنها برای بیماریهای کلیه و مجاری ادراری ، دیابت ، بیماریهای کبد و سیستم گردش خون توصیه می شود. اکیناسه همچنین در ترکیب پماد و سایر داروهای بیماریها و جراحات پوستی (اگزما ، کهیر ، پسوریازیس ، بریدگی ، زخم باز ، سوختگی ، جوش) گنجانده شده است.