2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Corydalis (lat. Corydalis) - یک گیاه مقاوم در برابر سایه گل از خانواده Dymyankovye.
شرح
Corydalis می تواند یکساله و چند ساله باشد ، در حالی که هر دو بسیار کوچک ، تا پنج سانتی متر در ارتفاع ، و بسیار بزرگ ، که به دو متر ارتفاع می رسند ، اغلب به همان اندازه یافت می شوند. به عنوان یک قاعده ، انواع چند ساله این گیاه نسبتاً کم است - ارتفاع آنها معمولاً از ده تا سی سانتی متر متغیر است. و ریشه های بلند و منشعب کوریدال همیشه بسیار ضخیم هستند و با شکل غده ای مشخص می شوند.
در مورد برگهای کوریدالیس ، آنها سبز یا مایل به آبی هستند و اغلب دو عدد از آنها وجود دارد. همه این برگها مرکب هستند ، دو یا سه بار به لوبولهای کوچک برگ مستقل تقسیم می شوند. به هر حال ، کوریدالیس یک گیاه زودگذر است ، زیرا با ظاهر شدن در گیاهان در اوایل بهار ، برگهای آن تا پایان ماه مه می میرند.
گلهای Corydalis برسهای مجللی درست در بالای ساقه تشکیل می دهند ، در حالی که هر گل دارای یک "همراه" بسیار زیبا به شکل یک ساقه است. و فقط در بهار ، آوریل یا مه می توانید گل Corydalis را تحسین کنید. و بلافاصله پس از پایان گلدهی ، قسمتهای هوایی این زیبایی تا سال آینده به تدریج از بین می روند.
در مجموع ، جنس corydalis حدود 320 گونه دارد.
جایی که رشد می کند
Corydalis در نیمکره شمالی ، یا دقیقتر ، در مناطق معتدل آن بسیار گسترده است.
استفاده
Corydalis به طور فعال در باغبانی زینتی استفاده می شود. در عین حال ، اغلب هنگام ایجاد مناظر باغ و پارک ساخته شده به سبک طبیعی استفاده می شود.
بیشتر اوقات ، یک کوریدالیس توخالی در یک فرهنگ رشد می کند - این گیاه نه تنها برگهای تقسیم شده را تکثیر می کند ، بلکه گلهای لوکس سفید ، بنفش -صورتی یا بنفش تیره نیز دارد. غالباً در فرهنگ ، قله تاج دار هالر با گلهای شگفت انگیز صورتی مایل به بنفش ، تاج مارشال با گلهای زرد رنگ کرمی باشکوه ، نرده های گلدار با گلهای بسیار بزرگ به رنگ زرد روشن ، و همچنین تاج زرد با گلهای زرد روشن.
بیشتر اوقات ، Corydalis در گروههای نسبتاً بزرگی کاشته می شود ، علاوه بر این ، گونه های گیاهی که مکان باز را ترجیح می دهند برای قرار دادن در سنگ نگاره ها عالی هستند. و انواع جنگلی این زیبایی در سایه جزئی انواع وسیعی از درختان برگریز ، در میان گیاهانی که پوشش متراکم زمین را تشکیل می دهند ، با یک سیستم ریشه ای نسبتاً کم عمق ، بسیار عالی احساس می شوند - برای مثال ، اینها شامل بره های سرسخت و سرسخت هستند. در مورد بهترین گیاهان شریک برای Corydalis ، لاله های گیاهی ، سنبل موش ، گل های برفی ، پیاز غاز ، کروکوس ، chionodoxa و تعدادی دیگر از افسروئیدها در میان آنها برجسته است.
و آلکالوئیدهای موجود در غده های کوریدالیس آن را به یک گیاه دارویی فوق العاده ارزشمند تبدیل کرده است.
رشد و مراقبت
Corydalis در مناطق سایه دار با خاک جنگلی نسبتاً شل بهتر رشد می کند. و از آنجا که فصل اصلی رشد Corydalis در بهار می افتد ، هنگامی که هنوز مقدار کافی رطوبت برف در خاک وجود دارد ، این گیاه به هیچ وجه نیازی به آبیاری ندارد. و به طور کلی ، این زیبایی کاملاً بی تکلف است ، که همچنین نمی تواند خوشحال نشود.
تولید مثل Corydalis هم توسط غده ها و هم با کاشت بذرهای تازه برداشت شده انجام می شود ، در حالی که گیاه معمولاً در پایان فصل تابستان به عمق پنج تا هفت سانتی متر کاشته می شود. به عنوان یک قاعده ، نهال ها فقط در سال دوم یا حتی در سال سوم شکوفا می شوند.
