آبی شنبلیله ای

فهرست مطالب:

تصویری: آبی شنبلیله ای

تصویری: آبی شنبلیله ای
تصویری: ای آبی دوچشمت Abid Formuli 2024, ممکن است
آبی شنبلیله ای
آبی شنبلیله ای
Anonim
Image
Image

آبی شنبلیله ای یکی از گیاهان خانواده ای به نام حبوبات است ، در زبان لاتین نام این گیاه به این شکل خواهد بود: Trigonella caeruleum (L.) Ser. در مورد نام خود خانواده شنبلیله آبی ، در لاتین اینگونه خواهد بود: Fabaceae Lindl. (Leguminosae Juss.).

شرح شنبلیله آبی

شنبلیله آبی گیاهی یک ساله است که ارتفاع آن حتی از یک متر نیز تجاوز می کند. ساقه های این گیاه مستقیم و دارای شاخه های متراکم است. برگهای شنبلیله آبی به شکل تخم مرغی هستند ، طول آنها دو تا پنج سانتی متر و عرض آن حدود یک تا دو سانتی متر خواهد بود. ساقه گل آذین این گیاه تا حدودی بلندتر از برگها است و گل آذین کروی ، پهن و متراکم است. پس از گلدهی ، چنین گل آذین این گیاه شل نمی شود و کشیده نمی شود. به نظر می رسد که گل سرخ شنبلیله آبی دو برابر تاج کوتاه باشد و طول تاج آن تقریباً پنج و نیم تا شش و نیم میلی متر خواهد بود. طول باب چهار و نیم میلی متر است و پرچم آبی بریده و کشیده است.

شنبلیله آبی در بازه زمانی از ژوئن تا جولای شکوفا می شود. در شرایط طبیعی ، این گیاه در قلمرو اوکراین ، قفقاز ، کریمه ، شرق دور ، بخش اروپایی روسیه و مولداوی یافت می شود. در مورد پراکندگی کلی ، این گیاه را می توان در منطقه بالکان-آسیای صغیر ، مدیترانه و اروپای مرکزی یافت. برای رشد ، این گیاه محل های زباله ، مکان های نزدیک جاده ها ، درختچه ها و مزارع را ترجیح می دهد. قابل ذکر است که این گیاه نه تنها یک حشره کش نیست ، بلکه یک گیاه عسل بسیار با ارزش است.

شرح خواص دارویی شنبلیله آبی

شنبلیله آبی دارای خواص دارویی بسیار ارزشمندی است ، در حالی که توصیه می شود از گیاهان و دانه های این گیاه برای اهداف دارویی استفاده کنید. مفهوم چمن شامل برگها ، ساقه ها و گلهای این گیاه است. وجود چنین خواص درمانی ارزشمندی با محتوای اسیدهای آمینه و ساپونین های استروئیدی در ترکیب شنبلیله آبی توضیح داده می شود.

در مورد طب سنتی ، در اینجا این گیاه کاملاً گسترده است. در طب عامیانه ، شنبلیله آبی برای آسیت ، بیماری های چشمی و نقرس و همچنین به عنوان یک مسکن ، ادرارآور و ضد نئوپلاستیک توصیه می شود. در تهیه پنیر ، از گیاه این گیاه به عنوان طعم دهنده استفاده می شود.

جوشانده بر اساس دانه شنبلیله آبی باید به عنوان یک عامل لاکتوژنیک بسیار مثر مورد استفاده قرار گیرد ، در حالی که چنین جوشانده ای در دامپزشکی برای بیماری های پا و دهان استفاده می شود. لازم به ذکر است که از دانه شنبلیله آبی در پخت نیز استفاده می شود.

برای نقرس ، توصیه می شود از یک داروی بسیار م basedثر بر اساس این گیاه استفاده کنید: برای تهیه چنین داروی شفابخش ، باید دو قاشق غذاخوری گیاه خشک شنبلیله آبی خرد شده را در یک لیوان آب مصرف کنید. مخلوط شفابخش حاصل باید حدود سه تا چهار دقیقه جوشانده شود و سپس این مخلوط به مدت دو ساعت باقی می ماند تا دم بکشد ، پس از آن چنین مخلوط دارویی باید کاملاً فیلتر شود. عامل درمانی حاصل از این گیاه سه بار در روز ، یک سوم یا یک چهارم لیوان برای نقرس و همچنین به عنوان یک عامل ضد نئوپلاستیک مصرف می شود. علاوه بر این ، چنین دارویی بر اساس شنبلیله آبی می تواند برای آسیت به عنوان دیورتیک استفاده شود.

توصیه شده: