لیزیچیتون

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Lysihiton (lat. Lysihiton) - یک گیاه چند ساله دوستدار رطوبت ، که نماینده خانواده Aroid است. نام این گیاه از زبان یونانی آمده است و به عنوان "شنل گم کننده" ترجمه می شود: در پایان گلدهی ، روکش گل آذین به تدریج خشک می شود و می افتد.

شرح

لیزیچیتون یک ریزوم چند ساله است که مجهز به ریزومهای ضخیم کوتاه است. و ارتفاع این گیاه معمولاً از ده سانتی متر تا نیم متر متغیر است.

برگهای سبز روشن لیسیشیتون که روی دمبرگهای کوتاه قرار دارند دارای شکل بیضی شکل بیضوی هستند. به سمت پایین ، آنها به شکل گوه ای باریک می شوند و در همان لحظه چند قطعه در گلوله های کوچک جمع می شوند.

گلهای کوچک لیسیچیتون در غنچه های استوانه ای عجیب جمع می شوند که طول آنها بین ده تا سیزده سانتی متر متغیر است. در مورد روتختی های دراز و بیضی شکل ، آنها می توانند دارای عطر نسبتاً قوی ، اما در عین حال ، بسیار دلپذیر و ابعاد بسیار چشمگیر باشند: عرض آنها به سیزده تا شانزده سانتی متر می رسد و طول آنها از شانزده تا بیست پنج سانتی متر به هر حال ، گل آذین لیسیچیتون تا حدودی یادآور نیلوفرهای کالا است. و میوه های سبز رنگ این گیاه در محور سفید گوشتی لپه ها قرار دارد.

جایی که رشد می کند

Lysichiton American اغلب در مناطق معتدل از آلاسکا تا قسمت غربی آمریکای شمالی یافت می شود و مکانهای اصلی رشد Kamchatka lysichiton کامچاتکا ، بولشوی شانتار ، مونرون ، ساخالین ، قلمرو جزایر کوریل و همچنین جزایر کوریل است. منطقه اودسکی در شرق دور و ژاپن دور (به ویژه هونشو و هوکایدو).

استفاده

در گلکاری تزئینی ، از هر دو نوع لیسیکیتون استفاده می شود: آمریکایی و کامچاتکا. این گیاهان در مناطق مرطوب و نسبتاً سایه دار پارکها یا باغها و همچنین در ساحل مخازن مختلف یا نزدیک نهرها کاشته می شوند. آنها در مرداب ها یا در مناطق خیلی عمیق درست در خود حوضچه ها (اما نه عمیق تر از پنج سانتی متر پایین تر) بسیار خوب رشد می کنند.

نباید فراموش کرد که هر دو ریزوم و گل لیسیچیتون سمی هستند - آنها در ترکیب خود حاوی مواد شبیه به ساپونین ، و گلیکوزیدها و آلکالوئیدها هستند. اما برگها چندان آلکالوئید ندارند.

رویه های جوشانده و با دقت خرد شده لیسیچیتون اغلب برای پرواربندی خوک های خانگی استفاده می شود. علاوه بر این ، دانشمندان ژاپنی دریافته اند که از این مرد خوش تیپ می توان با موفقیت در بیماریهای مختلف دستگاه تنفسی استفاده کرد.

رشد و مراقبت

از آنجا که لیسیچیتون در یک منطقه به مدت طولانی رشد می کند ، باید از قبل به انتخاب یک مکان مناسب توجه کنید. بهترین گزینه مناطق سایه دار یا نیمه سایه ای در نزدیکی استخرها یا در ساحل مخازن مختلف ، یعنی در مکانهایی است که دارای رطوبت کافی قوی هستند. در مورد خاکها ، خاکهای اسیدی مرطوب ، و همچنین بارور و نسبتاً سبک تر از نظر لیسیچیتون ترجیح داده می شود. در عین حال ، لیسیچیتون کامچاتکا مطمئناً مناسب ترین برای کشت در منطقه میانی خواهد بود - از مقاومت بالایی در زمستان برخوردار است.

لیسیچیتون معمولاً با بذرهای تازه برداشت شده تکثیر می شود ، در حالی که یک گیاه زیبا فقط در سال سوم یا حتی چهارم پس از کاشت این دانه ها شکوفا می شود. اما پیوند این گیاه تنها در سنین پایین قادر به انتقال کافی است. به هر حال ، لیسیشیتون کامچاتکا بزرگسال نه تنها پیوند نمی خورد بلکه تقسیم نمی شود ، اما لیسیشیتون آمریکایی به وسیله تقسیم می تواند کاملاً مجاز باشد.