توت فرنگی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

توت فرنگی (lat. Fregaria) - فرهنگ محبوب توت ؛ تیره ای از گیاهان علفی چند ساله از خانواده Rosaceae. این جنس شامل تعداد زیادی از گونه های در حال رشد وحشی و همچنین گونه هایی است که در طبیعت یافت نمی شوند ، به عنوان مثال ، توت فرنگی آناناس (lat. Fragaria * ananassa). در شرایط طبیعی ، توت فرنگی در اوراسیا و آمریکا رشد می کند ، برخی از گونه ها در مناطق کوهستانی ژاپن یافت می شوند.

دیدگاه های فرهنگی

* توت فرنگی آناناس ، یا باغ ، یا میوه دار (لات. Fragaria * ananassa) - یکی از رایج ترین گونه ها است که در بسیاری از زمین های خانگی و مزارع خصوصی رشد می کند. اغلب از این گیاه به اشتباه به عنوان توت فرنگی یاد می شود - محصول توت متعلق به گونه گیاهی دیگر.

* توت فرنگی جنگلی ، یا کوهستانی (lat. Fregaria vesca) - این گونه هم در طبیعت و هم در فرهنگ یافت می شود. این دارای ویژگی های طعم عالی است ؛ نمی تواند اندازه توت بزرگ داشته باشد. این گیاه دارویی است.

* توت فرنگی جوز هندی یا مشک (lat. Fragaria moschata) - این گونه اغلب توسط باغبان در زمین های باغی رشد می کند. عملکرد خوبی از انواع توت های متوسط دارد. این گونه معمولاً توت فرنگی نامیده می شود. این گونه هم در طبیعت و هم در فرهنگ یافت می شود.

* توت فرنگی سبز (lat. Fragaria viridis) - گونه ای که در ابتدا توت فرنگی نامیده می شد ، امروزه نصف عسل است. در مرکز روسیه بصورت وحشی رشد می کند.

* توت فرنگی ویرجینیا (لاتین Fragaria virginiana) یکی از گونه های والدین توت فرنگی باغ است. در مقاومت در برابر خشکسالی و دمای پایین متفاوت است. معایب: میوه های کوچک ، عملکرد کم و تشکیل شاخه های شدید ، که باعث هزینه های غیر ضروری هنگام مراقبت از گیاهان می شود.

* توت فرنگی شیلیایی (lat. Fragaria chiloensis) - یکی از گونه های والدین توت فرنگی باغی است. توت های نسبتاً بزرگ و معطر تشکیل می دهد.

ویژگیهای فرهنگ

توت فرنگی گیاهی علفی با سیستم ریشه ای فیبری است که قسمت اعظم ریشه های آن تا عمق 20-25 سانتی متر نفوذ می کند برگها مرکب ، سه لایه و روی ساقه های بلند می نشینند. شاخه های خزنده ، به سرعت ریشه کن می شوند. گلها دارای اندازه متوسط ، دوجنسگرا هستند ، در سپرهای چند گل جمع آوری شده و روی دمبرگهای بلند قرار گرفته و به شکل گل رز از یقه ریشه تشکیل می شوند. گلبرگها سفید هستند ، اغلب زرد رنگ هستند.

این میوه یک توت کاذب (چند شاخه) یا توت فرنگی است. دانه ها کوچک ، قهوه ای مایل به قهوه ای هستند و در سطح یک ظرف پذیرایی آبدار و بیش از حد بزرگ واقع شده اند. در مرکز روسیه ، توت فرنگی از دهه سوم ماه مه تا اوایل ژوئیه شکوفا می شود. در یک گیاه ، هر دو نوع توت و گل می توانند همزمان وجود داشته باشند.

شرایط رشد

توت فرنگی برای شرایط خاک مطالبه ای ندارد. با مراقبت خوب و به موقع ، می تواند در هر منطقه ای رشد کند ، به استثنای ماسه های خشک و خاکهای بسیار پرآب. خاکهای شنی لومی و لومی سبک ، مغذی ، قابل تنفس و مرطوب نسبتاً مناسب خاکها هستند.

با توجه به اینکه سطح ریشه توت فرنگی کم عمق است ، به رطوبت ثابت نیاز دارد ، اما مناطق بسیار کم با آب مذاب راکد برای رشد محصولات مناسب نیستند. در غیر این صورت ، گیاهان وزن می شوند ، در معرض انواع مختلف پوسیدگی و سایر بیماری ها قرار می گیرند. توصیه می شود که یک منطقه جداگانه برای توت فرنگی اختصاص دهید

آماده سازی خاک

آماده سازی مناسب خاک برای کشت نقش مهمی در به دست آوردن گیاهان سالم و متعاقباً بازده زیاد توت های خوشمزه و آبدار دارد. قبل از کاشت توت فرنگی ، آنها خاک را عمیقاً حفاری می کنند ، کودهای معدنی و آلی را اعمال می کنند ، آن را از علف های هرز آزاد می کنند و در صورت وجود فعالانه با لارو سوسک ها و کرم های سیم مبارزه می کنند.

قطعات با خاکهای چمن-podzolic به عمق 20-22 سانتی متر و خاکهای چرنوزم و podzolic-به عمق 28-30 سانتی متر حفر می شوند. آب مطلوب و زمینه مغذی به کشت عمیق خاک بستگی دارد ، که امکان افزایش آن را فراهم می کند. مقاومت گیاهان و عملکرد آنهاکودهای پوسیده ، ذغال سنگ نارس یا کمپوست ، و همچنین سوپر فسفات ، نمک پتاسیم و نیترات آمونیوم برای حفاری معرفی می شوند. مقدار کود معدنی برای هر نوع خاک به طور جداگانه انتخاب می شود.

فرود آمدن

به عنوان ماده کاشت ، باغبان از بوته های ریشه دار جوان استفاده می کند که از آنتن های گیاه مادر تشکیل شده است. توصیه می شود مواد را از بوته های مادر پرمحصول 2-3 ساله جمع آوری کنید. توصیه نمی شود که مواد را از بوته های عجیب و غریب برش دهید ، زیرا بازده ناچیز خواهد بود. رزت های جوان فقط در خاک شل و مرطوب نسبتاً ریشه دار می شوند ، بنابراین باید از قبل مراقب این موضوع باشید. آنتن ها به طور مساوی در سوراخ های کم عمق کاشته می شوند ، گلاب ها در خاک فشرده شده و با خاک پاشیده می شوند. نمی توان برگها و نقطه رشد جوانه میانی را پاشید. همانطور که آنتن ها رشد می کنند و رزت های جدید روی آنها ظاهر می شود ، با خاک مرطوب پاشیده می شود.

توت فرنگی را می توان در طول فصل ، از اوایل بهار تا پاییز ، اما قبل از شروع یخبندان پایدار (حدود 1 ، 5-2 ماه) کاشت. توت فرنگی در کاشت تابستانی و پاییزی بهترین ریشه را می دهد و سال آینده می توانید برداشت خوبی داشته باشید. این مواد درست قبل از کاشت برداشت می شوند. حفره های ریشه دار با یک کاردک حفر می شوند ، برگ های قدیمی برداشته می شوند و ریشه ها کوتاه می شوند ، سپس ریشه ها در یک مش خاکی فرو می روند و چند ساعت می چکانند.

پس از این مدت ، پریزها در محل دائمی کاشته می شوند. پیاده شدن را می توان به روش معمولی انجام داد. فاصله بین ردیف ها باید 70-80 سانتی متر و بین گیاهان-20-25 سانتی متر باشد. روش تودرتو مربع نیز ممنوع نیست. در این مورد ، مواد کاشت در فاصله 50 سانتی متر از یکدیگر ، سه نسخه در لانه قرار می گیرد.

مراقبت

مراقبت از توت فرنگی شامل کشت خاک ، آبیاری ، وجین ، تغذیه و مبارزه با بیماری ها و آفات است. مراحل برداشتن سبیل و مالچ کردن خاک ضروری است. آبیاری به طور منظم انجام می شود ، نباید اجازه دهید خاک خشک شود ، می توانید از روش پاشیدن استفاده کنید برای گیاهان و تسهیل آسان ریشه های در معرض ضروری است ، که گاهی اوقات با یخ زدگی از خاک بیرون می زند. در طول فصل ، حداقل 7-8 شل شدن و 5-6 وجین انجام می شود.

مالچ بلافاصله پس از اولین شل شدن فنر در فاصله ردیف ها با لایه ای در حدود 6-8 سانتی متر اعمال می شود. می توانید از کاه پوسیده ، برگ های افتاده ، نی و پلاستیک به عنوان مالچ استفاده کنید. برای پانسمان بالا ، توصیه می شود از هوموس ، فضله پرندگان ، کمپوست ، خاکستر چوب و کودهای معدنی استفاده کنید. نیاز به آنها کاملاً به باروری خاک بستگی دارد. در دو سال اول ، لقاح لازم نیست ، مگر اینکه البته قبل از کاشت اعمال شود.