قاشق مریم گلی ناز

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

پروانه مریم گلی با موهای زائد دارای یک زیستگاه نسبتاً جامد است و به مریم گلی و همچنین گربه های قفقازی ، نعناع ، اسطوخودوس و برخی دیگر از روغن های ضروری اسانس آسیب می رساند. کرم های شب پره مریم گلی با ساق پا بسیار مضر هستند ، ساقه ها را می خورند ، تخمدان های گل را می خورند و به برگها بسیار آسیب می رسانند. و معمولاً محصولات در حال رشد را از بالا به پایین می خورند. برای از دست دادن بخش قابل توجهی از محصولات زراعی ، بسیار مهم است که تمام تلاش خود را برای خلاص شدن از شر این انگل های پرخور انجام دهید

با آفت آشنا شوید

پروانه مریم گلی Bristly یک پروانه بسیار زیبا با طول بال 30 تا 40 میلی متر است. بالهای جلویی آن با رنگهای زرد مایل به خاکستری رنگ آمیزی شده و مجهز به نوار عرضی تیره هستند که گاهی اوقات توجه به آن دشوار است. لکه های خاکستری به رنگ کلیه روی بالها مجهز به لبه های مشکی هستند و نوارهای تیره از این نقاط تا لبه های جلویی بالها کشیده می شوند. بالهای عقبی آفات پرخور رنگ روشن و لکه های تیره در مرکز آن است و نوارهای خاکستری مایل به قهوه ای در لبه های بیرونی آنها دیده می شود.

اندازه تخم های پروانه های مریم گلی ساق دار به 0.5 - 0.6 میلی متر می رسد. در ابتدا ، تخم مرغ ها با رنگ زرد روشن رنگ می شوند و پس از مدتی رنگ سبز مایل به سبز پیدا می کنند. کرم های سبز تیره ، که طول آنها تا 50 میلی متر می رسد ، دارای سه نوار خاکستری است که در پشت آنها جریان دارد و در طرف بدن آنها خطوط مستطیلی به وضوح قابل مشاهده است. تمام بدن کرم های خروس خوار با موهای نازک سبک پوشانده شده است که بر روی غده های ریز قرار گرفته اند. و عروسک های این آدم های بد اخلاق معمولاً خاکستری روشن هستند.

زمستان گذرانی انگلهای مضر در لایه سطحی خاک در مرحله شفیرگی صورت می گیرد. ظهور اولین پروانه ها در ماه آوریل شروع می شود و ظاهر انبوه آنها در بازه زمانی از ماه مه تا اوایل ژوئیه رخ می دهد. همه پروانه ها نیاز به تغذیه اضافی برای گلهای علف های هرز و گیاهان پرورشی دارند.

آفات ماده ، باروری کلی آنها اغلب به ششصد تخم می رسد ، تخم ها را یک به یک روی برگ ها و جوانه های مریم گلی می گذارند. غذای کرمهای احیا شده عمدتاً اندامهای زایشی محصولات در حال رشد هستند - آنها بدون تردید از طریق برگهای دمبرگ که جوانه ها را پوشانده اند آهسته می کنند و همچنین از گلها ، شاخه های گل و ساقه ها جشن می گیرند. به محض اینکه گل آذین به طور جدی آسیب می بیند ، کرم ها در جستجوی غذا شروع به پایین آمدن به برگهای نوک آپیکال می کنند ، که در آنها در مدت کوتاهی سوراخ های ناهموار و نسبتاً بزرگ را می خورند. گاهی اوقات کرم ها چنین برگهایی را می خورند ، بدون این که به برگهای پایینی بزرگتر دست بزنند.

طول عمر متوسط هر کرم سه تا چهار هفته است. آنها در پنج مرحله رشد می کنند و طی این دوره چهار مولت می شوند. شفیره شدن کرم ها در بیشتر موارد در راهروهای مریم گلی و همچنین در مناطق آفتابی در خاک (در عمق دو تا ده سانتی متری) انجام می شود.

در جنوب روسیه ، شب پره های مریم گلی با ساق پا در سه نسل رشد می کنند که اولین آنها بیشترین تعداد را می دانند.

چگونه مبارزه کنیم

در طول دوره شفیرگیری دسته جمعی کرم های مضر ، توصیه می شود فاصله ردیف های مریم گلی را پرورش دهید. و هنگامی که علف برداشت می شود ، توصیه می شود شخم عمیق پاییزی را انجام دهید.

بسیار مهم است که سعی کنید گیاهان مریم گلی عاری از علف های هرز باشند. درمان با داروهای میکروبیولوژیکی یا حشره کش ها معمولاً زمانی شروع می شود که تهدیدی جدی برای آسیب جدی (از 40 تا 60 درصد کل فیتوماس) وجود داشته باشد.

از جمله دشمنان طبیعی پروانه های مریم گلی ساق پا می توان به مگس های tahini و مگس Ichneumon اشاره کرد. و تخم های انگل های مضر اغلب تحت تأثیر تریکوگرام قرار می گیرند.