هزارپای مضر - آفت باغ

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

هزارپای مضر عمدتا در منطقه استپی در اراضی آبی و همچنین در مناطق غربی جنگل-استپ و جنگل زندگی می کند. گاهی اوقات این آفت را هزارپای باتلاقی نیز می نامند. بیشتر اوقات ، به چغندر ، کتان ، کلم ، پیاز ، حبوبات ، سیر ، سیب زمینی ، غلات و سایر گیاهان آسیب می رساند. هزارپای مضر به درستی خطرناک ترین عضو خانواده صدپا محسوب می شود ، زیرا می تواند بخش عظیمی از محصول را از بین ببرد

با آفت آشنا شوید

هزارپای مضر یک پشه پرخور است که طول بالهای آن بین 32 تا 38 میلی متر است. پشه ها خود خاکستری مایل به قهوه ای هستند و دارای آنتن های قهوه ای هستند. بالهای پارچه ای قهوه ای مانند پارچه ای آنها با لبه های قهوه ای تیره در حاشیه قدامی قاب بندی شده است. ساق های باریک و شکننده بلند ساقه های بلند مضر خیلی راحت می افتند و شکم آنها با رنگ های خاکستری قهوه ای رنگ می شود. ماده ها را می توان از نرها به دلیل رنگ زنگ زده تر و بال های کوتاه تر تشخیص داد.

اندازه تخم های هزارپاهای مضر به 1.2 میلی متر می رسد. آنها براق هستند ، پوسته های صاف دارند و با رنگ های مشکی شدید رنگ آمیزی شده اند. لاروهای بدون پا کرم مانند ، با طول 36 تا 44 میلی متر ، خاکستری خاکی هستند و دارای سرهای توسعه نیافته هستند-کپسول های سر بزرگ آنها به ناحیه قفسه سینه کشیده می شود. شفیره های استوانه ای متمایل به قهوه ای به طول 38-40 میلی متر دارای یک جفت شاخ قهوه ای مستقیم روی سر هستند و ردیف خارها در قسمت های شکمی قرار دارند.

زمستان گذرانی لاروهای میانسال در خاک و در لایه سطحی آن صورت می گیرد. آنها به محض بیدار شدن در بهار شروع به خوردن می کنند. علاوه بر این ، در دوره بهار ، مضرات آنها به ویژه زیاد است. انگلها گیاهان جوان نابالغ را در نزدیکی گردن ریشه می بلعند یا حتی آنها را به طور کامل می بلعند. بهینه ترین پارامترها برای توسعه لاروها خاک با رطوبت حداقل 55 درصد از ظرفیت رطوبت کامل آن و دمای بین 14 تا 16 درجه است. هزارپایان مضر تا اواسط ماه ژوئیه نزدیک می شوند. به طور معمول رشد شفیره ها بین 12-16 روز طول می کشد. و سالهای imago از پایان ماه جولای شروع می شود و تا اواسط سپتامبر ادامه می یابد.

ماده ها در عمق یک سانتی متری خاک تخم می گذارند و سعی می کنند مناطق فشرده و مسدود شده را برای این کار انتخاب کنند. مجموع باروری آنها از 350 تا 1300 تخم متغیر است. رشد جنینی انگل های پرخور در خاک مرطوب حدود 12-16 روز طول می کشد و تخم ها اغلب در خاک خشک می میرند. تا پایان ماه سپتامبر ، تغذیه لاروهای جوجه کشی از نوع هوموس خاک است. بعضی اوقات آنها از برگها جشن می گیرند ، اما آسیب قابل توجهی به پوشش گیاهی نمی رسانند. تولید در هزارپاهای مضر همیشه سالانه است.

تا حد زیادی ، توسعه این آفات باغی توسط مناطق پرآب با خاکهای سنگین و اسیدی (عمدتاً زمین های تورب و چمنزارهای باتلاقی) مطلوب است.

چگونه مبارزه کنیم

در طول دوره تخمگذاری توسط هزارپایان مضر ، و همچنین در مرحله شفیره شدن لاروها ، کشت کامل خاک باید به موقع انجام شود. خاکهای شل و شخم زده اصلاً این انگلها را جذب نمی کند. خاکهای اسیدی نیز آهک دارند و تالابها زهکشی می شوند. تخریب سیستماتیک علفهای هرز نیز مهم است.و در پایان برداشت ، شخم عمیق پاییزی انجام می شود که برای لاروهای کوچک مخرب است.

در اوایل بهار ، و همچنین در پاییز ، در برابر جوانه زنی لاروها ، توصیه می شود از طعمه های تهیه شده از لپه ذرت یا خاک اره استفاده کنید. چنین طعمه هایی از قبل با حشره کش ها خوب درمان می شوند.

سیانامید کلسیم همچنین از ایجاد انگل های پرخور جلوگیری می کند ، اما باید از آن با احتیاط استفاده کرد.

در خاک ، تعداد ساقه های بلند مضر به طور قابل توجهی توسط نماتدهای انگلی و همچنین اپیزوتیکهای منشأ باکتریایی و قارچی کاهش می یابد.