لیلی سارجنت

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

لیلی سارجنت (lat. Lilium sargentiae) - یک فرهنگ تزئینی زیبا که به طور فعال در باغبانی خانه استفاده می شود. نماینده جنس لیلیا ، متعلق به خانواده Liliaceae. در شرایط طبیعی ، در میان بوته های علف و بوته های کم رشد می کند. یک گونه بومی در طبیعت فقط در غرب چین یافت می شود.

ویژگیهای فرهنگ

لیلی سارجنت گیاهی است با ساقه متراکم راست و ارتفاع آن به 50-150 سانتی متر می رسد. ساقه برهنه است ، دارای شکل استوانه ای است که به طور متراکم با برگهای متعدد رشد کرده است ، در زیر بغلهای آن پیازهای زمینی وجود دارد. برگها ، که به طور منظم روی ساقه چیده شده اند ، دارای شکل خطی نیزه ای ، بافت صاف و مخملی و رنگ سبز روشن هستند. در یک گیاه بالغ ، طول شاخ و برگ می تواند تا 20 سانتی متر و عرض آن 3 سانتی متر باشد.

گلها معطر ، افتاده ، لوله ای هستند ، روی پایه های افقی کاشته شده و به مقدار 3 تا 10 قطعه در گل آذین گل رز جمع آوری شده اند. گلبرگهای حلزونی نیزه ای شکل هستند ، از داخل سفید هستند ، زرد روشن به مرکز نزدیکتر است و معمولاً از بیرون زرد یا بنفش است.

پیاز یک گیاه بالغ می تواند به 10 سانتیمتر برسد ، دارای شکل کروی با کناره های کمی ناهموار است که با صفحات فلس دار زرد یا بنفش پوشانده شده است. شاخ های گیاه روی رشته هایی در مرکز گل آذین قرار دارند ، گرده دارای رنگ نارنجی روشن است. میوه به شکل یک جعبه سبز دراز با دانه ها ارائه شده است.

دوره گلدهی در جولای-آگوست شروع می شود (زمان دقیق بستگی به شرایط محیطی دارد) و از 10 تا 15 روز طول می کشد. گیاه ارائه شده سایه نیمه روشن و خاک کمی اسیدی را ترجیح می دهد. گونه مورد بحث متعلق به گیاهان بی تکلف ، اما بیشتر دوستدار رطوبت است. این فرهنگ عمدتا با تقسیم پیازها ، پیازهای بچه ، به ندرت با بذر تکثیر می شود. هنگامی که بذرها تکثیر می شوند ، نهال ها در سال سوم شروع به شکوفایی می کنند ، که کوتاه ترین دوره ممکن برای خانواده سوسن است. فرهنگ متعلق به دسته گیاهان مقاوم در برابر یخ زدگی است ، پیازهای بدون حفاظت اضافی به راحتی می توانند افت دما را تا منفی 20 درجه سانتیگراد تحمل کنند.

بیماریها و درمان

یکی از خطرناک ترین بیماریهای گونه های گیاهی ارائه شده ، فوزاریوم نامیده می شود. این پیاز گیاه را با یک قارچ آلوده می کند ، که حتی پس از برداشتن پیازها ، به مدت طولانی در خاک باقی می ماند. بر بیماری بافت گیاهی تأثیر می گذارد. عفونت به دلیل یک زخم کوچک در پیاز رخ می دهد ، پس از آن پوسیدگی و پوسیدگی فعال آن آغاز می شود. اگر این بیماری در ریشه ریشه کن نشود ، می تواند بر تمام گیاهان پیازدار رشد کند تأثیر بگذارد. برای تشخیص عفونت ، کافی است گردن ریزوم را از نظر وجود پوسیدگی و برگها بررسی کنید ، اگر آنها شروع به زرد شدن و افتادن کردند - این اولین سیگنال آلوده شدن گیاه است.

البته ، زرد شدن برگها می تواند بسیاری از بیماریهای مختلف را مشخص کند ، اما همه آنها اغلب نیاز به درمان فوری دارند. اگر بیماری در حال پیشرفت است ، پس از بررسی دقیق تر برش ساقه ، می توانید عروق تیره شده تحت تأثیر قارچ را مشاهده کنید. اگر فوزاریوم در مراحل اولیه رشد مشاهده شد ، می توان با درمان با داروهایی مانند Vitaros یا Previkur و رقیق کردن آنها طبق دستورالعمل ، از بیماری همه گیر جلوگیری کرد. برای جلوگیری از رشد عفونت های قارچی بهتر است گیاهانی که به شدت تحت تأثیر قرار گرفته اند حذف شوند. برای اینکه عامل بیماری زا گسترش پیدا نکند ، درمان گیاهان پیازی سالم و خاک با محلول بنزومیل از نزدیک زیاد نخواهد بود.

و نکته اصلی! مهم است که به خاطر داشته باشید که عواملی مانند رطوبت بیش از حد و کودهای آلی در زمان عفونت باعث تحریک فعال قارچ می شوند ، بنابراین ، در طول دوره درمان ، توصیه می شود آبیاری را کاهش داده و انواع کودهای آلی را حذف کنید ، به ویژه با کود و هوموس

یکی دیگر از بیماریهای شدید گیاهان پیازی که سیستم ریشه را تحت تأثیر قرار می دهد ریزوکتونی یا گال سیاه نامیده می شود. عامل ایجاد کننده عفونت ، مانند مورد فوق ، قارچی به نام Rhizoctonia solani است. علائم بیماری عبارتند از ظهور لکه های سیاه ، زرد شدن پیاز ، ظاهر پوسیدگی خشک ، پوسیدگی دمگل و پیچاندن شاخ و برگ. برای درمان ، لازم است کودهای پوسیده ، سوپر فسفات و کودهای پتاسیم را معرفی کنید ، که می تواند اثر منفی عامل بیماری زا را به حداقل برساند. هنگامی که اولین علائم بیماری ظاهر می شود ، لازم است هفته ای یکبار گیاهان و خاک را با محلول 1٪ مایع بوردو یا با داروهایی مانند Fundazol ، Hom یا Oxyhom درمان کنید.