توس اشمیت

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

توس توس (لاتین Betula schmidtii) - نماینده جنس توس از خانواده توس. نام دیگر توس توس است. در قلمرو فدراسیون روسیه ، گونه مورد نظر یک گونه درخت کمیاب محسوب می شود. این فرهنگ نام خود را به افتخار گیاه شناس و زمین شناس روسی فئودور اشمیت دریافت کرد. در شرایط طبیعی ، در ژاپن ، چین ، کره شمالی و شرق دور روسیه یافت می شود. زیستگاههای معمولی مناطق صخره ای با خاکهای سنگی ، دامنه کوهها ، و اغلب دره ها هستند. متحدان طبیعی شامل چوب کوهی ، افرا ، بلوط ، صنوبر جامد و سرو است.

ویژگیهای فرهنگ

توس توس درختی برگریز تا ارتفاع 25 متر است (در طبیعت نمونه هایی تا ارتفاع 35 سانتی متر وجود دارد) با تاج گسترده و پوست شکاف دار ، پوسته پوسته یا پوسته پوسته به رنگ بژ یا کرم خاکستری مایل به خاکستری. درختان جوان دارای پوست قهوه ای هستند. شاخه ها به رنگ بنفش قهوه ای یا گیلاس تیره هستند که اغلب مجهز به غدد رزینی هستند.

برگها دمبرگ کوتاه ، بیضوی ، بیضی شکل و بیضی شکل یا بیضی شکل ، به طول 8 سانتی متر ، با لبه های دندانه دار یا نامنظم ، دارای رگهای بالغ در قسمت پایینی هستند. گل آذین گوشواره است. گلدهی در دهه دوم ماه مه آغاز می شود و حدود 10-12 روز طول می کشد. میوه ها بدون بال هستند ، در اوت - سپتامبر رسیده می شوند. میانگین عمر درختان 300-350 سال است. تا سن 50 سالگی رشد آن بسیار کند است.

کاربرد

توس توس اشمیت اغلب در طراحی منظر استفاده می شود. گیاهان به ویژه در کاشت های گروهی و تک نفره در پارک ها ، کوچه ها و مناطق بسیار روشن بسیار چشمگیر به نظر می رسند. در کنار درختان بلوط ، گیاهان برای کمربندهای محافظ مناسب هستند. توس اشمیت به عنوان بخشی از گروه های تصویری مختلط و در کاشت دسته گل مناسب است. متحدین ایده آل عبارتند از چوب کوهی ، گیلاس پرنده ، بید ، کاج ، خاکستر کوهی ، کاج و درختچه ها و درختان دیگر.

در گروه های کوچک ، فرهنگ در ترکیب با انواع دیگر توس ، به عنوان مثال ، منچوری ، داوریان ، ژاپنی ، آبی ، سیاه و کرکی جالب خواهد بود. توس اشمیت دارای چوب ارزشمندی است. به طور غیرمعمول سخت (1.5 برابر سخت تر از چدن) و بادوام است ، برخی منابع نشان می دهند که حتی یک گلوله نمی تواند در آن نفوذ کند. چوب در اثر اسید فرو نمی رود ، نمی سوزد و دچار خوردگی نمی شود. به همین دلیل است که یک ماده اولیه عالی برای چرخاندن و نازک کاری هنری است.

ظرافت های رشد

درخت توس اشمیت ، مانند دیگر اعضای این جنس ، نیاز به نور دارند ، اما مناطق سایه دار را تحمل می کنند. در نور کم ، تنه درختان به شدت کج می شود ، بنابراین گیاهان به سمت نور خورشید کشیده می شوند. کشت الزامات خاصی را بر ترکیب خاک تحمیل نمی کند. مطلوب است که خاکها سست ، کمی اسیدی یا خنثی ، به خوبی مرطوب ، با محتوای هوموس بالا باشند. گیاهان از وقوع نزدیک آبهای زیرزمینی سود می برند. آنها به طور معمول در لیس نمک ، چرنوزم های ضخیم ، ماسه ها ، لوم های سنگین و حتی در خاکهای ضعیف پودزولیک رشد می کنند ، اما تحت رطوبت مطلوب قرار می گیرند.

توس درخت اشمیت با بذر و قلمه سبز تکثیر می شود. میزان جوانه زنی بذرها 65 درصد ، میزان ریشه زایی قلمه ها 35 درصد است. خرید نهال از این نوع فقط در مهد کودک توصیه می شود. کاشت همراه با یک توده خاکی انجام می شود. کاشت با یک سیستم ریشه باز خطرناک است ، گاهی اوقات حتی نهال های بزرگ و توسعه یافته ریشه نمی گیرند و در نهایت می میرند.

گودال های کاشت با یک بستر متشکل از خاک باغ ، ماسه ، ذغال سنگ نارس و کلاه فرنگی پر می شوند (2: 1: 1: 1). همچنین ، یک کود معدنی پیچیده به مخلوط خاکی وارد می شود. برای کاشت پاییزی ، کودهای فسفر-پتاسیم به مخلوط اضافه می شود. کاشت بهتر است دور از ساختمانها ، آسفالت و مسیرهای آسفالته انجام شود ، این به دلیل ساختار سیستم ریشه است ، که با گذشت زمان می تواند به ارتباطات و حتی فونداسیون آسیب برساند.

وظیفه اصلی مراقبت محافظت در برابر آفات است.سوسک ها و لاروهای آنها ، تریپس ها ، کرم های ابریشم ، سوسک های طلایی و مگس های برگ خطرناک ترین آنها محسوب می شوند. برخی از آنها می توانند برهنه برگ بخورند. در صورت مشاهده آفات روی درختان ، برگها برداشته شده و با مواد شیمیایی درمان می شوند. بیشتر اوقات ، مهمانان ناخوانده در درختان پیر یا جوان مستقر می شوند. به منظور پیشگیری ، گیاهان مرتباً با حشره کش ها و قارچ کش ها سمپاشی می شوند.