2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
توس (lat. betula) - تیره ای از درختچه ها و درختان برگریز از خانواده توس. شامل بیش از 100 گونه است. این گونه یکی از گسترده ترین و مهمترین گونه های جنگل ساز در روسیه محسوب می شود. در طبیعت ، در نیمکره شمالی رشد می کند. مکانهای معمولی عبارتند از: دشتها ، دامنه های خشک صخره ای ، استپهای گرم ، سواحل مرطوب رودخانه ها ، تاندرا باتلاقی و کوهها. در باغبانی ، خانه ، پزشکی ، آشپزی و سایر اهداف استفاده می شود. این یک محصول اصلاح کننده خاک است.
ویژگیهای فرهنگ
توس درختچه یا درختی برگریز تا ارتفاع 45 متر با سیستم ریشه ای قوی و تنه پوشیده از پوست سفید ، صورتی مایل به زرد یا قهوه ای مایل به قرمز ، خاکستری یا سیاه است. پوست توس (قسمت بیرونی پوست) با نوارهایی در اندازه های مختلف پوسته پوسته می شود. با رشد ، قسمت پایین تنه سیاه و شکاف دار می شود. کلیه ها بی حالت هستند ، با فلس های چسبناک پوشانده شده است.
برگها سبز ، صاف ، کامل ، مثلثی بیضی شکل یا بیضی شکل لوزی ، با قاعده ای گوه ای شکل ، اغلب بریده ، مرتب و متناوب مرتب شده اند. در پاییز ، شاخ و برگ زرد یا زرد طلایی می شود. گلهای نر کوچک ، سبز رنگ هستند که در تیرسوس گوش به شکل بلند تا 4 سانتی متر جمع آوری شده اند.در پاییز ، گل آذین فرو رفته و رنگ قهوه ای به خود می گیرد. در خارج ، گل آذین با یک ماده رزینی پوشانده شده است که آنها را از رطوبت محافظت می کند.
گوشواره های زنانه در بالای شاخه های کوتاه شده تشکیل شده است که از جوانه های شاخه های سال گذشته تشکیل شده است. گوشواره های زنانه همزمان با نرها شکوفا می شوند ، از نظر ساختار مقیاس و طول متفاوت هستند. این میوه یک مهره عدسی پهن است که از گوشواره های بارور شده زنان تشکیل شده است. میوه ها در ژوئیه-سپتامبر رسیده ، به سرعت سقوط می کنند. دانه ها کوچک هستند.
ظرافت های رشد و کاشت
برچ ها در خاکهای نسبتاً مرطوب ، شل و حاصلخیز با محتوای مطلوب هوموس و مواد معدنی به خوبی رشد می کنند. به طور منفی ، فرهنگ به بسترهای بیش از حد آهکی ، غرقاب و فقیر اشاره دارد. برش ها نیاز به نور دارند ، اگرچه در مناطق سایه دار و حتی در سایه متراکم به خوبی رشد می کنند. برای نمای تزئینی ، مناطق با شدت زیاد باید اختصاص داده شود. Birches گیاهانی مقاوم در برابر سرما هستند ، آنها به راحتی تغییرات ناگهانی دما و یخبندان بهاری را تحمل می کنند.
درختان توس از طریق بذرهایی تکثیر می شوند که در زمان رنگ آمیزی گوشواره ها به رنگ قهوه ای برداشت می شوند. کاشت در پاییز یا اوایل بهار انجام می شود. پس از قطع ، فرهنگ با رشد کنده ، که در یقه ریشه شکل می گیرد ، تجدید می شود. این نه تنها در مورد درختان جوان ، بلکه در مورد نمونه های 60-70 ساله نیز صدق می کند. هنگام تکثیر با شاخه های ریشه ، می توانید اشکال جالب چند ساقه ای را بدست آورید که هر باغ یا حومه را تزئین می کند.
کاشت نهال های توس 3-5 ساله در اوایل بهار و درختان مسن انجام می شود-چند ماه قبل از شروع هوای سرد پایدار. تاریخ کاشت بستگی به شرایط آب و هوایی منطقه دارد. فاصله مطلوب بین گیاهان 3-4 متر است. یقه ریشه در هنگام کاشت مدفون نمی شود. مخلوط خاک از خاک برگ ، ماسه شسته شده رودخانه و ذغال سنگ نارس به نسبت 2: 2: 1 تشکیل شده است. از زهکشی با لایه 10-15 سانتی متر استقبال می شود.
مراقبت
اشکال تزئینی توس نیاز به تغذیه سالانه دارد. کودها در اوایل بهار (قبل از ظاهر شدن برگها) استفاده می شود. برای تغذیه ، توصیه می شود از مالین (1 کیلوگرم) ، اوره (10 گرم) و نیترات آمونیوم (15 گرم) استفاده کنید. مقدار مشخصی از کودها در 30 لیتر آب حل شده و آبیاری می شود. محلول حاصله برای تغذیه درختان 10-20 ساله در نظر گرفته شده است ؛ برای نمونه های بالغ ، مقدار مصرف افزایش می یابد.
آبیاری فقط در طول خشکسالی طولانی مدت. شل شدن و علف هرز در صورت نیاز. عمق شل شدن 3-4 سانتی متر است. مالچ کردن ناحیه نزدیک ساقه ضروری نیست ، اما این روش کار مراقبت از گیاهان را تا حد زیادی تسهیل می کند. می توانید از کمپوست ذغال سنگ نارس ، تراشه های چوب ، بستر کاج یا تراشه های چوب به عنوان مالچ استفاده کنید. هرس تکثیر لازم نیست ، هرس بهداشتی لازم است.این شامل حذف شاخه های خشک و آسیب دیده است.
از جمله آفات خطرناک ترین برای توس می توان به سوسک های کرم لوله ، کرم ابریشم و کرم ابریشم و سوسک های می اشاره کرد. اگر حشرات و لاروهای آنها روی گیاهان یافت شوند ، بلافاصله با حشره کش ها درمان می شوند ، برگ های آسیب دیده برداشته می شوند و تنه ها حفر می شوند.
کاربرد
اکثر گونه های توس به طور فعال در طراحی منظر استفاده می شود. آنها در باغ ها ، پارک ها و کوچه ها مناسب هستند. آنها برای ایجاد نخلستان های شفاف ، توده های متراکم و پرده های محافظ استفاده می شوند. فرم های تزئینی با اندازه های کوچک در کاشت های انفرادی و به عنوان زمینه ای برای چمنزار عالی به نظر می رسند. آنها با درختچه ها و درختچه های مخروطی و برگریز ترکیب شده اند. محصولات گل چند ساله و سالانه و گیاهان مختلف می توانند چنین اتحادیه ای را تکمیل کنند. به خصوص اغلب شاخه های توس برای تولید جارو حمام استفاده می شود. این نژاد همچنین برای تهیه هیزم استفاده می شود.
توصیه شده:
توس - پرستار بچه صنوبر
ساکنان تابستانی ، که جذب کار روی تخت نمی شوند ، سعی می کنند درختان بیشتری در محل خود بکارند و نه درختان میوه ، بلکه آنهایی که بدون نیاز به توجه و مراقبت در طبیعت آزاد رشد می کنند. در چنین مواردی ، صرف نظر از درخت توس سفید واقع بینانه نیست
توس ژاکمونت
توس توس (لاتین Betula jacquemontii) - درخت برگریز از جنس توس از خانواده توس. این یک نوع مفید توس (لاتین Betula utilis) است. به طور طبیعی در شرق افغانستان و هیمالیا رخ می دهد. زیستگاه های معمولی دامنه های کوهستانی است. ویژگیهای فرهنگ توس Jacquemont درختی برگریز است که ارتفاع آن تا 25 متر می رسد و پوست آن سفید است و شاخه های کوتاه شفیره و گاهی اوقات رزینی-غددی دارد.
توس کوتوله
توس کوتوله (لاتین Betula nana) - گونه ای از درختچه های کم رشد از جنس توس از خانواده توس. نامهای دیگر توس کوچک ، توس کوتوله ، توس کوتوله ، توس کوتوله است. در طبیعت ، این گیاه در بسیاری از کشورهای اروپایی ، در کانادا و روسیه یافت می شود. در مقادیر کمی در کوه های آلپ و اسکاتلند رشد می کند.
توس سیاه
توس سیاه (lat. betula nigra) - نماینده جنس توس از خانواده توس. نام دیگر توس رودخانه است. وطن گونه مورد بحث ایالات متحده آمریکا است. در طبیعت ، در تالاب ها ، دشت های سیلابی ، دره های رودخانه و سایر نقاط با خاک شنی مرطوب رخ می دهد. در ترکیب با صنوبر ، بید و افرا رشد می کند.
توس اشمیت
توس توس (لاتین Betula schmidtii) - نماینده جنس توس از خانواده توس. نام دیگر توس توس است. در قلمرو فدراسیون روسیه ، گونه مورد نظر یک گونه درخت کمیاب محسوب می شود. این فرهنگ نام خود را به افتخار گیاه شناس و زمین شناس روسی فئودور اشمیت دریافت کرد.
