گیلاس نمدی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

گیلاس نمدی (lat. Cerasus tomentosa) - فرهنگ توت ؛ نماینده ای از جنس آلو از خانواده Rosaceae. منطقه طبیعی - مغولستان ، چین و کره. امروزه انواع گیلاس مورد بحث در آمریکای شمالی و برخی از کشورهای اروپایی به طور گسترده کشت می شود. در روسیه ، عمدتا در قطعات خانگی شخصی رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

گیلاس نمدی یک درختچه یا درخت کوچک تا ارتفاع 3 متر با چندین تنه قوی و تاج متراکم بیضی شکل است. برگها سبز تیره ، نوک تیز در انتها ، بیضی شکل ، قوی راه راه ، از داخل کبود ، روی دمبرگهای نمدی خاکستری کوتاه نشسته اند. در پاییز ، شاخ و برگ زرد یا مایل به قرمز می شود. گلها سفید ، صورتی-صورتی یا صورتی ، معطر ، تا قطر 3 سانتی متر است.

میوه ها میوه های بیضی شکل یا گرد هستند ، وقتی رسیده می شوند قرمز یا قرمز مایل به قرمز می شوند و روی ساقه های کوتاه قرار دارند. توت ها دارای طعم دلپذیر ، شیرین و ظریف هستند ، گاهی اوقات با کمی ترش. شکوفه های گیلاس نمدی در ماه مه ، میوه ها در ژوئن-ژوئیه می رسند. گلدهی ، مانند باردهی ، فراوان است. حداکثر 15 کیلوگرم توت را می توان از یک بوته بالغ برداشت کرد. این کشت 3-4 سال پس از کاشت وارد میوه می شود. گیلاس نمدی اغلب به عنوان یک گیاه زینتی استفاده می شود. گیاهان با بی تکلفی ، مقاومت در برابر خشکسالی و مقاومت در زمستان متمایز می شوند.

امروزه تعداد زیادی از انواع گیلاس نمدی در بازار باغ عرضه می شود. در میان آنها ، موارد زیر رایج ترین هستند: آلیس ، آلتانا ، بلایا ، دلیت ، وستوچنایا ، ویروفسکایا ، کودکان ، زیبایی ، تابستان ، اقیانوسیه ، افسانه و شاهزاده خانم. همه این گونه ها می توانند دارای عملکرد بالا و ویژگی های طعم مناسب باشند. مهم: گیلاس نمدی یک گیاه خود بارور است (قادر به گرده افشانی نیست) ، بنابراین توصیه می شود حداقل 2-3 گونه در محل کاشته شود.

شرایط رشد

گیلاس نمدی نسبت به شرایط خاک بی تکلف است ، اما به طور فعال تری رشد می کند و در خاکهای سبک ، با زهکشی متوسط ، مرطوب متوسط ، شنی یا لومی به وفور میوه می دهد. کشت خاکهای ذغال سنگ نارس ، غلیظ ، خاک سنگین ، فشرده ، غرقاب و شور قبول نمی کند. رشد گیلاس در مناطق کم ارتفاع با آب مذاب راکد در طول سیل بهار نامطلوب است. دامنه های جنوبی بهینه هستند. گیلاس نمدی ، مانند بسیاری دیگر از محصولات توت ، فتوفیل است. در سایه متراکم ، میوه ها به آرامی رسیده و اغلب پوسیده می شوند.

فرود آمدن

نهال های گیلاس نمدی در اوایل بهار (قبل از شکستن جوانه) کاشته می شوند. کاشت پاییزی ممنوع نیست ، اما در این مورد لازم است که قبل از شروع هوای سرد ثابت ، زمان لازم برای کاشت نهال وجود داشته باشد ، در غیر این صورت گیاهان جوان زمان لازم برای ریشه زایی ندارند و در اولین زمستان یخ زده می میرند. سوراخ کاشت به عمق 50 سانتی متر حفر شده است ، عرض یکسان است. سپس 1/3 گودال با مخلوطی از خاک که از لایه فوقانی بارور زمین ، هوموس یا کود پوسیده با کودهای معدنی (پتاس و فسفر) تشکیل شده است ، پر می شود.

قبل از کاشت ، سیستم ریشه نهال کوتاه می شود ، چنین روشی به توسعه فعال ریشه های جانبی کمک می کند ، و پس از آن در یک گچ بری خاک رس فرو می رود. نهال به داخل گودال کاهش می یابد ، ریشه ها صاف می شوند ، با مخلوط باقی مانده خاک پوشانده شده و فشرده می شوند. پس از کاشت ، آبیاری فراوان و مالچ حلقه تنه انجام می شود. مالچ باید از مواد آلی مانند ذغال سنگ نارس ، هوموس یا خاک اره باشد. مالچ پاشی یک روش ضروری نیست ، اما به نفع گیاهان است ، یا بهتر بگوییم ، ریشه ها را از گرمای بیش از حد محافظت می کند ، نیاز به رطوبت را کاهش می دهد و خاک را در منطقه نزدیک ساقه عاری از علف های هرز می گذارد.

مراقبت

فقط با مراقبت دقیق می توانید برداشت خوبی از انواع توت های خوشمزه و آبدار دریافت کنید.این شامل عملیات استاندارد برای همه محصولات توت است ، یعنی آبیاری ، کوددهی با کودهای معدنی و آلی ، سست شدن ، حذف علف های هرز ، هرس و مبارزه با آفات و بیماری ها. گیلاس های نمدی بلافاصله پس از گلدهی تغذیه می شوند ؛ کودهای معدنی پیچیده برای این اهداف ایده آل هستند. تغذیه دوم در ماه سپتامبر انجام می شود ، بدون احتساب کودهای نیتروژنی ، آنها می توانند باعث رشد فعال شاخه ها شوند.

در نتیجه ، آنها زمان لازم برای رسیدن شاخه های خود را ندارند و در سرما در زمستان آسیب می بینند. آبیاری گیلاس نمدی باید متوسط و منظم باشد ، غرقابی نباید مجاز باشد. هرس سازنده و بهداشتی در بهار انجام می شود ، مرکز تاج به طور مرتب نازک می شود و تا 12 شاخه قوی و سالم باقی می ماند. به عنوان پیشگیری از بیماری ها ، سمپاشی بوته ها با 1 liquid مایع بوردو ممنوع نیست.