دارواش کریسمس

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

قبل از ورود درخت کریسمس به خانه مسیحیان (اواسط قرن نوزدهم) ، کریسمس در انگلستان با شاخه های همیشه سبز دارواش تزئین شده بود ، که از آنها ساختاری شبیه به درخت کریسمس مینیاتوری امروز ساختند. میوه ها (پرتقال ، گلابی ، سیب) از یک چارچوب سیم آویزان شده و با سبزی های دارواش پیچیده شده بود و شمع هایی به آن وصل شده بود. یک درخت کریسمس زیبا از سقف آویزان شده بود

دروئیدها و دارواش

کاست بسته دروئیدها در میان مردم سلتیک باستان یک "کتاب زنده" بود. آنها افسانه ها و افسانه های قهرمانانه نسلهای گذشته را با دقت در ذهن خود نگه داشتند و آنها را از دهان به دهان به جوانان منتقل کردند.

دارواش همیشه سبز توسط دروئیدها دارای قدرت جادویی بود و یک گیاه مقدس محسوب می شد. آنها با کمک داروا ، فردا را پیش بینی کردند ، سرنوشت کسی را با قرعه کشی تعیین کردند و بیماری ها را درمان کردند.

علاوه بر این ، همه دارواش ها برای فالگیران خوب نبودند. یک مراسم کامل برای انتخاب و تهیه کارخانه مورد نیاز ترتیب داده شد. و هر روز برای چنین مراسمی مناسب نبود ، بلکه فقط ششمین روز ماه بود.

شاخه بوسه

سرزندگی سنت های عامیانه و قدرت خلاقیت شفاهی باعث شد تا دارواش در ابدیت فرو نرود. سنت سلت های باستانی برای جشن انقلاب زمستانی با شاخه های دارواش ، به آرامی به سنت فرهنگ آنگلوساکسون برای جشن میلاد مسیح منتقل شد و خانه را با همان ویژگی های همیشه سبز تزئین کرد. به هر حال ، تولد مسیح نیز با روز انقلاب زمستانی مرتبط است.

قبل از ظهور درختان کریسمس در خانه ها ، هر دختری این شانس را داشت که بوسه یکی از عزیزان خود را بدون هیچ گونه توهین از اخلاق عمومی دریافت کند. برای انجام این کار ، شخص مجبور بود در تعطیلات کریسمس "به طور تصادفی" زیر شاخه ای از گیاه دارویی همیشه سبز قرار بگیرد که از سقف آویزان شده بود. هر شخصی اجازه داشت چنین دختری را ببوسد. فقط باید تنظیم شود تا این "هر کسی" محبوب باشد. به لطف این سنت ، شاخه دارواش را "شاخه بوسیدن" نیز می نامند.

راحتی روی درخت

تصادفی نبود که درویدها به گیاه دارواش احترام گذاشتند. آنها به عنوان مردمی جنگجو و سرسخت ، گیاهی را انتخاب کردند که با خود مطابقت داشته باشد. دارواش با استقامت و سازگاری شگفت زده می شود.

دارواش همیشه سبز از درختان بالا می رود و به راحتی روی شاخه های آن لانه می کند ، در یک بوته متراکم رشد می کند و از شیره درخت تغذیه می کند. برش و بید ، افرا و صنوبر ، کاذب کاج و کاج برای محل زندگی او مناسب است. او همچنین درختان میوه را دور نمی زند.

شرح

دانه دارواش با برخورد با شاخه درخت ، چوب آن را با میله ای شبیه "حفاری" می کند ، به چوب می چسبد و شروع به تغذیه از آب و مواد معدنی درخت می کند. در حال بزرگ شدن ، دارواش مکنده های ثانویه تشکیل می دهد و محکم به شاخه درخت می چسبد.

شاخه های خود دارواش از 15 تا 80 سانتیمتر طول دارند و بوته ای کروی شکل می دهند که شبیه لانه پرنده است. برگهای گرد یا روبرو دی اکسید کربن را به مواد آلی (فتوسنتز) تبدیل می کند.

گلهای کوچک مایل به سبز مایل به زرد قابل توجه نیستند. این میوه یک توت کاذب گوشتی چسبناک است که حاوی چندین دانه است (فقط یک دانه می تواند وجود داشته باشد). رنگ توت ها از گل ها روشن تر است و می تواند زرد ، سفید ، قرمز یا نارنجی باشد. چسبندگی تفاله توت برای تولید چسب پرنده از انواع توت ها استفاده می شود. همچنین چسبندگی باعث گسترش گیاه می شود. دانه ها به منقار پرنده می چسبند و توسط پرندگان به درختان دیگر منتقل می شوند.

جادوی دارواش

در بین اقوام مختلف ، گاهی علائم و خرافات مستقیماً متضاد با دارواش است.

در میان مردم اسکاندیناوی ، او نماد صلح بود. در خانه ای که درب آن تاج گل از شاخه های دارواش قرار داشت ، هر سرگردان می توانست همیشه سرپناهی پیدا کند. اگر دشمنان قسم خورده زیر درختی که شاخه های آن دارواش ریشه کرده بود ملاقات می کردند ، دوئل آنها به زمان های دیگر موکول می شد.

در همان زمان ، اسطوره های آلمانی-اسکاندیناوی نقش سلاح قاتل خدای بهار بالدر را توسط خدای حیله گر ، حیله گر و موذی لوکی به شاخه دارواش نسبت می دهند.

شاخه های دارواش در خانه او را از صاعقه و رعد و برق ، از ارواح شیطانی و همه ارواح شیطانی ، از طلسم جادو و فریب جادوگری محافظت می کرد.