کپک خیسی خیار

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

کپک خیسی یا کپک کوچک می تواند خیارهایی را که نه تنها در داخل خانه بلکه در خارج رشد می کنند ، تحت تأثیر قرار دهد. اول از همه ، این بیماری خطرناک به برگهای میانسال و برگهای قدیمی حمله می کند. و تا حد زیادی ، توسعه آن توسط مه فراوان و شبنم مکرر مطلوب است. از بین رفتن برگها توسط گیاهان بیمار بر روند تنظیم میوه و همچنین رشد کامل آنها تأثیر منفی می گذارد. در نتیجه شکست کپک کبدی ، آنها اغلب می میرند ، و این در یک زمان نسبتاً کوتاه اتفاق می افتد

چند کلمه در مورد بیماری

در قسمتهای فوقانی برگهای آسیب دیده از پرونوسپروز (عمدتا در امتداد رگها) ، لکه های کوچک زرد مایل به زرد یا مایل به سبز مایل به سبز تشکیل می شود. و در قسمت زیرین برگ خیار ، در همان زمان ، شکوفه سایه های بنفش خاکستری حاوی اسپورهای قارچ-عامل بیماری زا به وضوح قابل مشاهده است.

با پیشرفت این بدبختی ، تعداد زیادی لکه زاویه دار می شود و رنگ قهوه ای به خود می گیرد. و بافت های مناطق آسیب دیده اغلب می ریزند. به تدریج ، لکه ها ادغام می شوند و برگها به طور کامل خشک می شوند. اگر کپک سرخی با قدرت خاصی به خیار حمله کرد ، اغلب فقط ساقه ها از برگ باقی می مانند و مژه های بدون برگ به سرعت می میرند. میوه های رسیده روی گیاهان آلوده دارای رنگ بسیار کم رنگ هستند. در بیشتر موارد ، آنها کاملاً بی مزه هستند.

گسترش یک بیماری مضر عمدتا از طریق دانه های آلوده با کمک اسپور قارچ بیماری زا اتفاق می افتد.

چگونه مبارزه کنیم

هنگام پرورش خیار ، رعایت قوانین تناوب محصول و همچنین حذف سریع بقایای پوشش گیاهی و محصولات آلوده از قطعات بسیار مهم است. زودتر از سه سال بعد ، ارزش بازگشت محصولات کدو تنبل به محلات قبلی خود را ندارد. و بهتر است خیار را در خشک ترین مکان ها بکارید.

قبل از کاشت بذر ، توصیه می شود که آنها را در آب گرم شده تا پنجاه درجه به مدت بیست دقیقه ضدعفونی کنید. انواع دیگر پردازش قبل از کاشت آنها نیز مجاز است. به عنوان مثال ، همه دانه ها را می توان با دارویی به نام تیرام درمان کرد.

افزایش مقاومت عمومی خیار در برابر بیماریهای مختلف بسیار مهم است. برای این منظور ، انواع کودهای آلی و معدنی باید به طور سیستماتیک استفاده شود. و در اواسط فصل رشد ، تغذیه برگی نیز بسیار م effectiveثر و فوق العاده مفید است. اغلب آنها از محلولهای کریستالین یا نیتروآمفوس در ترکیب با عناصر کمیاب مانند روی ، مولیبدن و بور استفاده می کنند.

قبل از ظهور کپک پشه ای ، هر ده روز یکبار مزارع خیار با اکسی کلرید مس ، "پلی کرباسین" ، "آرسرید" یا "هومسین" اسپری می شود. و سبزیجات سبز پرورش یافته در زمین باز توصیه می شود که با داکونیل یا ریدومیل پردازش شوند. برای اهداف پیشگیرانه ، غالباً گیاهان با "Quadris" سمپاشی می شوند.

اگر این بیماری با این وجود به خیارهای در حال رشد حمله کرد ، هنگامی که اولین علائم آن پیدا شد ، محصولات با کودهای پتاس تغذیه می شوند و با قارچ کش های مختلف درمان می شوند. قارچ کش های بیولوژیکی همچنین دارای اثر مهاری در مرحله اولیه توسعه کپک کبدی هستند.همچنین ، هنگامی که علائم بیماری خطرناک ظاهر می شود ، مجاز است گیاه را با محلول پرمنگنات پتاسیم ، که فقط 2 گرم برای ده لیتر آب مصرف می کند ، بپاشید. همچنین می توانید از "Kuproksat" و "Oxyhom" استفاده کنید.

در صورت حمله شدید به مزارع خیار توسط کپک ، آنها با قارچ کش های تماسی ، که باید جایگزین سیستمیک شوند ، پاشیده می شوند ، در حالی که به طرح زیر پایبند هستند: در ابتدا ، درمان با داروهای سیستمیک انجام می شود ، و بعد از ده بار روز - با موارد تماس پس از پنج روز ، درمان با قارچ کش های سیستمیک تکرار می شود و پس از ده روز دیگر ، سمپاشی با گونه های تماسی انجام می شود و غیره. به هر حال ، براوو یک داروی تماس م ratherثر است.