رامسون

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

رامسون (lat. Allium ursinum) گیاهی چند ساله از خانواده پیاز است. نامهای دیگر - پیاز خرس ، کلبا ، سیر وحشی ، پیاز پیروزی. ناحیه طبیعی - بیشتر کشورهای اروپایی ، قفقاز و سیسکوفاسیا. عمدتا در جنگل های سایه دار و دره های رودخانه رشد می کند. از گونه های کشت شده و وحشی برای غذا استفاده می شود. در روسیه ، این گیاه در شرق دور ، سیبری و اورال یافت می شود. برخی از انواع سیر وحشی در کتاب قرمز ذکر شده است ، به عنوان مثال ، سیر وحشی اروپایی.

ویژگیهای فرهنگ

رامسون گیاهی است با پیاز دراز به ضخامت حدود 1 سانتی متر ، به انتهای ریزوم متصل نشده و پوشیده از پوسته هایی است که به الیاف موازی تقسیم می شوند. ساقه آن سه گوش است ، به ارتفاع 15-50 سانتیمتر می رسد. برگها کشیده یا نیزه ای ، تیز ، کمی کوتاهتر از ساقه ، عرض 3-5 سانتیمتر است. دمبرگها باریک ، دو برابر طول صفحه ، از نظر ظاهری شبیه به برگهای ساقه و زنبق دره.

گلها در گل آذین متراکم نیمکره ای یا غده ای چتری جمع می شوند. پریانت سفید است ، با گلبرگهای خطی-نیزه ای ، حدود 9 تا 12 میلی متر طول ، یک رگ وجود دارد ، اما به سختی قابل توجه است. میوه یک کپسول کروی سه لبه با دریچه های معکوس به شکل قلب است. دانه ها کوچک ، گرد هستند. سیر وحشی در ماه مه-ژوئن شکوفا می شود ، دانه ها در اوت-سپتامبر می رسند.

شرایط رش

رامسون یک گیاه مقاوم در برابر سایه و بی تکلف است ، به شرایط رشد خاصی احتیاج ندارد. می تواند بدون مشکل در مناطق روشن ، در نزدیکی دیوارهای خانه ها و ساختمان های فرعی و همچنین در نزدیکی حصار رشد کند. خاکهای حاصلخیز ، کمی اسیدی و مرطوب ترجیح داده می شوند. خاکهای اسیدی ، شور و غلیظ مناسب نیستند. رامسون هم در زمین باز و هم در فرهنگ گلدان به خوبی رشد می کند. در همان مکان سیر وحشی تا 20 سال رشد می کند ، حتی علف های هرز نیز با فرهنگ تداخل ندارند.

تکثیر و کاشت

سیر وحشی توسط دانه ها و پیازها تکثیر می شود. روش دوم م effectiveثرترین و ساده ترین است. پیازها در بهار یا پاییز در جنگل برداشت می شوند و سپس در زمین کاشته می شوند. پیازها را می توان در ذغال سنگ نارس مرطوب ، ماسه یا خزه تا بهار ذخیره کرد. با رشد سیر وحشی ، جوانه زدن پیازها رخ می دهد که نمونه های جدیدی را تشکیل می دهند. پیازها به روش معمولی مطابق طرح 30 * 12 سانتی متر یا 40 * 15 سانتی متر کاشته می شوند.

تکثیر با بذر یک فرآیند نسبتاً سخت و طولانی است. بذرها در بهار پس از طبقه بندی یا قبل از زمستان تحت پوشش مانند ذغال سنگ نارس یا هوموس کاشته می شوند. دانه ها به مدت 80-100 روز در ماسه مرطوب در دمای 0 درجه سانتی گراد طبقه بندی می شوند. پس از طبقه بندی ، دانه ها خشک شده و در زمین کاشته می شوند ، و در بالای آنها با کمپوست یا هوموس مخلوط با خاک به مقدار مساوی پوشانده می شود ، آبیاری و فشرده می شود. در سال دوم ، مجموعه پیازها برداشت شده و در محل دائمی کاشته می شوند.

مراقبت

مراقبت از سیر وحشی شامل وجین ، شل شدن فاصله ردیف ها و تشکیل لانه با 6-7 پیاز است. با جداسازی پیازهای اضافی لانه ایجاد کنید. در چند سال اول ، فرهنگ نیازی به تغذیه ندارد. در آینده ، نیترات آمونیوم زیر سیر وحشی (به میزان 30 گرم در هر متر مربع) اضافه می شود. توصیه می شود گیاهان را در اوایل بهار با پراکنده شدن دانه ها روی برف تغذیه کنید ، با ذوب شدن آنها به تدریج در خاک حل می شوند.

مهم است که اطمینان حاصل شود که دانه ها خرد نمی شوند ، در غیر این صورت در چند سال دیگر سیر وحشی یک گیاه کشت نمی شود ، بلکه یک علف هرز مخرب است که از بین بردن آن دشوار خواهد بود. آفات سیر وحشی بسیار نادر هستند و این به این دلیل است که گیاهان حاوی موادی هستند که بوی آنها مزاحمان را می ترساند.

برداشت

برگها بصورت انتخابی برداشت می شوند. بنابراین ، می توان از تمام شدن پیازها به طور همزمان جلوگیری کرد و سیر وحشی صاحبان آنها را با برداشت سالانه و فراوان خوشحال می کند. برگ های سیر وحشی در بسته های کوچک بسته بندی شده در کیسه های پلاستیکی در یخچال نگهداری می شوند.