2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Stachis (lat. Stachys) - تیره ای از گیاهان علفی یک ساله و چند ساله یا درختچه های کوتوله از خانواده Yasnotkovye. نامهای دیگر کنگر فرنگی چینی ، چیستز یا خوروگی هستند. این جنس شامل بیش از 300 گونه در سراسر جهان است ، به استثنای استرالیا و نیوزلند. حدود 10 گونه در خاک روسیه رشد می کنند ، این گیاه بیشتر در سیبری غربی ، آلتای و قسمت اروپایی روسیه توزیع می شود. در مرکز روسیه ، گونه های زیر اغلب یافت می شوند: اسکنه مستقیم (lat. Stachys recta) ، اسکنه سالانه (lat. Stachys annua) ، اسکن جنگلی (lat. Stachys sylvatica) ، اسکنه مردابی (lat. Stachys palustris).
ویژگیهای فرهنگ
Stakhis یک گیاه چند ساله ، کمتر یکساله یا یک درختچه کوتوله متراکم بالغ تا ارتفاع 100-110 سانتی متر است. برگها کامل یا دندانه دار ، در مقابل هستند. گلها کوچک ، بنفش ، بنفش ، صورتی ، زرد یا سفید هستند که در گل آذین کاذب کاذب جمع آوری شده و سنبله تشکیل می دهند. کاسه گلدار پنج دندانه ، زنگوله یا لوله ای شکل است که مجهز به دندانهای تیز است. این میوه یک مهره مثلثی مستطیلی یا بیضی شکل است. تاج گردن دو لبه است ، لب فوقانی آن حالت کلاه ایمنی یا مقعر دارد ، لب پایین آن سه لبه ای است.
شرایط رشد
Stachis در مناطق آفتابی باز بهتر توسعه می یابد ، به استثنای: stachis بزرگ - سایه جزئی را ترجیح می دهد. خاکها ترجیحاً شل ، تازه و دارای مقدار متوسط کود پوسیده یا هوموس گیاهی هستند. پشمالو Stachis عاشق خاکهای فقیر است. کشت خاکهای شور ، اسیدی و غرقاب آب را نمی پذیرد.
مراقبت
در اوایل بهار ، منطقه زیر نمونه های چند ساله از آوار و مالچ پاک می شود. در طول فصل رشد ، آبیاری ، تغذیه و شل شدن انجام می شود. در استاچ های پشمی ، دمگل ها در هنگام جوانه زدن قطع می شوند ، زیرا تزئینی گیاهان را کاهش می دهند. با گذشت زمان ، بوته های چند ساله در قسمت مرکزی بسیار برهنه می شوند ، بنابراین ، در بهار ، قسمتی از گیاه با بیل بریده می شود و گل رزهای جوان در قلمرو تخلیه شده کاشته می شود و هوموس اضافه می شود.
تکثیر و کاشت
تکثیر استاچیس با بذر ، قلمه و تقسیم بوته انجام می شود. بذرها در بهار یا پاییز مستقیماً در زمین باز کاشته می شوند. کشت فرهنگ توسط نهال ممنوع نیست. در مرحله 2-3 برگ واقعی ، محصولات نازک می شوند و بین گیاهان فاصله 5-8 سانتی متر باقی می ماند. stachis پس از یک سال در یک محل دائمی کاشته می شود و فاصله 15-20 سانتی متر را حفظ می کند. بوش در بهار ، آگوست یا سپتامبر تقسیم می شود.
در همان دوره ، می توان قلمه ها را انجام داد. قلمه ها از پایین ساقه بریده می شوند. قلمه ها به سرعت ریشه می گیرند ، لازم است اطمینان حاصل شود که مواد کاشت پوسیده و خشک نمی شوند. Stachis همچنین توسط گره هایی تکثیر می شود که در سوراخ های از پیش آماده شده به عمق 5-7 سانتی متر کاشته می شوند. فاصله بین گیاهان باید 30-35 سانتی متر باشد ، بین ردیف ها-70 سانتی متر. به عنوان یک قاعده ، یک غده تا 200 نمونه می دهد.
برداشت
برداشت غده ها در سپتامبر-اکتبر انجام می شود. غده ها در انبارها یا زیرزمین ها در دمای 0-2 درجه سانتی گراد در جعبه های پر از ماسه خشک ذخیره می شوند. از غده ها می توان در طول زمستان و بهار استفاده کرد ، آنها عمر مفید نسبتاً طولانی دارند.
کاربرد
Stakhis به طور گسترده ای در آشپزی و طب سنتی استفاده می شود. به طور خاص ، استاکیس چوبی توسط پزشکان رسمی در زنان پس از زایمان توصیه می شود. مرداب Stachis به عنوان یک داروی ادرارآور ، ضد التهاب ، ورم معده و ضد ترشح عمل می کند. کیف شیمیدان نیز همین ویژگی ها را دارد. این فرهنگ همچنین به عنوان یک گیاه زینتی استفاده می شود ؛ استاکیس پشمی در طرح باغ بسیار چشمگیر به نظر می رسد.
