2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39
Robinia (lat. Robinia) - تیره درختچه ها و درختان خانواده حبوبات (Fabaceae). بومی روبینیا آمریکای شمالی و مناطق شمالی مکزیک است. امروزه این گیاه در سراسر اروپا ، آفریقای جنوبی و شمالی ، آسیا ، نیوزلند ، استرالیا و آمریکای جنوبی طبیعی شده است.
ویژگیهای فرهنگ
رابینیا درختچه ای بسیار زینتی یا درختی با ارتفاع 4 تا 25 متر (نمونه هایی تا ارتفاع 35 متر) وجود دارد ، دارای تاج پخش کننده روکش باز ، متشکل از لایه های جدا شده و کمی شفاف است. برگها مرکب ، خاردار ، سبز غنی ، طلایی-سبز یا خاکستری-سبز ، به طول 25 سانتی متر ، شامل 7-19 برگ است که به طور متناوب مرتب شده اند. برگهای دمبرگ ، بیضوی یا بیضوی ، با یک قلم استیلوئید نرم.
گلهایی از نوع پروانه ، بنفش ، سفید یا صورتی ، که در گلهای زیر بغل بزرگ در شاخه های سال جاری جمع آوری شده اند. کاسه زنگوله ای شکل است ، دارای پنج دندان پهن است که دو عدد از آنها به هم چسبیده است. طوقه بلندتر از کاسه ، گرد ، کمی خمیده ، مجهز به گل همیشه بهار کوتاه است. میوه یک غلاف مستطیل ، چند اسپرم ، دوکفه ای ، مسطح جانبی است ، می تواند به رنگ خاکستری یا قهوه ای باشد. دانه ها صاف ، به شکل کلیه هستند. شکوفایی روبینیا در ماه مه-ژوئن.
شرایط رشد
Robinia خاکهای با زهکشی خوب ، نسبتاً مرطوب و سبک با PH کمی اسیدی یا خنثی را ترجیح می دهد. در مناطق با شدت زیاد بهتر رشد می کند ، اما در سایه جزئی شاخ و برگ غنی و گلدهی فراوان می دهد.
با فشردگی خاک و رکود آب سرد رابطه منفی دارد. این فرهنگ در برابر خشکسالی ، باد و یخبندان شدید مقاوم است. فقط شاخه های درختان جوان مستعد یخ زدگی هستند که با شروع بهار به سرعت بهبود می یابند.
تکثیر و کاشت
ساده ترین ، م effectiveثرترین و رایج ترین روش برای تکثیر روبینیا ، کاشت بذر است. کاشت در بهار انجام می شود. قبل از کاشت ، بذرها طبقه بندی شده یا با آب گرم درمان می شوند و سپس در آب سرد غوطه ور می شوند. بدون خشک شدن ، بذرها در خاک مرطوب در گلخانه یا گلخانه کاشته می شوند. دمای مناسب برای جوانه زنی 20-25 درجه سانتی گراد است.
به منظور جلوگیری از غرقاب و کنترل علف های هرز ، محصولات به طور منظم آبیاری می شوند. نهال های در حال ظهور با محرک های رشد ("Lariksin" ، "Novosil" یا "Epin") اسپری می شوند. برای زمستان ، گیاهان جوان پوشانده می شوند و بهار آینده آنها را به محل دائمی پیوند می دهند. به ندرت ، باغداران فرهنگ را با مکنده های ریشه ای تبلیغ می کنند و برای برخی از اشکال از پیوند استفاده می کنند.
مراقبت
Robinia یک گیاه بی تکلف و شرایط خاصی برای نگهداری محسوب نمی شود. مراقبت از محصول شامل آبیاری متوسط و منظم ، پانسمان بالا ، وجین و هرس یا برش سالانه تاج می باشد. پانسمان بالا سه تا چهار پانسمان بالا با دوغاب رقیق شده با آب یا فضولات پرندگان و کودهای پیچیده دانه ای انجام می شود. کوددهی از آگوست توصیه نمی شود.
لازم به یادآوری است که روبینیا نگرشی منفی نسبت به زمین چمن دارد ، بنابراین ، نباید در منطقه نزدیک ساقه هیچ گونه علف ریزوم بلند وجود داشته باشد. شما نباید گلابی ، درختان سیب و سایر درختان میوه و توت را در کنار روبینیا بکارید ، زیرا سیستم ریشه آنها می تواند گیاه را سرکوب کند.
کاربرد
Robinia به دلیل اثر تزئینی بالا در بسیاری از کشورهای جهان به طور گسترده کشت می شود. اغلب ، این فرهنگ در طراحی چشم انداز به عنوان کرم نواری ، کاشت گروهی و هنگام محوطه سازی خیابان ها و پارک ها استفاده می شود. Robinia برای ایجاد پرچین ها و نرده ها ایده آل است. امروزه ، طیف گسترده ای از انواع پرورش و هیبریدهای Robinia وجود دارد که با تاجی زیبا ، شاخ و برگ ظریف و گلدهی روشن متمایز می شوند.
Robinia به راحتی موهای خود را تحمل می کند ، بنابراین انواع مختلفی از اشکال از بوته ها ایجاد می شود.نوع robinia pseudoacacia یک گیاه عسل اولیه است ؛ این گونه اغلب برای تقویت خاکریزهای راه آهن ، ماسه ها ، دره ها و در هنگام تشکیل بادگیرها استفاده می شود. گلهای فرهنگ کاربرد خود را در داروهای گیاهی و هومیوپاتی پیدا کرده اند و چوب متراکم و مقاوم در برابر پوسیدگی آن ماده ای عالی برای ساخت خواب ، شمع و پارکت است.
توصیه شده:
نحوه برخورد با ملخ آسیایی
ملخ آسیایی به همه محصولات باغی ، جنگلی ، صحرایی ، باغی و خربزه صدمه می زند. علف هایی که در نیزارها ، مراتع و مزارع رشد می کنند نیز از تهاجمات آن رنج می برند. این بیشتر در جنوب روسیه گسترده است و خسته کننده ترین ملخ محسوب می شود
ملخ های مراکشی - دشمن خارج از کشور
ملخ مراکشی را فیلیپ مراکشی یا مراکشی نیز می نامند. این آفت چند شبه به خربزه و انواع سبزیجات ، تنباکو ، شبدر ، یونجه ، ارزن ، ذرت ، جو ، گندم ، گردو ، درختان میوه متعدد ، انگور ، و همچنین محصولات تزئینی و جنگلی که در نهالستان رشد می کند ، آسیب می رساند. گروهی از ملخ های بالغ قادر به مهاجرت در فواصل قابل ملاحظه ای هستند که صدمات عظیمی را به انواع مختلف محصولات وارد می کند. تعداد ملخ مراکش به طور چشمگیری افزایش می یابد
ملخ مزاحم صحرا
ملخ صحرایی یک آفت چند شبه خطرناک است که بیشتر در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری آفریقا و همچنین در هند و آسیای صغیر یافت می شود. گاهی اوقات می توان آن را در قاره آمریکا یافت. و اگرچه این آفت عملاً در قلمرو کشورهای مستقل مشترک المنافع اتفاق نمی افتد ، اما گاهی اوقات می تواند از افغانستان و ایران به سرزمین های ما (با تولید مثل بسیار زیاد) پرواز کند. لارو ملخ های بی جان بیابانی ، درست مانند بزرگسالان ، قادرند به بیش از چهارصد گونه درختی آسیب برسانند
ملخ سبز چندشاخه ای
ملخ سبز ، که تقریباً در همه جا یافت می شود ، یونجه ، سویا ، موگار ، ارزن ، ذرت ، جو با گندم و بسیاری از محصولات دیگر را می خورد. علاوه بر این ، از برخی حشرات و پروانه های متوسط تغذیه می کند و حتی گاهی اوقات می تواند آدم خوار باشد. با این حال ، اغلب ، در غیاب حشرات ، ملخ سبز به طور کامل به غذای گیاهی تغییر می کند ، مقدار قابل توجهی جوانه ، برگ و گل درختان و درختچه ها ، غلات متعدد و همچنین برگ ها را می خورد
