سرخس نر

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

سرخس نر یکی از گیاهان خانواده به نام هزارپا است ، در لاتین نام این گیاه به این شکل خواهد بود: Dryopteris filix mas (L.) Schott. در مورد نام خانواده سرخس نر خود ، در لاتین اینگونه خواهد بود: Polypodiaceae.

شرح سرخس نر

سرخس نر یک گیاه چند ساله است که ارتفاع آن بین سی تا صد سانتی متر در نوسان است. از ریزوم کوتاه و نسبتاً ضخیم این گیاه ، ریشه های نازک متعدد و دسته ای از برگهای بزرگ خارج می شوند. چنین برگهایی سبز تیره و بسیار پیچیده خواهند بود ، آنها روی دمبرگهای بلند واقع شده و در پایه متورم شده اند ، که به نوبه خود با فلس هایی با رنگ قهوه ای زنگ زده پوشانده شده است. برگهای جوان سرخس نر پیچیده شده و در بالا رشد می کند. تیغه برگ این گیاه در نمای کلی کشیده-بیضوی شکل است و در قسمت بالای آن به خوبی نوک تیز است. لوبهای مرتبه اول سرخس نر کوتاه دمبرگ هستند و به لوبهای مرتبه دوم با لبه های مبهم و ناهموار تقسیم می شوند. قابل توجه است که در نیمه دوم فصل تابستان ، در قسمت زیرین برگها ، یعنی در لوبهای مرتبه دوم ، توسعه اسپورانژیوم ، پوشیده از اشکال گرد ، رخ می دهد. چنین اسپورانژی ها در دو ردیف در امتداد ورید قرار می گیرند و همچنین از طریق اسپورهای متعدد پر می شوند.

تحت شرایط طبیعی ، سرخس نر در قاره آسیای مرکزی ، کریمه ، قسمت اروپایی روسیه ، اوکراین ، جنوب سیبری غربی و قفقاز یافت می شود. برای رشد ، این گیاه جنگل ها و کوه های سایه دار و همچنین مکان هایی در میان سنگ ها را ترجیح می دهد.

شرح خواص دارویی سرخس نر

سرخس نر دارای خواص درمانی بسیار ارزشمندی است ، در حالی که توصیه می شود از ریزومهای این گیاه برای اهداف دارویی استفاده کنید. چنین مواد اولیه باید در دوره پاییز از سپتامبر تا اکتبر یا در بهار قبل از شروع توسعه برگ از آوریل تا مه برداشت شود.

توصيه مي شود كه جدولي از خواص دارويي ارزشمند را با محتواي مشتقات فلوروگلوسينول در ريزومهاي اين گياه يعني آسيدينوفليسين توضيح دهيد كه به نوبه خود به آسپيدينول و فليسيك اسيد تجزيه مي شود. در واقع ، اسید فیلیکیک است که اصلی ترین ماده فعال خواهد بود ، که باعث فلج عضلات کرم های نواری می شود و همچنین به دفع آنها از روده کمک می کند. علاوه بر این ، این گیاه حاوی اسانس ، ساکارز ، نشاسته ، موم ، اسید فلاواسپیدیک ، آلباسیدین ، ساکارز ، تلخی و تانن است.

در مورد طب سنتی ، در اینجا این گیاه کاملاً گسترده است. در اینجا ، از سرخس نر توصیه می شود که به عنوان یک عامل ضد هلمتیک بسیار مثر استفاده شود. از تزریق بر اساس ریزومهای این گیاه باید در خارج به شکل حمام ، لوسیون و روباند برای بواسیر ، زخم های چرکی ، زخم ها ، انقباضات تشنجی عضلات ساق و روماتیسم استفاده شود.

از آب این گیاه برای انواع زخم ها و زخم ها نیز استفاده می شود. علاوه بر این ، طب سنتی استفاده از جوشانده بر اساس ریزومهای این گیاه در داخل را برای بیماریهای مختلف مقاربتی و بیماریهای عصب سیاتیک توصیه می کند ، در حالی که به شکل قطره می توان از تنتور الکلی این گیاه برای پلوریت خشک استفاده کرد.

لازم به ذکر است که مواردی برای خلاص شدن از نقرس و روماتیسم مفصلی هنگام خواب روی تشک های پر از برگ های تازه سرخس نر وجود دارد. با این حال ، باید توجه داشت که این گیاه سمی است و به همین دلیل استفاده از سرخس نر نیاز به مراقبت بسیار زیادی دارد.