پیاز

فهرست مطالب:

تصویری: پیاز

تصویری: پیاز
تصویری: پیاز و آب پیاز و نحوه مصرف آن! 2024, ممکن است
پیاز
پیاز
Anonim
Image
Image
پیاز
پیاز

© دنیس و یولیا پوگوستینس / Rusmediabank.ru

نام لاتین: Allium cepa

خانواده: پیاز

طبقه بندی: محصولات سبزیجات

پیاز پیاز (lat. Allium cepa) - فرهنگ گسترده سبزیجات ؛ گیاه چند ساله (دوسالانه در فرهنگ) از خانواده پیاز.

ویژگیهای فرهنگ

پیاز پیاز گیاهی علفی است. در سال اول کشت ، پیاز در گیاه شکل می گیرد ، در سال دوم - شلغم رحمی و ساقه گلدار ، که دانه می دهد. پیاز با کاشت بذر در زمین باز یا با نهال به دست می آید. پیاز نیز با کاشت مجموعه پیاز کشت می شود. پیاز گیاه ترسناک ، پوسته پوسته ، تا قطر 10-15 سانتیمتر است. فلس های بیرونی زرد ، بنفش یا سفید ، همیشه خشک ، داخلی آن سفید ، سبز یا بنفش ، گوشتی است که روی ساقه کوتاه شده قرار دارد (وگرنه پایین) در سینوسهای فلس های آبدار پایین ، جوانه هایی ایجاد می شود که باعث ایجاد پیازهای دختر می شود.

برگهای سبز سبز با شکوفه مایل به آبی ، لوله ای است. پیکان گل بلند (تا ارتفاع 1.5 متر) ، توخالی ، کمی متورم است ، در انتها دارای گل آذین چتری چند گل است. گلها سفید مایل به سبز هستند که روی پایه های نازک قرار دارند. پریانت شش گلبرگ است ، به قطر 1-1.5 سانتی متر می رسد.میوه کپسولی است ، حاوی 4-6 دانه است. دانه ها چروکیده ، بسیار کوچک ، مثلثی ، سیاه هستند. گلدهی در اواخر ژوئن - اوایل ژوئیه اتفاق می افتد. میوه ها در اوایل آگوست می رسند.

شرایط رشد

پیاز پیاز یک گیاه مقاوم در برابر سرما است ، دمای مطلوب رشد 16-23 درجه سانتی گراد است. بذرها در دمای 3-5 درجه سانتیگراد جوانه می زنند ، نهال ها می توانند تا -1 درجه سانتیگراد و گیاهان بالغ تا -5 درجه سانتیگراد مقاومت کنند. پیازها از نظر شرایط رشد گزینشی ندارند ، اما در خاکهای حاصلخیز و دارای کودهای خوب با واکنش pH خنثی عملکرد خوب و با کیفیت بالا را ارائه می دهند. فرهنگ نسبت به خاکهای اسیدی نگرش منفی دارد ، نیاز به آهک اولیه است. ترجیحاً قطعات دارای نور مناسب و در برابر بادهای شمالی محافظت می شوند.

پرورش پیاز از مجموعه پیاز

قبل از کاشت مجموعه پیاز ، خاک را کنده ، خاکستر چوب ، سوپر فسفات و هوموس پوسیده را اضافه می کنند. کاشت در پاییز یا اوایل بهار انجام می شود. هنگام کاشت در پاییز ، پشته ها با پلاستیک یا خاک اره عایق بندی می شوند. فاصله بین پیازها باید 8-10 سانتی متر و بین ردیف ها 18-20 سانتی متر باشد.عمق کاشت بستگی به اندازه پیاز دارد.

پرورش پیاز روی پر

بسیاری از باغداران ، علاوه بر پیاز ، پیاز را از پیاز پرورش می دهند. کاشت پیاز روی پر در پاییز ، در مناطق سرد در پایان ماه سپتامبر ، در مناطق گرم در ابتدای اکتبر انجام می شود. فاصله بین پیازها باید حدود 5-6 سانتیمتر باشد ، بین ردیف ها-13-15 سانتیمتر. پشته های کاشته شده با ذغال سنگ نارس یا خاک اره برای عایق مالچ می شوند.

مراقبت

پیازها به طور منظم به آبیاری نیاز دارند ، به ویژه در هنگام ظهور ؛ آبیاری باید یک ماه قبل از رسیدن پیازها متوقف شود. کشت و کوددهی با کودهای معدنی و آلی مورد نیاز است ، آنها رشد پیاز را بسیار تسریع می کنند و کیفیت آن را تحت تأثیر قرار می دهند. برای پانسمان بالا ، توصیه می شود از سوپر فسفات و نمک پتاسیم استفاده کنید ، راهروها را می توان با خاکستر چوب پاشید. علف های هرز و شل شدن اقدامات کمتری برای مراقبت از پیاز نیستند.

کنترل آفات و بیماریها

اغلب ، گیاهان تحت تأثیر کپک پشه ای یا کپک پشه ای قرار می گیرند. اولین علائم بیماری پژمردگی و زرد شدن زودتر از موعد برگها است. در مناطق مرطوب ، این بیماری خود را به صورت پوششی خاکستری یا خاکستری-بنفش روی برگ ها نشان می دهد. پرونوسپوروز از پیاز به پیاز منتقل می شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، روز قبل از کاشت ، مجموعه های پیاز با یک محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم درمان می شوند.

از جمله آفات خطرناک پیاز ، مگس پیاز است. برخورد با آن بسیار مشکل است. برای پیشگیری ، لازم است راهروها را با آهک یا خاکستر چوب بپاشید.

برداشت و ذخیره سازی

انباشت برگ نشان می دهد که زمان شروع برداشت رسیده است. به عنوان یک قاعده ، پیازها در اواسط آگوست می رسند. پیازها با دقت از خاک بیرون کشیده می شوند ، در زیر نور خورشید خشک می شوند ، از زمین تمیز می شوند و به بافت می پیوندند. همچنین می توانید برگها را بریده و پیازهای خشک را به صورت جوراب توری یا نایلونی تا کنید. پیازها را در اتاق های تهویه خشک با دمای 3-5 درجه سانتی گراد نگهداری کنید.

توصیه شده: