2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-07 15:51
© دنیس و یولیا پوگوستینس / Rusmediabank.ru |
نام لاتین: Allium cepa خانواده: پیاز طبقه بندی: محصولات سبزیجات |
پیاز پیاز (lat. Allium cepa) - فرهنگ گسترده سبزیجات ؛ گیاه چند ساله (دوسالانه در فرهنگ) از خانواده پیاز.
ویژگیهای فرهنگ
پیاز پیاز گیاهی علفی است. در سال اول کشت ، پیاز در گیاه شکل می گیرد ، در سال دوم - شلغم رحمی و ساقه گلدار ، که دانه می دهد. پیاز با کاشت بذر در زمین باز یا با نهال به دست می آید. پیاز نیز با کاشت مجموعه پیاز کشت می شود. پیاز گیاه ترسناک ، پوسته پوسته ، تا قطر 10-15 سانتیمتر است. فلس های بیرونی زرد ، بنفش یا سفید ، همیشه خشک ، داخلی آن سفید ، سبز یا بنفش ، گوشتی است که روی ساقه کوتاه شده قرار دارد (وگرنه پایین) در سینوسهای فلس های آبدار پایین ، جوانه هایی ایجاد می شود که باعث ایجاد پیازهای دختر می شود.
برگهای سبز سبز با شکوفه مایل به آبی ، لوله ای است. پیکان گل بلند (تا ارتفاع 1.5 متر) ، توخالی ، کمی متورم است ، در انتها دارای گل آذین چتری چند گل است. گلها سفید مایل به سبز هستند که روی پایه های نازک قرار دارند. پریانت شش گلبرگ است ، به قطر 1-1.5 سانتی متر می رسد.میوه کپسولی است ، حاوی 4-6 دانه است. دانه ها چروکیده ، بسیار کوچک ، مثلثی ، سیاه هستند. گلدهی در اواخر ژوئن - اوایل ژوئیه اتفاق می افتد. میوه ها در اوایل آگوست می رسند.
شرایط رشد
پیاز پیاز یک گیاه مقاوم در برابر سرما است ، دمای مطلوب رشد 16-23 درجه سانتی گراد است. بذرها در دمای 3-5 درجه سانتیگراد جوانه می زنند ، نهال ها می توانند تا -1 درجه سانتیگراد و گیاهان بالغ تا -5 درجه سانتیگراد مقاومت کنند. پیازها از نظر شرایط رشد گزینشی ندارند ، اما در خاکهای حاصلخیز و دارای کودهای خوب با واکنش pH خنثی عملکرد خوب و با کیفیت بالا را ارائه می دهند. فرهنگ نسبت به خاکهای اسیدی نگرش منفی دارد ، نیاز به آهک اولیه است. ترجیحاً قطعات دارای نور مناسب و در برابر بادهای شمالی محافظت می شوند.
پرورش پیاز از مجموعه پیاز
قبل از کاشت مجموعه پیاز ، خاک را کنده ، خاکستر چوب ، سوپر فسفات و هوموس پوسیده را اضافه می کنند. کاشت در پاییز یا اوایل بهار انجام می شود. هنگام کاشت در پاییز ، پشته ها با پلاستیک یا خاک اره عایق بندی می شوند. فاصله بین پیازها باید 8-10 سانتی متر و بین ردیف ها 18-20 سانتی متر باشد.عمق کاشت بستگی به اندازه پیاز دارد.
پرورش پیاز روی پر
بسیاری از باغداران ، علاوه بر پیاز ، پیاز را از پیاز پرورش می دهند. کاشت پیاز روی پر در پاییز ، در مناطق سرد در پایان ماه سپتامبر ، در مناطق گرم در ابتدای اکتبر انجام می شود. فاصله بین پیازها باید حدود 5-6 سانتیمتر باشد ، بین ردیف ها-13-15 سانتیمتر. پشته های کاشته شده با ذغال سنگ نارس یا خاک اره برای عایق مالچ می شوند.
مراقبت
پیازها به طور منظم به آبیاری نیاز دارند ، به ویژه در هنگام ظهور ؛ آبیاری باید یک ماه قبل از رسیدن پیازها متوقف شود. کشت و کوددهی با کودهای معدنی و آلی مورد نیاز است ، آنها رشد پیاز را بسیار تسریع می کنند و کیفیت آن را تحت تأثیر قرار می دهند. برای پانسمان بالا ، توصیه می شود از سوپر فسفات و نمک پتاسیم استفاده کنید ، راهروها را می توان با خاکستر چوب پاشید. علف های هرز و شل شدن اقدامات کمتری برای مراقبت از پیاز نیستند.
کنترل آفات و بیماریها
اغلب ، گیاهان تحت تأثیر کپک پشه ای یا کپک پشه ای قرار می گیرند. اولین علائم بیماری پژمردگی و زرد شدن زودتر از موعد برگها است. در مناطق مرطوب ، این بیماری خود را به صورت پوششی خاکستری یا خاکستری-بنفش روی برگ ها نشان می دهد. پرونوسپوروز از پیاز به پیاز منتقل می شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، روز قبل از کاشت ، مجموعه های پیاز با یک محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم درمان می شوند.
از جمله آفات خطرناک پیاز ، مگس پیاز است. برخورد با آن بسیار مشکل است. برای پیشگیری ، لازم است راهروها را با آهک یا خاکستر چوب بپاشید.
برداشت و ذخیره سازی
انباشت برگ نشان می دهد که زمان شروع برداشت رسیده است. به عنوان یک قاعده ، پیازها در اواسط آگوست می رسند. پیازها با دقت از خاک بیرون کشیده می شوند ، در زیر نور خورشید خشک می شوند ، از زمین تمیز می شوند و به بافت می پیوندند. همچنین می توانید برگها را بریده و پیازهای خشک را به صورت جوراب توری یا نایلونی تا کنید. پیازها را در اتاق های تهویه خشک با دمای 3-5 درجه سانتی گراد نگهداری کنید.
توصیه شده:
پوست پیاز برای چه چیزی مفید است؟
بسیاری از ما پوست پیاز را متداول ترین زباله می دانیم و کاملاً بی رحمانه آنها را به سطل زباله می فرستیم. اما در واقع ، پوست پیاز یک ماده اولیه ارزشمند برای حل مشکلات مختلف است! این یک کود خوب است و می تواند به مقابله با برخی بیماری ها و آفات پرخور کمک کند! و پوست پیاز نیز یک رنگ عالی است و همچنین یک دستیار ارزشمند برای ارتقاء سلامت و زیبایی است
پیاز چاشنی
پیاز سودا (lat. Allium caespitosum) - نماینده از جنس پیاز از خانواده پیاز. این بومی قزاقستان است ، در شکل طبیعی آن همچنین در قلمرو فدراسیون روسیه یافت می شود. زیستگاه های معمولی ماسه هستند. ویژگیهای فرهنگ پیاز سودا گیاهی است چند ساله با پیاز بیان نشده.
پیاز قرمز
پیاز قرمز (lat. Allium cepa) یک گیاه سبزیجات متعلق به خانواده پیاز بسیار تند است. پیاز قرمز "یالتا" یا "کریمه" نیز نامیده می شود. شرح میوه های پیاز قرمز با پوستی نسبتاً قرمز مایل به بنفش پوشانده شده است ، که در زیر آن تفاله آبدار پنهان شده است و در سایه های بنفش مایل به سفید رنگ شده است.
پیاز مورب
پیاز مورب (lat. Allium obliquum) - نماینده از جنس پیاز از خانواده پیاز. با گیاهان علفی چند ساله نشان داده می شود. در شرایط طبیعی ، در قسمت اروپایی روسیه ، آسیای مرکزی ، مغولستان ، چین و رومانی رشد می کند. مکانهای معمولی مراتع ، استپ ها ، جنگل ها و دامنه های جنگلی است.
باتون - پیاز بدون پیاز
در کل ، حدود 400 نوع پیاز وجود دارد که فقط 10-15 نوع آن در باغ های سبزیجات (پیاز ، پیاز ، اسلایم ، باتون ، روکومبول ، موسیر ، چند طبقه ، تره ، اوکون و غیره) کشت می شود. اگر در پیازها ترجیح می دهید تا ریشه ، سعی کنید پیاز باتون را در سایت شروع کنید. پرهای آبدار آن غنی از ویتامین C نسبت به پیاز است