چاودار به عنوان سایدرات: ویژگی های کاشت

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

گاهی اوقات ، برای بازگرداندن ساختار و حاصلخیزی خاک ، معرفی کودهای آلی کافی نیست ، علاوه بر این ، اغلب اتفاق می افتد که هیچ کودی در مزرعه وجود ندارد. و سپس بسیاری از باغداران و باغبان سعی می کنند از چاودار به عنوان کود سبز استفاده کنند - آنها آن را برای این منظور در پاییز می کارند! مزایای چاودار به عنوان کود سبز را می توان در این مقاله مورد بحث قرار داد

چه موقع کاشت را شروع کنیم؟

چاودار یکی از درخشان ترین نمایندگان بهترین محصولات کود سبز است ، زیرا دارای توانایی غنی سازی خاک با تعداد زیادی ترکیبات مفید است! سیستم ریشه الیافی چاودار رشد سریع جوانه های آن را تضمین می کند به طوری که آنها می توانند همه "مفید بودن" را خیلی زودتر از زمانی که علف های هرز به آنها برسد جذب کنند! و چاودار همچنین می تواند دارای فعالیت بیولوژیکی به اندازه کافی بالا باشد ، که به آن اجازه می دهد عناصر ارزشمندی را حتی از موادی که به سختی تجزیه می شوند استخراج کند!

چاودار زمستانی در هر خاکی رشد می کند: هم سنگین و هم سبک ، هم قلیایی و هم اسیدی. شاخه های ظریف آن حتی می توانند شدیدترین سرمازدگی را نیز تحمل کنند ، و زمستان های سرد و بدون برف (با درجه حرارت تا منفی سی درجه) نیز آنها را نمی ترساند.

قبل از شروع کاشت چاودار ، مهم است که به یاد داشته باشید که این توده در حدود چهل و پنج روز تجمع می یابد و تنها در پایان این دوره به طور کامل و کاملاً برای زمستان مناسب می شود. بر این اساس ، چاودار باید بلافاصله پس از پایان برداشت سبزیجات به صورت سایدرات کاشته شود: در پایان آگوست (در دهه بیست) و همچنین در ابتدای پاییز یا در دهه آخر سپتامبر. این خرما برای روسیه مرکزی بسیار مطلوب است ، یعنی در مناطق دیگر ممکن است تا حدودی تغییر کند (در مناطق جنوبی ، چاودار معمولاً در اکتبر کاشته می شود و غیره).

ویژگی های رو به رشد

برخی از ساکنان تابستانی به تخلیه چاودار عادت کرده اند ، زیرا زمین تخلیه شده است ، در حالی که دیگران همیشه منتظر لحظه برداشت نهایی هستند. این سایت به تخت ها تقسیم می شود ، که بین آنها یک پله پانزده سانتی متری حفظ می شود ، یا دانه ها به سادگی به صورت آشفته و فله ای در اطراف محل پراکنده می شوند.

به عنوان یک قاعده ، یک تا سه کیلوگرم بذر رسیده برای هر صد متر مربع از یک قطعه شخصی برداشت می شود ، در حالی که عمق جاسازی آنها باید در محدوده دو تا پنج سانتی متر باشد (به طور دقیق تر ، در خاک های رسی ، دانه ها) دو سانتی متر در خاک ، بر روی خاک لومی شنی - پنج سانتی متر ، و روی بقیه - سه سانتی متر جاسازی شده اند. برای سهولت این کار برای خود ، بسیاری از ساکنان تابستان خوشحال می شوند از چنین وسیله ساده ای مانند چنگک استفاده کنند.

هر چند وقت یکبار محصولات چاودار باید آبیاری شوند. همانطور که می دانید ، بیشتر ریزومهای آن در لایه فوقانی خاک متمرکز شده است ، بنابراین گیاهان همیشه باید مقدار کافی رطوبت را برای رشد کامل خود دریافت کنند. و حتی در مرحله کار مقدماتی ، اگر ماه سپتامبر اصلاً باران راضی نبود ، این سایت کاملاً با آب آبیاری می شود.

حتی اگر چاودار بتواند در خاکهای بسیار فرسوده زنده بماند ، هرگز از تغذیه گاهگاهی خودداری نمی کند. این به ویژه به معرفی نیتروفوسکا پاسخ می دهد (بیست گرم از این ماده برای هر متر مربع مصرف می شود).

بهتر است بذر سال گذشته را برای کاشت خریداری کنید - اگر دانه ها خیلی جوان باشند ، آنها به سادگی زمان کامل رسیدن را ندارند و سرعت جوانه زنی آنها بسیار کم خواهد بود. و یک نکته مهم دیگر - نباید چاودار را در مجاورت بوته ها یا درختان میوه بکارید ، در غیر این صورت همه ذخایر رطوبت موجود در سایت را به سرعت جذب می کند.

چاودار برای چه محصولاتی به عنوان کود سبز استفاده می شود؟

اغلب ، چاودار به عنوان کود سبز برای سیب زمینی ، کدو ، خیار ، چغندر ، کدو سبز ، گوجه فرنگی ، بادمجان ، فلفل با کلم یا توت فرنگی کاشته می شود. علاوه بر این ، چاوداری که بعد از سیب زمینی کاشته می شود به جلوگیری از رشد علف های هرز مخرب مانند علف گندم ، کینوا ، گندم سیاه ، خار اسب و خار کمک می کند!

اما برای غلات مختلف و برای محصولات شب دار ، چاودار به عنوان کود سبز بهترین سلف نخواهد بود.

علاوه بر این ، برخی از ساکنان تابستانی چندین محصول مختلف کود سبز را به طور همزمان می کارند - به منظور اشباع حداکثر مکان با تمام ترکیبات مفید لازم برای گیاهان ، می توانید با خیال راحت چاودار را با علف چاودار ، راش ، جو دوسر و فاسلیا ترکیب کنید!