میوه تمشک برازنده

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

تمشک متعلق به این نوع گیاه است که شاخه های آن ، با ارائه میوه های خود به جهان ، می میرند و جای خود را به شاخه های جوان می دهند. چنین فداکاری و تداوم نسل ها با روحیه فلسفی سازگار است که فرد را با مرگ آشتی می دهد و ابدیت زندگی را در حرکت بی پایان آن نشان می دهد

تمشک معمولی

جنس گسترده تمشک (Rubus) بیش از دویست گونه درختچه و درختچه برگریز را در ردیف خود قرار می دهد ، در میان آنها تمشک معمولی (Rubus idaeus) متولد شد ، در غیر این صورت جنگلی یا قرمز نامیده می شود.

به لطف ریزوم خزنده آن ، تمشک به سرعت قلمرو را برای خود فتح می کند و به راحتی مرزهای تعیین شده را نقض می کند. او دوست دارد از حصار کشور خارج شود ، جایی که هیچ کس با شخصیت جنگ آور و باروری او دخالت نمی کند.

ساقه های سال اول ساقه های گیاهی رویشی پوشیده از برگ هستند که به عنوان تغذیه اضافی برای گیاه عمل می کنند. شاخه های دوساله لگن می شوند ، به مولد تبدیل می شوند ، یعنی مسئول تکثیر گونه ها هستند. گل آذین-برس یا سپرهای گلهای کوچک سفید یا صورتی کم رنگ روی آنها شکوفا می شود و به زنبورها غذا می دهد. علاوه بر این ، شکل گلها امکان جمع آوری شهد را حتی در هوای بارانی فراهم می کند ، زیرا گلبرگها از گرده در برابر رطوبت محافظت می کنند. به جای گلها ، تاجی از پوشش گیاهی ظاهر می شود - یک شیر خشک پیچیده ، آبدار و روشن ، که در حالت بالغ به راحتی از ظرف جدا می شود.

برگهای سه لایه یا مرکب دارای لبه دندانه دار و نوک تیز هستند. قسمت بالایی برگها سبز روشن ، قسمت پایینی خاکستری خاکستری است. میوه ها می توانند صورتی ، قرمز ، زرد ، کرم ، بنفش و کمتر اوقات سیاه باشند.

بسیاری از ارقام تمشک که امروزه در باغهای ما رشد می کنند به لطف تمشک معمولی حق زندگی را به دست آورده اند. آنها معمولاً به دو گروه تقسیم می شوند. اولین گروه از گیاهان در نیمه دوم تابستان محصول میوه آبدار را ارائه می دهند و سپس به تدریج برای خواب زمستانی آماده می شوند. گروه دوم ، به اصطلاح انواع remontant ، دو بار در فصل تابستان برداشت می کنند: در نیمه اول تابستان ، و سپس در سپتامبر ، میوه ها را در شاخه های سال جاری تشکیل می دهند.

در کشور ما ، انواع remontant چندی پیش ظاهر نشد ، اگرچه تاریخ ایجاد آنها به 200 سال پیش برمی گردد.

در حال رشد

تمشک می تواند در آفتاب کامل یا سایه جزئی رشد کند. در کودکی ، ما دوست داشتیم به انبوهی از تمشک برویم ، با دوستان مخفی بازی کنیم. با خاراندن پوست دست و پای خود ، عمیق تر وارد جنگل غیرقابل نفوذ شدیم و انواع توت های شیرین و آبدار را خوردیم و منتظر لحظه ای مناسب برای خروج از پناهگاه بودیم.

برای کاشت بوته های تمشک ، خاک کمی قلیایی ، آهکی و خشک مناسب نیست. اما سرشار از مواد آلی ، خاک شل و مرطوب به اندازه کافی برای تمشک برای کاشت پاییزی مناسب است.

تمشک های آزادیخواه تنگ بودن را دوست ندارند و بنابراین ، فاصله بین نهال ها هنگام کاشت با بوته های جداگانه برابر با یک و نیم متر است. اگر بوته ها در ردیف های مساوی در امتداد سیم کشیده شده برای حمایت از شاخه ها کاشته شوند ، نیم متر کافی است.

در بهار ، خاک با کودهای معدنی تغذیه می شود.

تمشک عاشق خاک مرطوب است و بنابراین نیاز به آبیاری دارد ، به ویژه در دوره های خشک. برای حفظ موثرتر رطوبت خاک ، از مالچ استفاده می شود. این گیاه در زمستان مقاوم است.

تمشک نیاز به حذف اجباری شاخه هایی دارد که محصول را به ارمغان آورده اند. برای انواع بازسازی ، هرس در تابستان انجام می شود تا محصول پاییزی زیادی دریافت شود ، که از کیفیت بالاتری برخوردار است.

تولید مثل

تمشک روی مکنده های ریشه بارور است ، که می توان آنها را به راحتی از گیاه مادر جدا کرد و به مکان جدید دلخواه شما پیوند زد.

دشمنان

نه تنها زنبورها و مردم عاشق خوردن یک توت شیرین هستند. آفات متعدد فقط منتظر نظارت باغبان هستند تا به ظرافت حمله کنند. در میان آنها شته های حریص ، مگس و سوسک تمشک ، شپش تمشک-توت فرنگی وجود دارد.

قارچ های میکروسکوپی و بیماری های ویروسی نمی خوابند و بر برگ و ریشه تمشک تأثیر می گذارد.