پیوند انگور فرنگی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

تقریباً هر ساکن تابستانی در دنیای مدرن انواع مختلف مویز را در باغ خود می کارد. این توت ها می توانند سفید ، سیاه و قرمز باشند. میوه های توت نه تنها به دلیل طعم دلپذیر آنها ، بلکه به دلیل ویژگی های مفید آنها عشق و اعتماد باغداران را به خود جلب کرده است. برای لذت بردن از برداشت انگور هر ساله ، باید قوانین اساسی مراقبت را دنبال کنید و گونه های گیاهی مورد علاقه خود را به درستی تکثیر کنید

برخی شرایط شامل پیوند بوته های توت است. به عنوان یک قاعده ، آنها موارد زیر هستند:

• درختچه ها و درختان مجاور با شاخه های خود شروع به سایه زدن مویز می کنند.

• بوته انگور بسیار قدیمی شده است و تا آنجا که ممکن است نیاز به جوانسازی فوری دارد.

• نیاز به پیوند شاخه ها یا قلمه هایی که از قبل ریشه دار شده اند.

• تخلیه خاک زیر مویز بالغ ، به همین دلیل درختچه بیماریهایی را تحریک می کند که در اثر کمبود مواد مغذی ایجاد می شود.

با این حال ، قوانین پیوند به نوع موقعیتی که بوجود آمده بستگی ندارد. به هر حال آنها یکسان خواهند بود.

الزامات پیوند بوته های کشمش

قبل از پیوند بوته های توت ، لازم است مکان مناسب را انتخاب کنید که گیاه در شرایط مطلوب برای آن توسعه می یابد. هنگام انتخاب منطقه برای کاشت در باغ ، نباید فراموش کنید که انگور فرنگی به مناطق با نور خوب و هوای گرم علاقه زیادی دارد و در عین حال آنها نمی توانند تاریکی را تحمل کنند. به همین دلایل ، بوته های توت را نباید در کنار هیچ درخت ، سازه و حصاری کاشت. منطقه ای که بوته های توت کاشته می شود باید به خوبی حفر شود تا علف های هرز و ریشه های قدیمی از خاک از بین بروند.

در منطقه انتخاب شده برای کاشت ، لازم است دو تا سه هفته قبل از عمل چاله ها را آماده کنید. فاصله آنها از یکدیگر باید از یک تا یک و نیم متر باشد. علاوه بر این ، باغبان باید خاک حاصلخیز را در چنین حفره های آماده شده ریخته ، کمپوست ، کودهای حاوی فسفر و پتاسیم و خاکستر چوب را اضافه کند. خاک آماده شده باید شل خوبی داشته باشد و حاوی مقدار زیادی مواد مغذی باشد. اگر قصد دارید انگور قرمز بکارید ، باید ماسه را نیز با مواد مغذی به مخلوط اضافه کنید و یک لایه کوچک از قلوه سنگ در عمق حفره ها قرار دهید که زهکشی خوبی را ایجاد می کند.

ابعاد گودالها باید از پنجاه تا شصت سانتی متر عرض داشته و فاصله تا عمق سی تا چهل سانتی متر کاهش یابد. اما در اینجا نیز استثنائاتی وجود دارد ، زیرا باید از اندازه ریشه های درختچه استفاده کرد.

بوته ای که برای پیوند در نظر گرفته شده است باید قبل از عمل به خوبی آماده شود. برای انجام این کار ، شاخه های تازه را دقیقاً به نصف برسانید ، و همچنین شاخه های اضافی منسوخ را به پایه آنها ببرید. آنها بوته توت را با دقت زیاد حفر می کنند ، و سپس آن را با دقت از سوراخ خارج می کنند. کشیدن گیاه توسط شاخه ها کاملاً غیرممکن است ، زیرا چنین اقداماتی می تواند صدمات جبران ناپذیری به شاخه ها و ریشه ها وارد کند. در آن شرایط ، اگر بوته توت را برای اولین بار امکان پذیر نبود ، باید دوباره آن را حفر کرد ، عمق آن باید یک و نیم تا دو سرنیزه بیل باشد.

در چنین شرایطی ، هنگامی که یک درختچه سالم نیاز به پیوند دارد ، به سادگی باید با یک توده خاکی کنده شود و به منطقه جدیدی منتقل شود.در مورد یک بوته بیمار ، برای حذف شاخه های خشک و آسیب دیده ، برای از بین بردن لارو حشرات مضر ، که اغلب در ریشه های بوته های توت قرار می گیرند ، بررسی کامل سیستم ریشه لازم است. پس از آن ، سیستم ریشه باید با پرمنگنات پتاسیم درمان شود.

سپس حجم مورد نیاز آب را باید داخل سوراخ ریخته تا مخلوط خاک حاصلخیز به دوغاب مایع تبدیل شود. خود درختچه در اینجا قرار داده شده است ، که برای آن ، در حالی که وزن خود را حفظ می کند ، پنج تا هشت سانتی متر بالاتر از گردن سیستم ریشه گیاه با خاک خشک پوشانده شده است.

سپس باید انگورها را دوباره آبیاری کنید تا خاک کنار ریشه متراکم تر شود. سپس باید به طور معمول از بوته های توت مراقبت کنید: آبیاری به موقع و منظم ، کوددهی و اسپری کردن برگها از یک بطری اسپری.