بلوبری قفقازی

فهرست مطالب:

تصویری: بلوبری قفقازی

تصویری: بلوبری قفقازی
تصویری: طرزتهیه خوراک قفقازی#گیاهخواری#گیاهی#vegetarian# 2024, ممکن است
بلوبری قفقازی
بلوبری قفقازی
Anonim
Image
Image

بلوبری قفقازی (Latin Vaccinium arctostaphylos) - فرهنگ توت از خانواده Lingonberry.

شرح

بلوبری قفقازی یک درخت کوچک یا درختچه ای نسبتاً بلند با شاخه های گرد است. ارتفاع آن غالباً به دو تا سه متر می رسد و طول برگهای بزرگ بدون گل از شش تا هشت سانتی متر متغیر است. آنها می توانند کشیده یا مستطیل باشند ، به طور متناوب مرتب شده و دارای لبه های دندانه دار باشند. از بالا ، چنین برگهایی اغلب بسیار کشیده هستند و به طرفین دو انتها کمی مخروط می شوند. قسمتهای زیرین برگها معمولاً از قسمت بالایی روشن تر است. و جوانه های این گیاه همیشه تیز است.

گلهای بلوبری قفقازی ، که روی پایه های نسبتاً بلندی قرار گرفته اند ، برس هایی نسبتاً شل و کم گل تشکیل می دهند. به عنوان یک قاعده ، گلها در زیر بغل برگهای کوچک تخم مرغی قرار دارند. فنجان های گل مجهز به دندان های گرد و بسیار پهن هستند و طول حلقه های استوانه ای شکل زنجیری آنها که با رنگهای خوش مایل به سفید مایل به قرمز رنگ آمیزی شده اند ، می تواند به شش میلی متر برسد. هر تاجی دارای دندانهای کوتاه مثلثی شکل کوتاه است و پرچین گلها با رشته های مودار پوشانده شده است. شاخ گلها زائده ای ندارند و ستونهای آنها گاهی کمی از تاقچه ها بیرون زده است. در مورد دوره گلدهی ، معمولاً از ژوئن تا جولای می افتد.

انواع توت های بزرگ بلوبری قفقاز دارای شکل کروی مشخصی هستند و سیاه رنگ هستند. و تقریباً تا جولای-آگوست رسیده می شوند. جمع آوری آنها بسیار آسان و دلپذیر است ، زیرا آنها مستقیماً در زیر برگها در خوشه های کوچک واقع شده اند ، که هر کدام از دو تا شش توت را شامل می شوند. با وجود این واقعیت که پوست چنین بلوبری بسیار قوی است ، به هیچ وجه خشن نیست.

جایی که رشد می کند

بیشتر اوقات ، بلوبری قفقازی را می توان در بوته های رودودندرون ، و همچنین در جنگل های راش یا صنوبر یافت. کمی کمتر ، در جنگل های بلوط رشد می کند و گاهی اوقات واقعاً امکان مشاهده آن در کاشت کاج یا توس وجود دارد. اغلب این گیاه ضخامت های عظیمی را تشکیل می دهد.

بلوبری قفقازی در منطقه بالکان و آسیا و همچنین در جنوب و غرب قفقاز بسیار گسترده است.

کاربرد

زغال اخته قفقازی اغلب تازه مصرف می شود - طعم آنها بسیار شبیه به زغال اخته معمولی است. و همچنین این توت ها اغلب خشک می شوند. هم توت تازه و هم خشک شده برای تهیه آب میوه های خوشمزه و ژله با جوشانده و همچنین شربت های فوق العاده و مربا غنی استفاده می شود. به هر حال ، ژله از چنین انواع توت ها به عنوان یک معده عالی در نظر گرفته می شود.

زغال اخته قفقاز به هر طریقی به عادی سازی سریع متابولیسم کمک می کند و یک عامل ضد التهابی عالی است. علاوه بر این ، به طور گسترده ای برای آسیب ها و بیماری های مختلف دستگاه گوارش استفاده می شود.

رشد و مراقبت

برای کشت زغال اخته قفقاز ، خاکهای مشابه کشت زغال اخته معمولی مناسب است ، که خاک اسیدی برای آن ترجیح داده می شود. اگر خاک موجود در سایت نمی تواند دارای اسیدیته بالایی باشد ، باید به طور دوره ای با آب کمی اسیدی آن را آبیاری کنید (کافی است یک گرم اسید سولفوریک غلیظ را در صد لیتر آب حل کنید). و بلافاصله پس از کاشت بوته های توت ، خاک باید مالیده شود (با لایه ای پنج سانتی متری) با ذغال سنگ نارس ، سوزن یا خاک اره.

همچنین ، بلوبری قفقازی نیاز به ایجاد یک محیط اقلیمی مرطوب دارد - می توان با کاشت بوته در سایه یا پاشیدن آنها با آب گرم و نرم در هوای خشک ایجاد کرد.

توصیه شده: