لاله پشمی

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

لاله پشمی یک گیاه چندساله تک لپه ای متعلق به خانواده Liliaceae است ، در لاتین نام آن به این شکل به نظر می رسد:

تولیپا لاناتا … برای اولین بار ، این نوع گیاه توسط باغ گیاه شناسی سن پترزبورگ وارد فرهنگ شد و در سال 1884 توسط دکتر فلسفه ، گیاه شناس آلمانی-روسی ادوارد لودویگوویچ رگل توصیف شد.

حوزه

گونه های لاله های مورد بحث متعلق به گروه بومی است ، زیرا منطقه رشد آن بسیار محدود است ؛ در طبیعت ، گیاه ترجیح می دهد خاک رس ، دشت های شنی و دامنه های سیستم کوه پامیر آلایی ، واقع در جنوب شرقی آسیای میانه و کشورهایی مانند تاجیکستان ، ازبکستان ، قرقیزستان ، ترکمنستان ، چین و افغانستان را در بر می گیرد. این گونه در کتابهای قرمز ازبکستان و تاجیکستان به عنوان گونه ای در خطر انقراض تحت حفاظت ذکر شده است.

لاله پشمی یک گیاه بسیار محبوب و مورد تقاضا در اروپا است. با توجه به ویژگی های تزئینی و مراقبت بی تکلف ، نوع لاله های ارائه شده اغلب در لیست محبوب ترین محصولات گل در میان باغداران ، گل فروشان و طراحان چشم انداز قرار می گیرد ؛ هم در یک قطعه شخصی کوچک و هم در باغ های صخره ای که مناطق وسیعی را اشغال کرده اند خوب به نظر می رسد..

ویژگیهای فرهنگ

لاله پشمی یک گیاه پیازی گلدار زینتی است که ارتفاع آن به 40 سانتی متر می رسد. بر روی یک دمبرگ مستقیم و خاکستری-سبز شفاف با پرزهای کوچک ، برگهای سبز شکل دراز نیزه ای با لبه موج دار ، نوک تیز ، قرمز رنگ ، به مقدار 2 تا 4 قطعه ، به ترتیب بعدی مرتب شده اند. گل آذین ایستاده ، مجرد ، بزرگ ، اکتینومورف به شکل جام ، به ارتفاع 10 سانتی متر و قطر 6 سانتی متر می رسد.

گلبرگهای پریانت به مقدار 6 قطعه ، معمولاً رنگ قرمز با حاشیه زرد در لبه ها و لکه سیاه در قاعده ، دارای شکل خمیده ، باریک به سمت بالا و بافت براق ، صاف و ابریشمی هستند. در مرکز گل آذین دسته ای رشته ای از پرچین های کوتاه و راس های کشیده به رنگ قهوه ای یا بنفش تیره قرار دارد.

میوه یک جعبه مینیاتوری ، سبز تیره ، کشیده و سه شکلی با دانه های سیاه کوچک است ؛ در یک گیاه سالم و کاملاً توسعه یافته ، تعداد دانه ها از 150 تا 200 قطعه متغیر است. لامپ کوچک است ، بیش از 3 سانتیمتر قطر ندارد و فلس های سخت و چرمی رنگ آن قهوه ای سیاه است. سیستم ریشه یک ساله است.

تولید مثل

لاله پشمی هم با بذر و هم با تقسیم پیاز به خوبی تولید مثل می کند. در شرایط زمین باغ ، روش رویشی تکثیر بیشترین ارتباط را دارد ، زیرا این روش کم کارتر و م effectiveثر است ، هنگام تقسیم پیازها ، اولین گلدهی در عرض یک سال پس از کاشت آغاز می شود ، زیرا نهال ها جوانه ها را تنها پس از 5 سال جوانه می زنند. -6 سال

فرهنگ گل ارائه شده متعلق به گروه گیاهان اولیه گلدهی است ، اولین جوانه ها در اواسط ماه مارس شروع به ظهور می کنند و این دوره حدود یک ماه طول می کشد ، که بستگی مستقیم به شرایط محیطی دارد. پس از پایان گلدهی ، بهترین زمان برای برداشت بذر و تقسیم پیازها است. برای انجام روش تولید مثل رویشی ، لازم است پیاز مادر بزرگسال دو سه ساله را برداشته و نوزادان پیازی که در اطراف آن قرار دارند را با دقت جدا کنید.

پس از جدا شدن بچه ها ، آنها باید کاملاً از پوسته و خاک تمیز شوند ، شسته شوند ، با محلول پرمنگنات پتاسیم به عنوان ضد عفونی شستشو داده و در یک اتاق تاریک و خشک قرار داده شوند تا خشک شود ، دمای اتاق باید حداقل 20 درجه باشد درجه سانتیگرادپس از یک ماه ، هنگامی که لامپ ها کاملاً خشک شدند ، توصیه می شود آنها را در یک اتاق خنک تر نگهداری کنید ، جایی که دمای آن از 12 درجه سانتیگراد تجاوز نمی کند.

پیازها در پایان ماه سپتامبر در زمین باز کاشته می شوند و خاک را از قبل آماده می کنند. با زمان کاشت ، توصیه می شود تاخیر نکنید ، زیرا هرچه زودتر گیاه ریشه دار شود ، کاهش دما در زمستان راحت تر است. لاله پشمی متعلق به دسته گیاهان مقاوم در برابر سرما است ، اما در زمستان ، به دلیل رژیم دمایی ناپایدار در مرکز روسیه ، توصیه می شود پیازها را با یک لایه ذغال سنگ نارس و مالچ بپوشانید.