شیروانی مشترک

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

معمولی (lat. Ligustrum vulgare) - درختچه زینتی ؛ نماینده ای از جنس Privet از خانواده زیتون. در طبیعت ، درختچه ها را می توان در جنگل های غالب بلوط و نارون ، جنگل های برگریز و نخلستان های ممرز در آسیای صغیر ، شمال آفریقا ، اروپا و همچنین در مولداوی ، اوکراین و قفقاز یافت.

ویژگیهای فرهنگ

شیرینی معمولی در بین محصولات بی تکلف قرار می گیرد. بوته ای برگریز شاخه ای متراکم تا ارتفاع 5 سانتی متر است. برگهای آن سبز تیره ، ساده ، چرمی ، کرک دار ، نیزه ای ، نیزه ای یا بیضی شکل و نوک تیز است. شاخ و برگ در قسمت زیرین روشن تر از بیرون است. گلها سفید ، کوچک ، معطر و در گل آذین متراکم جمع آوری شده اند. میوه ها کروی ، براق ، سیاه رنگ هستند و تا ژانویه در شاخه ها حفظ می شوند. میوه ها برای غذا استفاده نمی شوند ، زیرا سمی هستند.

شکوفه معمولی در اوایل تابستان به مدت 20-30 روز شکوفا می شود. در فرهنگ ، چرک معمولی کمیاب است ، اگرچه دارای ویژگی های تزئینی بالا است. علاوه بر این ، گیاهان قادرند در مناطق سایه دار با هر خاکی رشد کنند. توری معمولی تمام ویژگی های تزئینی آن را در مناطق آفتابی نشان می دهد ، با این ترتیب بهتر شکوفا می شود و فعال تر توسعه می یابد و بوته های جمع و جور زیبایی را تشکیل می دهد. ریزه معمولی خود را برای برش مناسب می کند ، درختچه ها می توانند هر شکل دلخواه را داشته باشند.

از نظر نمایشی ، privet به هیچ وجه از بسیاری از درختچه ها و درختان زینتی کمتر نیست. این گونه در برابر آفات و بیماریها مقاومت دارد. در سنین جوانی ، پروانه بسیار سریع رشد می کند ، همچنین با مقاومت در برابر خشکسالی و سرما در زمستان متمایز می شود و می تواند در دمای پایین تا -30 درجه سانتیگراد مقاومت کند ، اما کوتاه مدت است.

بذر معمولی از طریق بذر و رویشی (قلمه ، لایه بندی و مکنده ریشه) تکثیر می شود. گیاهان اغلب به عنوان پایه برای زیتون ، یاس بنفش و برخی از انواع خمیر استفاده می شوند. توصیه می شود محصول را در مناطقی با آب و هوای معتدل کشت کنید ؛ در مناطق با زمستان سرد ، درختچه ها به سرپناه نیاز دارند. درختچه ها کاملاً در هر جهت سبکی قرار می گیرند ، آنها حصارهای دیدنی ، چهره های کوتاه و گروه های شل ایجاد می کنند.

ظرافت های کاشت و مراقبت

کاشت نهال چوب معمولی ، اشکال و انواع آن ، ترجیحاً در بهار انجام می شود. اگر قصد ایجاد پرچین دارید ، قبل از کاشت ، طناب کشیده می شود ، که به نهال ها اجازه می دهد در یک خط مستقیم کاشته شوند. می توانید هر دو سوراخ کاشت جداگانه و یک سنگر حفر کنید. در هر دو مورد ، عمق باید حداقل 60-70 سانتی متر باشد. نهال ها در فاصله 50 سانتی متری از یکدیگر قرار می گیرند. بلافاصله پس از کاشت ، آبیاری فراوان انجام می شود ، جریان را طوری هدایت می کند که آب زیر ریشه بیفتد.. خاک باید به عمق 50-60 سانتی متر آغشته شود همچنین می توانید از مالچ استفاده کنید ، رطوبت لازم برای گیاه جوان را حفظ می کند.

انواع

از انواع متداول ، باید توجه داشت:

* Aureo-variegatum-این گونه با درختچه های جمع و جور تا ارتفاع 100 سانتی متر نشان داده می شود که دارای شاخ و برگ های طلایی است. نمی تواند از مقاومت در زمستان و رشد سریع برخوردار باشد. شکوفا نمی شود. با قلمه تکثیر می شود ، هنگامی که با محرک های رشد درمان می شود ، تا 100 قلمه ها ریشه دار می شوند.

* Glaucum Albo-marginatum-این رقم با درختچه های زینتی زیبا با شاخ و برگ سبز مایل به آبی با لبه های سفید یا خاکستری کبوتر مشخص می شود. یک گزینه عالی برای باغچه های زینتی ، در کاشت های تک و گروهی عالی به نظر می رسد. تنوع امیدوار کننده.

* Aureum - این گونه با درختچه های نیمه همیشه سبز تا ارتفاع 100 سانتی متر با شاخ و برگ طلایی نشان داده شده است. و همچنین انواع Aureo-variegatum ، شکوفا نمی شود. سرعت رشد کند است. در زمستان های گرم شاخ و برگ روی شاخه ها می ماند. این گونه مقاوم در برابر زمستان نیست ، از طریق قلمه های تابستانی تکثیر می شود ؛ هنگامی که با محرک های رشد درمان می شود ، تا 98 قلمه ها ریشه دار می شوند.برای مناطق جنوبی روسیه امیدوار کننده است ؛ وقتی در مرکز روسیه کشت می شود ، به سرپناه نیاز دارد.

* Vicari-با بوته های نیمه همیشه سبز بیش از 100 سانتی متر با تاج زیبا و متراکم و شاخ و برگ سبز بیضی شکل ، که در پاییز رنگ برنز بنفش می گیرد ، مشخص می شود. در گلدهی فراوان متفاوت است. گلها کوچک ، معطر ، سفید ، در ماه جولای شکوفا می شوند.