دلفینیوم کشمیر

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

Delphinium cashmerianum - گل چند ساله ؛ نماینده ای از جنس Delphinium از خانواده Buttercup. در مورد انواع رایج صدق نمی کند. به دلیل رشد کوتوله ها ، برای تزئین سرسره های کوهستانی ، صخره ها و برجستگی ها مناسب است. این گونه در طبیعت نیز یافت می شود. در مناطق کوهستانی هند و همچنین در قلمرو کشمیر ، منطقه مورد مناقشه واقع در شبه قاره هند و هم مرز با افغانستان ، ایالت های پنجاب و هیماچال پرادش (هند) و پاکستان رشد می کند.

ویژگیهای فرهنگ

دلفینیوم کشمیر با گیاهان علفی چند ساله ای که بیش از 40 سانتی متر ارتفاع ندارند نشان داده می شود. همچنین در فرهنگ نمونه هایی تا ارتفاع 20 سانتی متر وجود دارد که از آنها برای تزئین باغ های صخره ای استفاده می شود - روشی محبوب که امروزه توسط باغبان برای ایجاد باغ های غیر معمول و زیبا استفاده می شود.. گونه مورد نظر از نظر ساختاری غیر معمول است و تا حدودی با سایر نمایندگان جنس متفاوت است. مجهز به شاخ و برگ گرد پنج قسمتی است که لبه های ناهمواری دارد.

ساقه های گیاه ساده ، مستقیم ، کمتر شاخه ، بلوغ وجود دارد ، اما ناچیز است. ریزوم دلفینیوم کشمیر افقی است ، ریشه های جداگانه به اعماق خاک می روند ، از آنجا به طور مستقل رطوبت مورد نیاز برای رشد طبیعی را استخراج می کنند ، این ویژگی های مقاوم در برابر خشکسالی فرهنگ را توضیح می دهد. گلها جذابیت کمتری ندارند ، قطر آنها به 4-5 سانتی متر می رسد ، می تواند دارای رنگ بنفش ، بنفش و بنفش روشن باشد ، همیشه مجهز به یک چشم سیاه است که به آنها طعم می دهد. گلها ، به نوبه خود ، در گل آذین کوریمبوز چند گل جمع آوری می شوند ، به عنوان یک قاعده ، آنها حاوی 10-15 گل هستند.

گلدهی دلفینیوم کشمیر در تابستان مشاهده می شود ، به طور دقیق تر در ماه ژوئن - ژوئیه ، زمان دقیق بستگی به دقت مراقبت و شرایط آب و هوایی دارد. در فروش می توانید چندین شکل باغ و انواع دلفینیوم کشمیر را پیدا کنید ، به هر حال ، آنها سفید هستند. این انواع شامل آلبوم است. این یکی از رایج ترین گونه هایی است که با انواع دیگر دلفینیوم ها و سایر محصولات گل سازگار است. به هر حال ، دلفینیوم کشمیر متعلق به دسته گیاهان بی تکلف است ، کشت آن حتی تحت نظر یک باغبان تازه کار است.

ظرافت های تزکیه

بنابراین ، علیرغم بی تکلفی دلفینیوم کشمیر ، توصیه می شود که آن را در خاکهای لومی شنی و لومی ، مغذی ، زهکشی ، مرطوب و رطوبت متوسط و نفوذپذیر در هوا با واکنش pH خنثی پرورش دهید. کشت در خاکهای غرقاب ، فقیر ، خشک ، اسیدی ، غرقاب و شور توصیه نمی شود. در چنین مناطقی ، گیاهان احساس نقص می کنند ، علاوه بر این ، از رشد عقب می مانند و ضعیف شکوفا می شوند ، یا حتی در اثر حمله تعداد زیادی از آفات و بیماری ها می میرند. و به هر حال ، هم آنها و هم دیگران اغلب فرهنگ را آزار می دهند ، به ویژه در زمان شرایط نامساعد محیطی.

در میان بیماریهایی که خطری برای دلفینیوم کشمیر ایجاد می کنند ، باید به نقطه حلقه اشاره کرد. این خود را به شکل لکه های زرد یا قهوه ای نشان می دهد که روی شاخ و برگ ایجاد می شود ، که بعدا منجر به خشک شدن و ریزش می شود. در این حالت ، رشد گیاهان عقب می افتد. و مبارزه با این بیماری تقریباً غیرممکن است ، حذف بوته های آلوده توصیه می شود ، در غیر این صورت نمی توان از همه گیری جلوگیری کرد. غیرممکن است از بیماری که به آن لکه سیاه گفته می شود اشاره نکنیم ، این بیماری با ایستادن طولانی مدت آب و هوای مرطوب یا رطوبت بیش از حد خود را نشان می دهد. و اصلی ترین روش مبارزه با بیماری پیشگیری است.

از بین آفات دلفینیوم کشمیر ، حلزون ها خطرناک هستند. در مبارزه با آنها ، آهک و کودهای فسفره م effectiveثر هستند ، که در هر صورت باید سه بار در فصل به عنوان پانسمان بالا استفاده شود ، که رشد فعال و فراوانی گل را تضمین می کند.شته ها همچنین می توانند روی گیاهان مستقر شوند. منجر به پیچ خوردن و خشک شدن برگها می شود. برای مبارزه با آن ، می توانید از محلول صابون یا جوشانده گرد و غبار تنباکو استفاده کنید. جمع آوری شته ها با دست امکان پذیر است ، اما این روش کاملاً زمان بر است.

برای محافظت از گیاهان در برابر آفات و بیماریها ، مراقبت دقیق و منظم از آنها بسیار مهم است. و یکی از روشهای اصلی در این مورد آبیاری است. به طور منظم اما در حد اعتدال انجام می شود. گیاهان نگرش منفی نسبت به خشکسالی دارند ، آنها می توانند یک یا دو روز دوام بیاورند ، زیرا ریشه های گونه مورد نظر قادر به رطوبت از لایه های عمیق خاک هستند. اما بهتر است اجازه ندهید که بیش از حد خشک شود. و در ادامه! آبیاری دلفینیوم کشمیر باید در ریشه باشد ؛ آب نباید روی یقه ریشه بیفتد.

تغذیه به عنوان یک روش مهم برای دلفینیوم کشمیر در نظر گرفته می شود. همانطور که قبلاً ذکر شد ، برای فرهنگ لازم است و حداقل سه بار در هر فصل. اولین مورد (در اوایل بهار) با استفاده از سوپر فسفات ، کلرید پتاسیم ، نیترات آمونیوم و مواد آلی پوسیده (کمپوست یا هوموس) انجام می شود ، دوم ، در زمان تشکیل جوانه ، با سوپر فسفات و نیترات پتاسیم ، سوم ، مشابه ابتدا ، بلافاصله پس از گلدهی انجام می شود. در غیر این صورت ، مراقبت از محصول هیچ تفاوتی با شیوه های کشاورزی سایر محصولات گل ندارد.