باغ ویگلا

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

باغ Weigela (lat. Weigela hortensis) - درختچه زینتی ؛ نماینده ای از جنس Weigela از خانواده زنبوردان. به طور طبیعی در جنگل های برگریز ژاپن رشد می کند. از نظر ظاهری ، شباهت زیادی به کره ای وایگلا دارد ، فقط در رنگ گلها و گلدهی بیشتر متفاوت است.

ویژگیهای فرهنگ

باغ ویگلا بوته ای برگریز تا ارتفاع 1-1 ، 2 متر (در طبیعت تا 3 متر) با تاج شل ، گرد و شاخه های نازک نازک است. برگها سبز روشن ، تقریباً بدون کرک در بالا و در ناحیه پایین کبود ، دراز ، بیضی شکل ، بیضوی یا بیضوی بیضوی شکل ، دندانه دار در امتداد لبه ، با پایه گوه ای شکل یا گرد ، نوک های نوک تیز ، تا 10 سانتی متر طول ، نشسته دمبرگهای کوتاه در پاییز ، شاخ و برگ ها تغییر شکل می دهند و معمولاً در ماه اکتبر به رنگ قرمز می شوند.

گلها به رنگ صورتی مایل به قرمز ، 2-3 تکه در دسته های چتری هستند که در بالای شاخه های جوان و همچنین در زیر بغل برگهای بالا در شاخه های دو ساله شکل می گیرند. گلها مجهز به پایه های بلند ، تاجی لوله ای شکل زنگی تا طول 3.5 سانتی متر است. لوب های تاج تقریباً مساوی ، باریک و دارای اندامی است. میوه ها کپسول هایی با دانه های بال باریک هستند. باغ ویگلا در اواخر ماه مه - اوایل ژوئن به مدت 25 روز شکوفا می شود. مقاومت کم زمستان ، گیاهان جوان قادر به تحمل درجه حرارت پایین تا -18 درجه سانتیگراد هستند. بعدها ، خواص مقاوم در برابر زمستان افزایش می یابد.

لازم به ذکر است که گونه های مورد بررسی در برابر خشکسالی مقاوم هستند ، اما گلدهی فراوان تنها با رطوبت منظم امکان پذیر است. در حال حاضر ، باغ weigela دارای یک فرم است که با گلهای سفید مشخص می شود (f. Albiflora). این گونه را می توان هم به صورت جداگانه و هم به صورت گروهی روی چمن ، زیر تاج درختان با تاج باز که اجازه سایه زدن نمی دهد ، و همچنین در مناطق با نور خوب کاشت. همچنین ، باغ weigela برای ایجاد سرسره آلپ ، سنگی و سایر انواع تخت گل های سنگی مناسب است. درختچه ها به ویژه در باغهای سبک ژاپنی بسیار زیبا به نظر می رسند.

در حال رشد در باغ

باغ ویگلا گونه ای سخت گیر برای شرایط رشد و مراقبت است. در مناطق سایه دار ، گیاهان احساس نقص می کنند. آنها به نور پراکنده خورشید نیاز دارند. برگها و گلها به باد بسیار حساس هستند ، بنابراین بوته ها باید در برابر وزش باد شدید محافظت شوند ، به عنوان مثال با کاشت محصول در نزدیکی قسمت روشن خانه یا در برابر درختان بلند و درختچه ها. خاکهای مورد نیاز برای پرورش ویگلا باغ غنی ، شل ، تازه ترجیح داده می شوند. برای پر کردن حفره های کاشت ، مخلوطی شامل خاک برگ یا هوموس ، زمین چمن زار و ماسه شسته شده رودخانه به نسبت 2: 1: 2 بهینه است. تحمل غرقاب ، شور شدن و غرقاب شدن را ندارد. خاکهای بسیار اسیدی نیز نامطلوب هستند ؛ قبل از کاشت ، آنها سنگ آهک با آرد دولومیت یا آهک هستند. از نظر منفی ، باغ weigela به خاک های سنگین و فشرده اشاره می کند ، اما این مشکل را می توان با کمک یک لایه زهکشی 20 سانتی متری ، که می تواند آجر شکسته یا ماسه درشت باشد ، به راحتی حل کرد.

روش کاشت مانند سایر گونه ها است. ابعاد گودال - 50 * 50 سانتی متر + لایه زهکشی ؛ فاصله بین گیاهان از 1 ، 5 تا 3 متر است. یقه ریشه در سطح زمین یا چند سانتی متر بالاتر باقی می ماند. مراقبت های استاندارد: آبیاری 1-2 بار در ماه ، 8-10 لیتر در بوته ، شل شدن منظم تا عمق 5 سانتی متر ، وجین ، کوددهی (2-3 بار در فصل-در اوایل بهار با اوره ، سوپر فسفات ، کودهای پتاسیمی ؛ در مرحله جوانه زدن دو سوپر فسفات و سولفات پتاسیم ؛ پس از هرس با کودهای معدنی پیچیده). هرس بهداشتی و تشکیل دهنده نیز مهم است (اولین بار در بهار انجام می شود ، دومی پس از گلدهی). مالچ کردن تشویق می شود. سرپناه برای زمستان ضروری است. شاخه های صنوبر یا lutrasil به عنوان یک ماده عایق استفاده می شود.کج شدن بوته ها به خاک غیرممکن است ، در غیر این صورت شاخه های شکننده ممکن است شکسته شوند ، بهتر است یک قاب سیم روی بوته ها نصب کنید.

کنترل آفات

با مراقبت مناسب و شرایط مناسب رشد ، ویگل باغ عملاً تحت تأثیر آفات و بیماری ها قرار نمی گیرد. در موارد نادر ، حشرات و شته های برگ خوار روی گیاهان مستقر می شوند. این معمولاً زمانی اتفاق می افتد که هوا گرم و خشک است. جلوگیری از آسیب بسیار مهم است ، زیرا بوته ها با مایع بوردو یا تزریق سیر و تنباکو با فاصله 14-15 روز اسپری می شوند. در حین کاشت نهال در سوراخ ، می توانید لارو سوسک و خرس را ناخواسته وارد کنید ، تشخیص ظاهر حشرات دشوار نیست: بوته ها شروع به زرد شدن و پژمرده شدن می کنند. بنابراین ، قبل از افزودن کمپوست یا هوموس به گودال کاشت ، لازم است که آن را به دقت از نظر وجود حیوانات مختلف بررسی کنید. اگر نمی توان از شکست جلوگیری کرد ، خاک با اکتارا ، کربوفوس یا مدوتوکس درمان می شود.