Analallis Grandiflorum

فهرست مطالب:

Analallis Grandiflorum
Analallis Grandiflorum
Anonim
Image
Image

Anagallis بزرگ گل (lat. Anagallis grandiflora) - نماینده از جنس Analallis از خانواده Primroses. نام دیگر مونلی است. در شرایط طبیعی ، در مناطق شمالی آفریقا و کشورهای جنوبی اروپا رشد می کند. این گونه به طور فعال در محوطه سازی قطعات حیاط خلوت شخصی استفاده می شود. از ویژگی های تزئینی بالایی برخوردار است.

ویژگیهای فرهنگ

آنالالی های گلدار بزرگ توسط گیاهان کوتوله ای چند ساله که ارتفاع آنها از 20 سانتی متر بیشتر نیست ، نشان داده می شود. در خط میانی ، این فرهنگ بصورت یکساله کشت می شود ، زیرا نمی تواند از مقاومت بالای زمستانی برخوردار باشد. در روند رشد ، گیاهان بوته های جمع و جور با شاخه های متعدد برگ تشکیل می دهند ، که روی آنها گلهای آبی یا آبی خودنمایی می کند.

ویژگی بارز نماینده در نظر گرفته شده جنس ، توانایی باز کردن گلهای آن فقط در طول روز و هوای سبک است. با مراقبت مناسب و آب و هوای مطلوب ، آناگالیس گلدار بزرگ با گل فراوان و غنی برای مدت طولانی ، معمولاً تا سپتامبر - اکتبر ، خوشحال می شود.

امروزه از این گونه برای تزئین باغ های صخره ای ، تپه های آلپی ، حاشیه ها و انواع دیگر تخت گل استفاده می شود که اتحادیه هایی از گیاهان گلدار و زینتی کم رشد را نشان می دهد. آنها همچنین به عنوان گیاهان آمپلی مورد استفاده قرار می گیرند و در گلدان های آویزان و گلدان کاشته می شوند. از آنها برای تزئین آلاچیق ، بالکن و ایوان خانه استفاده می شود.

لازم به ذکر است که آناگالیس با گل بزرگ ، بر خلاف نزدیکترین خویشاوندانش ، در پرورش شرکت می کند. امروزه ، در بازار باغ می توانید انواع مختلفی را پیدا کنید که محبوب باغداران و گل فروشان است. در میان آنها ، Blue Bird ، Filipi ، Sineglazka و Gentian Blue خود را ثابت کرده اند. آنها بسیار شبیه یکدیگر هستند و فقط در سایه گلها و اندازه شاخ و برگ تفاوت دارند.

ویژگی های کشت

آنالالی های گلدار بزرگ ، مانند سایر نمایندگان جنس ، متعلق به دسته نور دوست هستند. بنابراین ، کاشت گیاهان در مناطق آفتابی ترجیح داده می شود. فرهنگ سایه را دوست ندارد (حتی در موارد نادر). در چنین سایتهایی ، کندتر رشد می کند و بندرت گلهای خود را باز می کند. خاکها برای کشت موفقیت آمیز گونه های مورد نظر مطلوب ، کم بارور ، خنثی و سبک هستند. مناطق دارای خاکهای خشک ، غرقاب ، غرقاب و شور توصیه نمی شود.

آناگالیس گلدار بزرگ با روش بذر تکثیر می شود ، اما فقط از طریق نهال. کاشت حداکثر تا اواسط آوریل انجام می شود. به عنوان یک قاعده ، نهال ها در 1-1 ، 5 هفته با هم ظاهر می شوند. با ظاهر شدن 2-3 برگ واقعی روی نهال های جوان ، نهال ها در ظروف جداگانه شیرجه می زنند ، بهتر از همه در گلدان های ذغال سنگ نارس. در زمین باز ، نهال های بالغ در ابتدای ماه ژوئن پیوند زده می شوند ، در حالی که اولین گلها در پایان دهه سوم ژوئن ظاهر می شوند.

اگر بذر آناگالیس با گلهای بزرگ را در زمین باز می کارید ، باید مطمئن شوید که نهال ها با یخبندان احتمالی شب یخ نمی زنند. با این روش کشت ، اولین گلها زودتر از دهه دوم جولای شکل می گیرند. همچنین ، کشت با قلمه تکثیر می شود. قلمه ها در نیمه دوم ماه مه بریده می شوند ، اما نه دیرتر. مواد کاشت با محرک های رشد درمان می شوند و در خاک آماده کاشته می شوند ، جایی که با موفقیت ریشه دار می شود.

مراقبت

برای دستیابی به گلدهی فراوان و رشد فعال ، ارائه فرهنگ با مراقبت مناسب ، که شامل روشهای کلاسیک است ، بسیار مهم است. ما در مورد آبیاری ، وجین و تغذیه صحبت می کنیم. آبیاری به نوبه خود باید فراوان باشد ، اما بدون آبگیری. حجم آب باید در دوره های گرما و فعالیت خورشیدی افزایش یابد. وجین پس از کاشت تا زمانی که توده سبز تنظیم شود انجام می شود ، بعداً آنها مورد نیاز نیستند. پانسمان بالا فقط در صورتی لازم است که خاک به طور قابل توجهی تخلیه شود.

توصیه شده: