نارون یا کاراگاچ

2024 نویسنده: Gavin MacAdam | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:39

این درخت برگریز بسته به محل رشد نام های متفاوتی دارد. این شهر به دلیل پخش تاج متراکم خود که از حلق آویز شدن شاخه های نازک تشکیل شده است ، مشهور است. شاخه ها و دانه های جوان درخت غذای مغذی حیوانات خانگی هستند و پوست آن مدتهاست که برای اهداف دارویی مورد استفاده قرار می گیرد

راد ایلم

درختان جنس

نارون (Ulmus) غالباً در جنگلهای برگریز ما یافت می شود ، زیرا همسایه گل چوب و افرا هستند ، اما نام آنها متفاوت است. در اروپا به شما گفته می شود که چنین است

نارون یا

توس و در آسیا -

نارون … بنابراین برای من که در سیبری غربی متولد و بزرگ شده ام ، این درخت به نام Karagach شناخته می شود که در زبان های ترکی به معنی "درخت سیاه" است.

برگهای ساده نوک تیز آن ، که به ترتیب بعدی روی شاخه های نازک آویزان قرار گرفته اند ، برای زمستان در سرزمین های سخت ما می ریزند. لبه دو دندانه ای به برگها تزئینی می بخشد.

در ابتدای بهار ، گل آذین یا دسته ای از گلهای بدون توصیف بدون گلبرگ روی شاخه ها ظاهر می شود ، که در آغاز تابستان به میوه های تک دانه ای بالدار تبدیل می شود ، که توسط باد در سراسر جهان حمل می شود تا عمر جنس را افزایش دهد..

کاراگاچ در اولین سالهای زندگی به سرعت رشد می کند و در طول سالها کند می شود ، زیرا مدت طولانی (تا 500 سال) زندگی می کند ، و بنابراین به ویژه جایی برای عجله وجود ندارد.

تعداد دورگه های طبیعی و اشکال ریخت شناسی درختان از جنس Ilm زیاد است. بیایید برخی از معروف ترین انواع را در نظر بگیریم.

انواع

* نارون صاف (Ulmus laevis) درختی بلند با تنه مستقیم و شاخه های باریک و آویزان است که تاجی پهن و متراکم را تشکیل می دهد و در زیر آن خوابیدن در یک چوبی با یک داستان عاشقانه در دستان شما خوشایند است. برگهای حاشیه دندانه دار نامتقارن هستند. میوه های بالدار روی ساقه های بلند قرار دارند.

* نارون صحرایی (Ulmus carpinifolia) - همچنین نامیده می شود

توس یا

نارون … از نظر ارتفاع نسبت به گونه های قبلی پایین تر است و حداکثر تا 10 متر رشد می کند. شما نمی توانید در یک بتک زیر تاج کم ارتفاع آن استراحت کنید. شاخه های آن گاهی رشد چوب پنبه را تغییر شکل می دهند. قبل از ظاهر شدن برگهای بیضی شکل بیضی شکل ، تزئین شده با لبه دو دندان ، گلها در بهار شکوفا می شوند. برگها در تابستان سبز رنگ می شوند ، اغلب دارای سطح براق هستند ، تا پاییز به رنگ زرد تیره می شوند.

* نارون درشت (Ulmus glabra) - همچنین نامیده می شود

ایلم خسته … تاج بیضی شکل درخت از سطح زمین بلند است. نام خود را به دلیل برگهای بزرگ خشن ، تزئین شده با لبه درشت دندانه دار کرد. اغلب می توان آن را در پارک های شهری پیدا کرد که خاک آن شور نیست. دوره های خشک طولانی مدت می تواند درخت را از بین ببرد.

* نارون برگ کوچک (Ulmus pumila) گونه ای کمتر تزئینی با برگهای باریک براق و پوست روشن است که از ارتفاع 3 تا 25 متر رشد می کند. با این حال ، در محوطه سازی شهری محبوب است ، زیرا در کنار خشکسالی و یخبندان های تلخ ، هر دو گرما را تحمل می کند. علاوه بر این ، او از آفات و بیماری ها نمی ترسد.

* دورگه - ترکیبی از گونه های فوق ایجاد شده است ، به عنوان مثال ،

نارون هلندی

ترکیبی "بلژیکی" و دیگران.

در حال رشد

نارون ها دوست دارند تاج های سرسبز خود را در مکان های آفتابی پخش کنند ، زیرا از سرمای زمستان یا گرمای تابستان نمی ترسند. درست است ، با خشکسالی طولانی مدت ، درختان جوان نیاز به آبیاری دارند.

آنها شرایط خاصی برای خاک ندارند ، اگرچه اگر آنها را قبل از انتخاب قرار دهید ، خاکهای تازه حاصلخیز را ترجیح می دهند. در هنگام کاشت ، توصیه می شود خاک را با مواد آلی بارور کنید و آبیاری درختان جوان را یک بار در ماه با کود معدنی ترکیب کنید.

شکل طبیعی تاج نارون به خودی خود تزئینی است و بنابراین به موهای اضافی نیاز ندارد.فقط شاخه های آسیب دیده و خشک شده برداشته می شوند ، و همچنین شاخه هایی که ، به نظر باغبان ، زشت هستند.

هنگام چیدمان پرچین از Elms ، مدل مو در بهار انجام می شود ، و در صورت لزوم ، در تابستان نیز به علاوه کوتاه می شود.

تولید مثل

دانه های بالدار که توسط باد حمل می شوند ، بر روی خاک مرطوب فرود می آیند ، به راحتی ریشه می زنند ، از یک دوره خواب جلوگیری می شود.

نارون ها را می توان با لایه بندی پاییزی یا جدا شدن مکنده های ریشه تکثیر کرد.

دشمنان

متأسفانه ، فقط نارون برگ کوچک در برابر آفات مقاوم است ، در حالی که سایر گونه ها تحت تأثیر بیماری های قارچی قرار می گیرند. بسیاری از حشرات برگ خوار عاشق جشن گرفتن از برگ های خود هستند. بنابراین ، نارون ها نیاز به حمایت باغبان دارند.